Η δεξιά τάξη πραγμάτων κερδίζει πολιτικά έδαφος και παρουσιάζεται ως η εναλλακτική πολιτική δύναμη στον πλανήτη.
Μάλιστα παρακινεί χώρες στην Ανατολή και στον Παγκόσμιο Νότο και τις οδηγεί στο άρμα των BRICS υπό την παραδοσιακή Ρωσία και τους συμμάχους της.
Αν και δεξιά, η παραδοσιακή τάξη πραγμάτων συνομιλεί και με παλαιοκομμουνιστικά καθεστώτα όπως της Κίνας (η οποία βέβαια ενισχύει την επιχειρηματικότητα) αλλά και την Βόρεια Κορέα.
Αντιθέτως η νέο-κομμουνιστική αριστερή-αριστερόστροφη διεθνιστική τάξη πραγμάτων οδηγεί την Ευρώπη στην από-ανάπτυξη και τον γεωπολιτικό απομονωτισμό με σημαία τα «δίκαια του περιβάλλοντος» που αντικατέστησαν το «δίκιο του εργάτη».
Προσοχή όμως!
Η δεξιά τάξη πραγμάτων δεν είναι άγια. Το αντίθετο μάλιστα, αν αναλογιστεί κανείς πως είχε επικρατήσει στον Μεσαίωνα και απλά τώρα παρουσιάζεται με εκμοντερνισμένο πολιτικό προσωπείο και μερικές διορθωτικές παρεμβάσεις στην ιδεολογία της.
Απλά, όταν η μία ιδεολογία κυριαρχεί, η άλλη παριστάνει την καλή, προκειμένου να κερδίσει.
Έτσι… «καλοί» δεν ήταν και οι διεθνιστές επαναστάτες κατά την Γαλλική Επανάσταση και τις υπόλοιπες; Ίδρυσαν εθνικά κράτη κόντρα στα βασίλεια και τα δουκάτα, τα έβαλαν μετά σε ενώσεις, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και τελικά όλοι είδαν τι συνέβη.
