Τα διδάγματα από τον “καυγά” για την συνεπιμέλεια των τέκνων

Τα άρθρα που έγραψα περί της δια νόμου και εν δυνάμει υποχρεωτικής συνεπιμέλειας των τέκνων για τα χωρισμένα ζευγάρια, επέφεραν μεγάλη αναταραχή και τρικυμία στην κουταλιά του νερού που αποτελεί την ελληνική κοινωνία. Σ ΄αυτή την κουταλιά του νερού πνιγόμαστε σαν Έλληνες (και Ελληνίδες) εδώ και χιλιάδες χρόνια και γι αυτό όταν είχαν επαναστατήσει οι […]

Τα άρθρα που έγραψα περί της δια νόμου και εν δυνάμει υποχρεωτικής συνεπιμέλειας των τέκνων για τα χωρισμένα ζευγάρια, επέφεραν μεγάλη αναταραχή και τρικυμία στην κουταλιά του νερού που αποτελεί την ελληνική κοινωνία. Σ ΄αυτή την κουταλιά του νερού πνιγόμαστε σαν Έλληνες (και Ελληνίδες) εδώ και χιλιάδες χρόνια και γι αυτό όταν είχαν επαναστατήσει οι Σπαρτιάτες στην Ελλάδα και η επανάστασή τους κατεστάλλη από τον Μακεδόνα επίτροπο, τον οποίο είχε αφήσει ο Μέγας Αλέξανδρος στο πόδι του , όταν κατακτούσε την Ανατολή, αναγκάστηκε ο στρατηλάτης να πει, “ενώ εμείς κατακτούμε τον κόσμο,, στην Ελλάδα έγινε μία βατραχοποντικομαχία”.

Ανέκαθεν οι Έλληνες (πλην ελαχίστων), πνίγονται σε μία κουταλιά νερό και ψοφάνε για παρεξήγηση. Έτσι στα άρθρα μου για την συνεπιμέλεια, παρά το ότι μίλησα και για στραβές και ανάποδες και μέγαιρες συζύγους που κακοποποιούν τους συζύγους τους, έκαναν εντύπωση (σε όσους είχαν τη μύγα και μυγιαζόταν) αυτά που είπα για τους τοξικούς και βασανιστές άνδρες.

Αποδείχθηκαν όμως τα κάτωθι:

  1. παρά το ότι βάλαμε σαν κράτος μία γυναίκα στη θέση της προεδρίας της δημοκρατίας, το πολιτικό σύστημα, εξακολουθεί να είναι απόλυτα ανδροκρατούμενο.
  2. Κατά τις επαφές που είχα με στελέχη τόσο της κυβερνητικής παράταξης όσο και της αντιπολίτευσης, έλαβα απαντήσεις με κοινό παρονομαστή τη φράση: “γιατί είσαι εναντίον των δικαιωμάτων των ανδρών;”
  3. Με δεδομένη τη ζεύξη μητέρας παιδιού, ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες, πράγμα που δεν αλλάζει, ακόμη και αν χτυπιόμαστε εμείς οι άνδρες κάτω σαν τα χταπόδια και όσες “μελέτες ειδικών” και αν γραφούν, η επιμέλεια τέκνων δίνεται πολύ σωστά στις μάνες. Κανένας μπαμπάς όσο και αν αγαπάει τα παιδιά του, δεν μπορεί να προσφέρει την αγκαλιά της μάνας. Τελεία και παύλα.
  4. Το γενικό σκεπτικό που επικρατεί είναι ότι οι μάνες παίρνουν την διατροφή από το κορόϊδο τον πατέρα για τα παιδιά και κάνουν τη ζωούλα τους με του γκόμενούς τους. Τα παιδιά θεωρούνται κουκλάκια χωρίς ανάγκες και χωρίς έξοδα από εκείνους που μου άσκησαν κριτική.
  5. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι κάποιοι μπαμπάδες βρήκαν ευκαιρία να εκδικηθούν τις μαμάδες των παιδιών τους, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, μέσα σε μία ανδροκρατούμενη κοινωνία (εγώ κλασικά είμαι με τους αδύναμους, που στην προκειμένη περίπτωση είναι οι μαμάδες).
  6. Δεν υπάρχει ούτε ένας σύλλογος χωρισμένων μητέρων ή κακοποιημένων γυναικών στην Ελλάδα. Υπάρχουν τα αμέτρητα κέντρα υποστήριξης των κακοποιημένων γυναικών, αλλά κανένας σύλλογος αμιγώς γυναικείος που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των γυναικών.
  7. Υπάρχουν αντίθετα οργανώσεις χωρισμένων μπαμπάδων, που επιδιώκουν την καλύτερη επαφή με τα παιδιά τους και που έχουν σύμφωνα με στοιχεία που οι ίδιοι δίνουν, αμέτρητες επαφές με πολιτικά πρόσωπα, συλλόγους όλων των αποχρώσεων και σκοπών, με την Εκκλησία, αλλά και διεθνείς οργανώσεις και οργανισμούς, πράγμα που έχει στηθεί εδώ και πολλά χρόνια με πρόγραμμά και καθοδήγηση.
  8. Οι “φεμινιστικές” οργανώσεις, δεν είναι υπέρ των γυναικών, αλλά υπέρ της εξομοίωσης ανδρών και γυναικών. Είναι χαώδης η διαφορά αλλά και οι επιδιώξεις. Πάνω στο θέμα της συνεπιμέλειας τέκνων των χωρισμένων ζευγαριών, είναι υπέρ του να μεγαλώνουν οι άνδρες τα παιδιά εξίσου με τις γυναίκες (για να έχουν και οι γυναίκες ελεύθερο χρόνο), σύμφωνα με το νεοταξίτικο σκεπτικό της εξομοίωσης ανδρών και γυναικών. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως! Άλλο η ισότητα σε δικαιώματα και υποχρεώσεις και άλλο η εξομοίωση της φύσης άνδρα και γυναίκας, κατά της οποίας είμαι κάθετα. Η UNISEX κοινωνία είναι μία από τις κεντρικές επιδιώξεις της νέας τάξης, η έννοια της ύπαρξης της οποίας ήταν κάτι το γραφικό και συνωμοσιολογικό που προωθούσα εγώ ο γραφικός, αλλά που ομολογήθηκε από τον ίδιο τον ΟΗΕ πρόσφατα στην επίσημη ιστοσελίδα του.

9. Κλασικά σχεδόν κανείς δεν κατάλαβε τι έγραφα στα άρθρα μου και αρνούμαι να δεχθώ ότι τα έγραφα ακαταλαβίστικα. Έτσι το τελευταίο μου συμπέρασμα είναι ότι το κουρασμένο ανθρώπινο είδος, δεν είναι ικανό να διακρίνει τη γνώση, ακόμη και αν αυτή του προσφέρεται έτοιμη στο πιάτο και βλέπει παντού μόνο ότι έχει στο μυαλό του προπαγανδιστικά φυτεμένο. Του λες “άσπρο” και καταλαβαίνει “μαύρο”, για το “μαύρο” είναι αυτό το οποίο του έχει εμφυτευθεί.

Από ότι φαίνεται έχει κλείσει ο κύκλος των χαμένων ψυχών. Όποιος έπιασεν, έπιασεν, όπως λέει και ο Πατήρ Σάββας Αχιλλέως!!!!

Καλή Κυριακή.

ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΙΕΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

Κύρια Θέματα

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΓΟΡΩΝ

Κάθε μέρα μαζί