«Σε πολλές χώρες η πανδημία δεν είναι μόνο μια υγειονομική κρίση, αλλά πλήττει και τα ανθρώπινα δικαιώματα, σημειώνεται στην ετήσια έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας».
Αυτό αναφέρει η Deutsche Welle με τον πλανήτη να περιμένει και σε αυτόν τον τομέα σωτηρία, η οποία δεν θα… έρθει από τους πολιτικούς.
Γράφει η Deutsche Welle:
Η πανδημία εντείνει φαινόμενα διακρίσεων, καταπίεσης και ανισοτήτων, επισημαίνεται μεταξύ άλλων στην ετήσια έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε παγκόσμιο επίπεδο που παρουσιάστηκε την Τετάρτη στο Βερολίνο από τον γενικό γραμματέα του γερμανικού παραρτήματος Μάρκους Μπέεκο.
Σύμφωνα με την διεθνή οργάνωση στα πρώτα «θύματα» της πανδημίας ανήκουν οι πρόσφυγες, οι οποίοι ζουν εγκλωβισμένοι σε καταυλισμούς, συχνά χωρίς καθαρό νερό και άθλιες συνθήκες υγιεινής. Η κατάσταση έχει χειροτερέψει από το ξέσπασμα της πανδημίας και για γυναίκες, ομοφυλόφιλους και διεμφυλικούς, τόνισε ο Μάρκους Μπέεκο: «Η επιβολή λοκντάουν αυξάνει τον κίνδυνο για την ενδοοικογενειακή βία, αλλά και τους αποκαλούμενους φόνους τιμής γυναικών και άλλες βίαιες πράξεις. Το παρατηρούμε σε πολλές περιοχές του πλανήτη, όπως πχ. στη Λατινική Αμερική. Έτσι στη Βραζιλία πολλαπλασιάστηκαν οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας, μεταξύ των οποίων είναι και οι δολοφονίες γυναικών».
Η Διεθνής Αμνηστία επικρίνει στην έκθεσή της ότι πολλές κυβερνήσεις απέτυχαν να προστατεύσουν επαρκώς ευπαθείς ομάδες, όπως είναι για παράδειγμα οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία κάθε 30 λεπτά χάνει τη ζωή του ένας υγειονομικός εν ώρα εργασίας επειδή δεν έχουν ληφθεί βασικά μέτρα προστασίας.
Για να νικηθεί η πανδημία η Διεθνής Αμνηστία επισημαίνει στην έκθεσή της ότι είναι απαραίτητη μια δίκαιη κατανομή του εμβολίου και παρατηρεί ότι μέχρι σήμερα μόνο το 0,1% των εμβολίων έχουν χορηγηθεί σε φτωχότερες χώρες του πλανήτη.
Μένει να έρθει μία παγκόσμια κυβέρνηση ή ένας παγκόσμιος σωτήρας, ο οποίος θα φέρει «ισότητα» (προς κάτω), υγεία, υποβάθμιση της «τοξικής οικογένειας», ψηφιακή ταυτοποίηση, πολυπολιτισμικότητα, φαγητό και στέγη για όλους και ‘ίσα δικαιώματα’, τα οποία βέβαια θα ορίζει η εξουσία.
