Πριν από δύο χρόνια, διαβάζουμε στο moneyreview, μία ομάδα από αρχιτέκτονες, μηχανικούς και κατασκευαστές κάθισαν σε ένα τραπέζι στον ΟΗΕ για να συζητήσουν ένα φιλόδοξο project: Μία πόλη που επιπλέει, η οποία να μπορεί να αντέξει σε φυσικές καταστροφές, όπως πλημμύρες, τσουνάμι και τυφώνες κατηγορίας 5.

Δεν ήταν, βέβαια, μία νέα ιδέα. Οι κατασκευαστές ονειρεύονται εδώ και δεκαετίες να χτίσουν τεχνητά νησιά και μητροπόλεις στο νερό.

Όμως, τα όνειρα αυτά ήταν πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν.

Πριν από λίγες ημέρες, το project που έχει τη στήριξη του ΟΗΕ ξεπέρασε ένα κρίσιμο εμπόδιο, όταν το Μπουσάν της Ν. Κορέας συμφώνησε να φιλοξενήσει την πόλη που επιπλέει, σε συνεργασία με τον σχεδιαστή του έργου, την Oceanix και το Πρόγραμμα του ΟΗΕ για τους ανθρώπινους οικισμούς, UN-Habitat.

Όπως πολλές παραθαλάσσιες πόλεις, το Μπουσάν απειλείται από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

«Συμβαίνει το Μπουσάν να είναι το καλύτερο μέρος για να αναπτύξουμε αυτό το πρωτότυπο. Αλλά αυτό είναι κάτι που ελπίζουμε ότι θα είναι χρήσιμο σε όλες τις παραθαλάσσιες κοινότητες που αντιμετωπίζουν την πρόκληση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας», είπε στο Business Insider η Itai Madamombe, συνιδρύτρια της Oceanix.

Η πόλη που επιπλέει είναι ουσιαστικά μία ομάδα από εξάγωνες πλατφόρμες πάνω στο νερό. Οι πλατφόρμες θα είναι καλυμμένες από ένα στρώμα ασβεστόλιθου που είναι 2-3 φορές πιο ισχυρό από το τσιμέντο, αλλά επιπλέει. Το στρώμα αυτό γίνεται πιο σκληρό με τον καιρό και μπορεί να επιδιορθώνεται μόνο του, με αποτέλεσμα να αντέχει σε σκληρές καιρικές συνθήκες.

Στόχος είναι να δημιουργηθεί μία πόλη που ανεβαίνει μαζί με τη στάθμη της θάλασσας και είναι αυτάρκης σε τρόφιμα, ενέργεια και γλυκό νερό. Κλουβιά κάτω από τις πλατφόρμες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να καλλιεργηθούν χτένια, φύκια και διάφορα θαλασσινά.

Πάντως, η υλοποίηση του σχεδίου δεν είναι ακόμα οριστική. Τον Απρίλιο θα γίνουν νέες επαφές με τον ΟΗΕ και μετά, η ομάδα της Oceanox θα αρχίσει να κατασκευάζει τις πλατφόρμες και να εξασφαλίζει τις απαιτούμενες άδειες.

Το κόστος, ανάλογα με το μέγεθος της πόλης που θα επιλεγεί και τα υλικά, υπολογίζεται στα 200 εκατ. δολάρια, ενώ οι εργασίες εκτιμάται ότι θα απαιτούσαν τρία χρόνια. Η πόλη θα μπορούσε να ολοκληρωθεί έως το 2025 και να αποτελέσει πρότυπο και για άλλες τέτοιες κατασκευές ανά τον πλανήτη.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της μη κερδοσκοπικής εταιρείας Climate Central, εάν η θερμοκρασία του πλανήτη ανέβει κατά 4 βαθμούς Κελσίου, τουλάχιστον 50 μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο θα χάσουν το μεγαλύτερο μέρος των κατοικημένων περιοχών τους τα επόμενα 200 έως 2.000 χρόνια λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

Για αυτό και η Oceanix βρίσκεται σε συζητήσεις με τουλάχιστον άλλες 10 κυβερνήσεις, που ενδιαφέρονται να χτίσουν πόλεις που επιπλέουν.

Θυμηθείτε ότι πρώτος μίλησε στην Ελλάδα για τις πλωτές πόλεις που σχεδιάζονται να γίνουν οι κατοικίες των ανθρώπων στο μέλλον ο Δημοσθένης Λιακόπουλος.

Είχε γράψει ο Δημοσθένης Λιακόπουλος εδώ και 10 και πλέον χρόνια:

“Σε τρίτες χώρες, όπως στο Μπαγκλαντές, στη Νιγηρία, στα νότια παράλια της Κίνας, αυτή τη στιγμή ετοιμάζουν πλωτές πόλεις ενεργειακά αυτόνομες με ανεμογεννήτριες, ηλιακά κ.λ.π., όπου θα βάλουν όλους τους ανθρώπους να ζήσουν μετά την εφαρμογή του Διατροφικού Κώδικα.

Εκεί οι άνθρωποι θα τρώνε κρεατόμαζες και θα έχουν το τσιπάκι στο χέρι. Φευγάτο και ακραίο;

Δείτε διαφημίσεις στο CNN. Στο Λάγκος της Νιγηρίας, στην Νέα Ορλεάνη, στο Αμπουντάμπι, στο Κατάρ κατασκευάζονται αυτή τη στιγμή πλωτές πόλεις για να πάνε τα λεφτά εκεί και να αναπτυχθούν. Το μεγαλύτερο χρέος στον κόσμο το έχει η Αμερική με 16 τρις δολάρια. Αυτοί μαζεύουν 25 τρις τον χρόνο, εισπράττουν τους πράσινους φόρους και σκοπεύουν με ακόμα παραπάνω φόρους να κάνουν ανάπτυξη.

Αυτή είναι η ανάπτυξη στις τρίτες χώρες, οι πλωτές πόλεις, οι οποίες θα λέγονται πράσινες, αλλά πράσινες δεν θα είναι. Θα είναι μεταλλικά πλωτά κουτιά με τοίχους γύρω-γύρω για να προστατεύονται από τα κύματα και θα μπορούν να μετακινούνται.“

Δείτε το βίντεο:

_{photo vid screenshot}