Και ίσως αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη, επειδή δεν αντιμετωπίζαμε τη σημερινή “‘καταιγίδα” αστάθειας επιτοκίων, δασμών και μιας ιδιαίτερα άγριας στεγαστικής κρίσης πριν από 50 χρόνια. Προσθέστε σε αυτό την πανδημία COVID-19 που έριξε ολόκληρο τον κόσμο στο χάος πριν από λίγα χρόνια, και την αχαλίνωτη ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, και έχετε αυτό που η Ipsos αποκαλεί «ανήσυχη δεκαετία» (τη δεκαετία του 2020).

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ipsos, η ομάδα που θα προτιμούσε να είχε γεννηθεί το 1975 κυριαρχούνταν από άτομα ηλικίας περίπου 45+ ετών, με το 54% των Baby Boomers να έχουν γεννηθεί μεταξύ 1946 και 1964 και το 55% των Gen X που έχουν γεννηθεί μεταξύ 1965 και 1980 να προτιμούν τη ζωή πριν από 50 χρόνια, σε σύγκριση με μόλις το 9% των Millennials που έχουν γεννηθεί μεταξύ 1981 και 1996 και το 34% των Gen Z που έχουν γεννηθεί μεταξύ 1997 και 2012.

Εξετάζοντας μόνο τους Καναδούς, το 50% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι θα προτιμούσε να είχε γεννηθεί το 1975 παρά σήμερα, σε σύγκριση με το 17% που προτιμά το 2025. Το εξήντα τρία τοις εκατό των Καναδών που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν ότι οι άνθρωποι ήταν πιο ευτυχισμένοι το 1975, σε σύγκριση με μόλις το 10% που δήλωσαν το ίδιο για το 2025. Η πλειοψηφία των Καναδών ερωτηθέντων δήλωσε επίσης ότι οι άνθρωποι ήταν ασφαλέστεροι (63%), είχαν καλύτερο βιοτικό επίπεδο (52%) και καλύτερη ποιότητα περιβάλλοντος (66%) το 1975.

Η Νότια Κορέα αποτελεί την μοναδική εξαίρεση, με περισσότερους ερωτηθέντες να επιλέγουν να γεννηθούν στο παρόν σε σχέση με 50 χρόνια πριν. Στο αντίθετο άκρο του φάσματος, η Γαλλία είναι το πιο νοσταλγικό έθνος, με το 57% να προτιμά το 1975. Το Βέλγιο και το Μεξικό (και τα δύο με 53%), μαζί με τη Μεγάλη Βρετανία και τη Νέα Ζηλανδία (και τα δύο με 52%), δείχνουν επίσης ισχυρή κλίση προς το παρελθόν.

Μια σαφής πλειοψηφία πιστεύει ότι ο κόσμος ήταν ένα πιο ευτυχισμένο μέρος στις προηγούμενες δεκαετίες. Το πενήντα πέντε τοις εκατό λέει ότι η χώρα τους ήταν πιο ευτυχισμένη το 1975, σε σύγκριση με μόλις το 16% που νιώθει έτσι για σήμερα. Ωστόσο, αυτή η νοσταλγία δεν καθοδηγείται από ακριβείς ιστορικές αναμνήσεις. Οι ερωτηθέντες τείνουν να υπερεκτιμούν το προσδόκιμο ζωής το 1975 και να υποτιμούν το πόσο ζουν οι άνθρωποι σήμερα – ακόμη και σε έναν κόσμο όπου πολλοί μπορούν να περιμένουν να φτάσουν τα 75 έτη ή και περισσότερο.

Ωστόσο, δεν είναι όλοι οι δείκτες που κλίνουν προς το παρελθόν. Η παγκόσμια πλειοψηφία (55%) πιστεύει ότι η υγειονομική περίθαλψη είναι καλύτερη σήμερα, αντανακλώντας την πρόοδο στην πρόσβαση, τη θεραπεία και τα ιατρικά αποτελέσματα. Οι αντιλήψεις για το εάν η εκπαίδευση έχει βελτιωθεί ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των χωρών.

Οι αξιολογήσεις του σημερινού βιοτικού επιπέδου ποικίλλουν έντονα ανάλογα με το πού ζουν οι άνθρωποι. Στη Νότια Κορέα, το 80% πιστεύει ότι το βιοτικό επίπεδο είναι καλύτερο τώρα—μια άποψη που συμμερίζεται το 70% στη Σιγκαπούρη και το 66% στην Πολωνία. Αντίθετα, οι πλειοψηφίες στη Γαλλία (59%), την Τουρκία (52%) και τον Καναδά (52%) πιστεύουν ότι το βιοτικό τους επίπεδο ήταν υψηλότερο το 1975.

Γενεαλογικά, η Γενιά Ζ είναι η μόνη ομάδα που δείχνει μια μικρή προτίμηση για το να γεννηθεί κανείς τη δεκαετία του 2020 — αν και το περιθώριο είναι εξαιρετικά στενό. Ακόμη και οι νεότεροι ενήλικες εκφράζουν ένα επίπεδο αβεβαιότητας τόσο για το παρόν όσο και για το μέλλον που υπογραμμίζει το παγκόσμιο κλίμα που αποτυπώνεται σε αυτή τη μελέτη.

Τεχνική σημείωση: Η Ipsos πήρε συνεντεύξεις από συνολικά 23.772 ενήλικες ηλικίας 18 ετών και άνω στην Ινδία, 18-74 στον Καναδά, τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, τη Μαλαισία, τη Νότια Αφρική, την Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, 20-74 στην Ταϊλάνδη, 21-74 στην Ινδονησία και τη Σιγκαπούρη και 16-74 σε όλες τις άλλες χώρες. Ημερομηνίες έρευνας πεδίου: 22 Αυγούστου – 5 Σεπτεμβρίου 2025.

Το δείγμα αποτελείται από περίπου 1.000 άτομα από την Αυστραλία, το Βέλγιο, τη Βραζιλία, τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ινδονησία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, την Ισπανία, την Τουρκία και τις ΗΠΑ, και από 500 άτομα από την Αργεντινή, τη Χιλή, την Κολομβία, την Ουγγαρία, την Ιρλανδία, τη Μαλαισία, το Μεξικό, την Ολλανδία, το Περού, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Σιγκαπούρη, τη Νότια Αφρική, τη Νότια Κορέα, τη Σουηδία και την Ταϊλάνδη. Το δείγμα στην Ινδία αποτελείται από περίπου 2.200 άτομα, εκ των οποίων περίπου 1.800 ερωτήθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο και 400 ερωτήθηκαν διαδικτυακά.

photo: pixabay