Σύμφωνα με άρθρο του επιστήμονα Δρα. Scott C. Anderson στο Psychology Today, η μουσική επηρεάζει τη χημεία του εγκεφάλου μας, απελευθερώνοντας ντοπαμίνη και περιορίζοντας την κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες. Εφαρμόζεται σε μια ευρεία γκάμα παθήσεων, όπως η άνοια , το εγκεφαλικό επεισόδιο, ο αυτισμός , η κατάθλιψη , το άγχος και ο πόνος. Είναι ένα διαπολιτισμικό φαινόμενο.
Μια κινεζική μελέτη σε ποντίκια διαπίστωσε ότι το να παίζουν μουσική οδήγησε σε υψηλότερα επίπεδα Lactobacillus στο έντερό τους, γεγονός που αύξησε την οξύτητα αρκετά ώστε να αποτρέψει τις λοιμώξεις από σαλμονέλα . Δεν έπαιξαν κλασική κινεζική μουσική ή C-pop. Αντ’ αυτού, επέλεξαν το Κουαρτέτο Φλάουτου σε Ρε μείζονα του Μότσαρτ!
Μια άλλη κινεζική μελέτη με ποντίκια διαπίστωσε ότι η αναπαραγωγή μουσικής του Μότσαρτ ενώ τα ποντίκια έτρωγαν ενίσχυσε επίσης τα ευεργετικά βακτήρια όπως ο γαλακτοβάκιλλος και μείωσε τα παθογόνα βακτήρια. Μια τρίτη κινεζική μελέτη , πάλι με ποντίκια, συνέκρινε τη μουσική του Μότσαρτ με τον λευκό θόρυβο και διαπίστωσε ότι ενώ η μουσική βελτίωσε το μικροβίωμα του εντέρου , ο λευκός θόρυβος ήταν επιβλαβής. Η μουσική που επέλεξαν ήταν η Σονάτα για δύο πιάνα σε Ρε μείζονα, πάλι του Μότσαρτ.
Μένει τώρα, να κάνουν περισσότερες μελέτες στους ανθρώπους, όπως γράφει το άρθρο.
Γιατί Μότσαρτ;
Όλα ξεκίνησαν με μια μελέτη που έγινε τη δεκαετία του 1990, η οποία διαπίστωσε ότι ορισμένες ικανότητες χωρικής συλλογιστικής ενισχύονταν από τη μουσική του ιδιοφυούς μουσικού. Αυτό είναι το «Φαινόμενο Μότσαρτ» που απέδειξε ότι αυξάνει τη γενική νοημοσύνη. Επιπλέον, τα νεογέννητα υπέφεραν λιγότερο από τον πόνο κατά τις εξετάσεις αίματος όταν άκουγαν ένα νανούρισμα του Μότσαρτ.
Ο Μότσαρτ όχι μόνο σε κάνει πιο έξυπνο αλλά μπορεί να βελτιώσει τα μικρόβια του εντέρου, κάτι που είναι αναμφισβήτητα μοναδικό.
Μελέτες επίσης διαπίστωσαν ότι η αργή, απλή και γλυκιά μουσική βοήθησε τα ζώα να πάρουν βάρος, ακόμη και σε ένα θορυβώδες περιβάλλον. Φαίνεται να τα ηρεμεί, μειώνοντας το άγχος και καταστέλλοντας το ανοσοποιητικό σύστημα.
Μια πρόσφατη μικρή ισπανική μελέτη εξέτασε τη μουσική του Βιβάλντι, Στράους και Μότσαρτ και τα μικρόβια του στόματος. Οι ερευνητές εξέτασαν άτομα με γνωστικές διαταραχές που σχετίζονται με την ηλικία, καθώς και υγιή άτομα για να δουν αν η μουσική επηρέασε το μικροβίωμα του στόματός τους.
Διαπίστωσαν ότι η μουσική μείωσε το φορτίο των παθογόνων και στις δύο ομάδες. Συγκεκριμένα, όσοι είχαν γνωστικές διαταραχές είχαν μειωμένα επίπεδα Veillonella και Porphyromonas , μικροβίων που σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ και τη νευροφλεγμονή.
photo: ΑΠΕ-ΜΠΕ – EPA-CHRISTIE’S
