Οι μοσάσαυροι δεν ήταν δεινόσαυροι, αλλά τεράστιες θαλάσσιες σαύρες που έφταναν σε μήκος τα 12 μέτρα και αποτελούσαν μακρινούς συγγενείς των σημερινών ιγκουάνα και ορισμένων σαυρών. Υπήρχαν πολλά είδη μοσάσαυρων, που έτρωγαν είτε μικρά ψάρια, είτε αμμωνίτες, είτε άλλα θαλάσσια ερπετά.

Η ανακάλυψη του νέου είδους, που είχε τεράστιο κρανίο μήκους 1,4 μέτρων με μεγάλα κωνικά δόντια όπως της σύγχρονης όρκας, έγινε σε απόσταση μιας ώρας από την Καζαμπλάνκα, σε μια περιοχή την οποία είχε πλημμυρίσει ο Ατλαντικός προς το τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Ο Θαλασσοτιτάν ζούσε στα τελευταία εκατομμύρια χρόνια της εποχής των δεινοσαύρων και ήταν σύγχρονος ζώων όπως ο Τυραννόσαυρος (T.rex) και ο Τρικεράτωψ.

Εκτιμάται ότι ο Θαλασσοτιτάν βρισκόταν στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας ως ο πιο τρομερός θηρευτής, κατέχοντας θέση ανάλογη με τις σημερινές φάλαινες δολοφόνους (όρκες) και τους μεγάλους λευκούς καρχαρίες.

Οι επιστήμονες από τέσσερις χώρες (Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Μαρόκο), με επικεφαλής τον δρ Νικ Λόνγκριτς του Κέντρου Milner για την Εξέλιξη του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μπαθ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο παλαιοντολογικό περιοδικό «Cretaceous Research», εκτιμούν ότι ο Θαλασσοτιτάν συνιστούσε απειλή για ό,τι κολυμπούσε εκείνη την εποχή, ακόμα και για άλλους Θαλασσοτιτάνες και γενικότερα μοσάσαυρους.

«Ο Θαλασσοτιτάν ήταν ένα εντυπωσιακό τρομερό ζώο. Φανταστείτε έναν Δράκο του Κόμοντο διασταυρωμένο με έναν μεγάλο λευκό καρχαρία διασταυρωμένο με ένα Τυραννόσαυρο διασταυρωμένο με μια φάλαινα δολοφόνο», ανέφερε ο Λόνγκριτς.

(ΑΠΕΜΠΕ – φωτο:pixabay)