Θα φανταζόταν κανείς τη δεκαετία του 70 την Ευρώπη έρμαιο της Ασίας όσον αφορά τη βιομηχανική παραγωγή ακόμα και απλών μασκών υγειονομικής χρήσης. Προφανώς όχι, αλλά η Ατζέντα 2020, τώρα Ατζέντα 2030 προχώρησε τόσο όσο ώστε να υπάρχει πρόβλημα στην παραγωγή βασικών πραγμάτων.
Όλες οι μεγάλες βιομηχανίες μετέφεραν στην Ασία εργοστάσιά τους ή το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής και μιλάμε για βιομηχανίες του βαρέως κλάδου. Φτηνότερα χέρια, μαζική μεταφορά που προσέφερε η Κίνα, χαμηλή φορολογία μαζί με τη γενικότερη κατεύθυνση της μεταφοράς των βιομηχανιών επέφεραν την αποβιομηχανοποίηση της Ευρώπης από τις μονάδες που θα μπορούσαν να παράξουν εύκολα το οτιδήποτε.
Η όποια βιομηχανική γραμμή παραγωγής εξαρτάται άμεσα από τις μηχανές που έχει, την αυτοματοποίησή της, τους μηχανικούς και τους τεχνικούς και εργάτες. όσο πιο οργανωμένη, και όσο περισσότερος ο εξοπλισμός, τόσο πιο εύκολη και η παραγωγή αντικειμένων.
Με εξαίρεση να αποτελούν οι αμυντικές βιομηχανίες οι οποίες δε φεύγουν από τις χώρες τους για ευνόητους λόγους, αν και υποκατασκευαστικό έργο μπορεί να ληφθεί από ξένες εταιρείες ή να δοθεί άδεια παραγωγής στο εξωτερικό, όλες οι υπόλοιπες λειτουργούν μαζικά και εκτός του αρχικού κράτους.
Η πανδημία, δυστυχώς για την Ευρώπη, κατέδειξε την ανεπάρκεια της ίδια της παραγωγής της Ευρώπης να παρασκευάζει ικανούς αριθμούς για μάσκες π.χ. για ιδία χρήση και εξαγωγή. Φυσικά η πανδημία αύξησε τη ζήτηση κατακόρυφα και για το λόγο αυτό μεγάλες εταιρείες, όπως οι αυτοκινητοβιομηχανίες, γύρισαν από την παραγωγή σαλονιών για τα οχήματα στη ραπτική μασκών αλλά και πάλι δε φτάνουν οπότε η μαζική εισαγωγή από την Κίνα κρίθηκε αναγκαία.
Ακόμα και σε περίπτωση παγκοσμίου πολέμου η εξάρτηση της Ευρώπης από την Κίνα θα είχε σαν συνέπεια τη μη απόδοση γραμμών παραγωγής πολεμικού υλικού παρά ένα 6μηνο μάλλον αργότερα ώστε να υποστηριχθούν επαρκώς οι πολεμικές επιχειρήσεις αφού δεν υπάρχουν σα σύνολο μεγάλοι αριθμοί μηχανημάτων και εργαλείων για το σκοπό αυτό. Φυσικά η Ευρώπη έχει επάρκεια μηχανικών αλλά ο χρόνος δεν κερδίζεται όταν χρειάζεται χειροπιαστό αποτέλεσμα παραγωγής.
Προς στιγμήν η παραγωγή κρίσιμων υγειονομικών υλικών γίνεται μετά από κινήσεις του κάθε κράτους ξεχωριστά, εθελοντικής προσφοράς εταιρειών και πατεντών που εφευρίσκονται επί τόπου από τη δυσκολία που έχει επιφέρει η όλη κατάσταση.
Εν κατακλείδι, η αποβιομηχανοποίηση που προβλέπει η Ατζέντα 2030 έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό, το τεστ υπακοής των ανθρώπινων μαζών έχει στεφθεί από επιτυχία και όλος ο πλανήτης μπαίνει σε οικονομική ύφεση. Πολλαπλά τα οφέλη των κέντρων εξουσίας , μένει να δούμε που θα κατευθυνθεί η κατάσταση τους επόμενους μήνες.
ΦΩΤΟ UNSPLASH
