Ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές της επταετούς δικτατορίας ήταν ο Γεώργιος Γεωργαλάς.
Ο Γεωργαλάς, που διατέλεσε «υφυπουργός» σε δύο χουντικές κυβερνήσεις, ήταν, κατά την πρώτη περίοδο της δικτατορίας ίσως η πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα του καθεστώτος, εφόσον αυτός είχε αναλάβει να πείσει τον λαό για την ανάγκη να τοποθετηθεί η κοινωνία στον «γύψο», χρησιμοποιώντας το άγνωστο έως τότε όπλο της τηλεόρασης.
Κατά τον Γεωργαλά, δεν χρειαζόταν κάποια ιδιαίτερη ιδεολογική συγκρότηση της χούντας. Αρκούσε ο φερόμενος αντικομμουνισμός στα λόγια. Τελικά ο Παπαδόπουλος αποδέχτηκε την άποψη του Γεωργαλά και όχι του Πλεύρη, ο οποίος βρισκόταν στο περιβάλλον του Λαδά.
Ο Γεωργαλάς, γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου, το 1928, από Έλληνες γονείς. Η οικογένειά του ήταν μικροαστικής Δωδεκανησιακής προέλευσης. Το 1947 αποφοίτησε από την Αμπέτειο Σχολή του Καΐρου και ήρθε στην Αθήνα, όπου γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Ήταν κομμουνιστής από τα 15 του. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου έγινε πολιτικός πρόσφυγας: κατέφυγε στο Παρίσι το 1948 κι από εκεί στην τότε κομμουνιστική Ουγγαρία, όπου τοποθετήθηκε δάσκαλος και διευθυντής σε σχολείο παιδιών των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων, ενώ αποφοίτησε και από Σχολή Πολιτικών Στελεχών του κυβερνώντος κομμουνιστικού κόμματος.
Διετέλεσε εκφωνητής της Ελληνικής Εκπομπής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Βουδαπέστης και ανταποκριτής του επίσημου κρατικού Ουγγρικού Πρακτορείου Ειδήσεων στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια του πολέμου με το Ισραήλ, την Αγγλία και τη Γαλλία. Το 1951 αποσπάσθηκε στον τομέα της Προπαγάνδας. Λόγω της σοβιετικής επέμβασης στην Ουγγαρία τον Οκτώβριο του 1956, έφυγε συνοδεύοντας τον Χρουστσώφ στην Αίγυπτο, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο από την αμερικανική πρεσβεία. Από την Αίγυπτο επέστρεψε στην Ελλάδα, φυλακίσθηκε τυπικώς δικάσθηκε και αθωώθηκε.
Το 1958 έγινε μέλος της επιτροπής συντονισμού του παρακράτους που συνέστησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μετά την ανάδειξη της ΕΔΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις εκλογές του Μαΐου του 1958. Από το 1958 έως το 1970 ήταν ειδικός συνεργάτης των Ενόπλων Δυνάμεων σε θέματα ψυχολογικού πολέμου και ιδεολογικής προπαγάνδας. Ανήκε στο 7ο γραφείο του Γ.Ε.Σ. υπό τον ταξίαρχο Μητρέλλη. Ο Γεωργαλάς δίδασκε ταυτόχρονα Σοβιετολογία και προπαγάνδα σε σχολές αξιωματικών του Στρατού και της Χωροφυλακής, ισχυριζόμενος πως αποτελεί μεταμεληθέντα κομμουνιστή.
Το 1965 σύστησε την Ένωση Νέας Ελληνικής Δημοκρατίας, κάνοντας έκκληση σε κάθε δυσαρεστημένο από την Ε.Ρ.Ε. την Ένωση Κέντρου ακόμα και την Ε.Δ.Α. να συσπειρωθούν στο αναγεννητικό κίνημα που είχε συγκροτήσει. Η κομμουνιστική επιρροή του δεν έπαψε ποτέ να τον καθοδηγεί, παρότι φέρεται να δήλωνε αντικομμουνιστής.
Κατά την διάρκεια της χούντας ανέλαβε διάφορες κυβερνητικές θέσεις: το 1970 διορίστηκε υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ. ήταν ο πρώτος κυβερνητικός εκπρόσωπος και συγκρότησε την Γενική Γραμματεία Τύπου και Πληροφοριών. Η προπαγανδιστική τηλεοπτική του παρουσία τον κατέστησε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα στελέχη του καθεστώτος κατά την πρώτη περίοδο της στρατιωτικής δικτατορίας. Μάλιστα, έγραψε την ιδεολογία της 21ης Απριλίου!
