Οι τιμές των τροφίμων βρίσκονταν ήδη στα υψηλά 10 ετών πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, λόγω των προβλημάτων στις σοδειές παγκοσμίως. Αλλά μετά τον πόλεμο σημείωσαν περαιτέρω άνοδο και ήδη βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα από το 1990, σύμφωνα με τον δείκτη τιμών τροφίμων του UN Food and Agricultural Organisation (UNFAO).

Η Ρωσία και η Ουκρανία είναι δύο από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς σιτηρών στον κόσμο και ευθύνονται για το ένα τρίτο των πωλήσεων σιταριού ανά τον κόσμο. Οι δύο χώρες ευθύνονται επίσης για το 55% των εξαγωγών ηλιοτροπίων παγκοσμίως και το 17% των εξαγωγών καλαμποκιού και κριθαριού. Μαζί, εκτιμάται ότι θα εξήγαγαν 14 εκατ. τόνους σιταριού και πάνω από 16 εκατ. τόνους κριθαριού φέτος, σύμφωνα με τον UNFAO.

«Οι διαταραχές στις προμήθειες και η απειλή εμπάργκο την οποία αντιμετωπίζει η Ρωσία σημαίνει ότι αυτές οι εξαγωγές έχουν βγει από την εξίσωση. Η Ινδία θα μπορούσε να παρέμβει αυξάνοντας τις εξαγωγές της, ειδικά όταν έχει αρκετά αποθέματα σιτηρών», λέει ο Ουπάλι Γκαλκέτι Αρατσιλάζ, οικονομολόγος του UNFAO, στο BBC.

Η Ινδία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός ρυζιού και σιταριού στον κόσμο. Στις αρχές Απριλίου, είχε αποθέματα 74 εκατ. τόνων από αυτά τα δύο προϊόντα. Από αυτά, οι 21 εκατ. τόνοι έχουν δεσμευτεί για τα στρατηγικά αποθέματά της και για το πρόγραμμα που δίνει σε 700 εκατ. φτωχούς Ινδούς πρόσβαση σε φθηνά τρόφιμα.

Την ίδια στιγμή, η χώρα είναι ένας από τους φθηνότερους προμηθευτές σε σιτηρά και ρύζι, καθώς ήδη εξάγει ρύζι σε σχεδόν 150 χώρες και σιτάρι σε 68.

Σύμφωνα με τον Ασόκ Γκουλάτι, καθηγητή γεωργίας στο Indian Council for Research on International Economic Relations, η Ινδία μπορεί να εξάγει 22 εκατ. τόνους ρυζιού και 16 εκατ. τόνους σιταριού τον χρόνο. «Εάν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου επιτρέψει να εξαχθούν τα κρατικά αποθέματα, μπορεί να είναι και περισσότερα. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να αποκλιμακωθούν οι διεθνείς τιμές και να μειωθεί το βάρος στις χώρες από όλο τον κόσμο που κάνουν εισαγωγές», σημειώνει.

Όμως, η Ινδία αντιμετωπίζει ελλείψεις σε λιπάσματα, λόγω της εκτίναξης των τιμών τους παγκοσμίως, ενώ υπάρχουν και φόβοι ότι η σοδειά θα είναι μικρότερη των προβλέψεων. Μία λύση θα ήταν η Ινδία να κλείσει συμφωνίες «σιτάρι-για-λιπάσματα» με χώρες όπως η Αίγυπτος.

_{moneyreview/ photo pexels}