Αν οι ισραηλινοί οικισμοί θεωρούνται «έγκλημα πολέμου» από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) της Χάγης, γιατί όχι και η τουρκική στρατιωτική κατοχή της Κύπρου; Αυτό αναρωτιέται ο Yonah Jeremy Bob σε ένα σημαντικό, σημερινό άρθρο του στην ισραηλινή εφημερίδα «Jerusalem Post», το οποίο επικαλείται το κυπριακό Sigmalive.
Γράφει το κυπριακό μέσο ενημέρωσης:
Ο αρθρογράφος αναφέρει ότι οι Παλαιστίνιοι ζήτησαν επισήμως την παρέμβαση του διεθνούς δικαστηρίου τον Ιανουάριο του 2015. Η εισαγγελέας του ΔΠΔ Fatou Bensouda δήλωσε ουσιαστικά, στις 20 Δεκεμβρίου, πως οι ισραηλινοί οικισμοί αποτελούν εγκλήματα πολέμου.
Αντίθετα, η πρώτη καταγγελία από Κύπριο αξιωματούχο για τους τουρκικούς οικισμούς στην κατεχόμενη Κύπρο, με δικηγόρους, μάλιστα, τον ισραηλινό νομικό οίκο Shurat Hadin, καταχωρίσθηκε τον Ιούλιο του 2014. Μισό χρόνο πριν από την καταγγελία κατά του Ισραήλ.
Επτά εβδομάδες μετά την απόφαση της Bensouda εναντίον του Ισραήλ, το μόνο που ανακοινώθηκε για την τουρκική κατοχή της Κύπρου είναι πως μια απόφαση για το ζήτημα αναμένεται σε κάποιο απροσδιόριστο σημείο κάπου μέσα στο 2020.
«Πώς η τουρκική υπόθεση μπήκε στο συρτάρι, σε σύγκριση με την υπόθεση κατά του Ισραήλ; Μήπως αυτή η άνιση κατάσταση αποδεικνύει αντι-ισραηλινή προκατάληψη;», αναρωτιέται ο ισραηλινός αμυντικός αναλυτής.
(…)
Σε αντίθεση με την περίπτωση του Ισραήλ, όπου η βασική χώρα που εξετάζεται -το Ισραήλ- δεν είναι καν μέλος της Συνθήκης της Ρώμης, η Κύπρος είναι και την έχει «περήφανα» υπογράψει.
«Αν δεν οδηγεί την υπόθεση στο ΔΠΔ, είναι μάλλον λόγω φόβου προς την Τουρκία. Κατ’ ακρίβεια, ο κόσμος όλος βλέπει την Τουρκία ως παρανόμως κατέχουσα την βόρεια Κύπρο από την εποχή της εισβολής του 1974,» συνεχίζει ο Jeremy Bob.
(…)
Επιπλέον, από ένα σύνολο περίπου 50,000 Τούρκων πολιτών που κατοικούν στην κατεχόμενη περιοχή από το 1996, αναφέρει ο συγγραφέας, η καταγγελία μιλούσε για την επιθετική πολιτική της Τουρκίας που περιλάμβανε τον αναγκαστικό «εκτοπισμό» των ντόπιων από τις εστίες τους και είχε φθάσει μέχρι και «τις δολοφονίες ή εξαφανίσεις χιλιάδων Ελλήνων Κυπρίων». Η σύνοψη της καταγγελίας είναι ότι οι επίσημες και συντονισμένες πολιτικές της τουρκικής κυβέρνησης έχουν οδηγήσει περισσότερους από 100,000 Τούρκους έποικους στην κατεχόμενη περιοχή, και τώρα αποτελούν περίπου το ήμισυ του πληθυσμού εκεί.
Περιγράφεται επίσης η συστηματική πολιτική της τουρκικής κυβέρνησης για αύξηση του ελέγχου της στη βόρεια Κύπρο, ενθαρρύνοντας την μετανάστευση τουρκικών πληθυσμών, ενώ ταυτόχρονα μεταφέρει επιθετικά τους αυτόχθονες Κύπριους εκτός της κατεχόμενης επικράτειας.
Εμπειρογνώμονες που μίλησαν στην «Jerusalem Post» σχετικά με την τουρκική εισβολή, κατοχή και ενεργή αλλοίωση του τοπίου στην βόρειο Κύπρο «είναι το αληθινό πρότυπο όπου η μεταφορά πληθυσμού αποτελεί έγκλημα πολέμου».
«Είναι απίστευτο», συνεχίζουν οι ειδικοί, «το ότι η Τουρκία εκδίωξε μεγάλους αριθμούς Ελλήνων χωρίς καθόλου διαδικασίες ή ούτε καν να υποκρίνεται πως έχει ανησυχίες για τα δικαιώματά τους, άρπαξε τα υπάρχοντα των εκδιωχθεισών ελληνικών κοινοτήτων και δεν ακολούθησε κανένα νόμο περί εμπόλεμης κατοχής για την προστασία των ελληνικών δικαιωμάτων».
Επειδή στην πολιτική ρόλο παίζουν τα συμφέροντα, το Ισραήλ αναδεικνύει το θέμα της κατεχόμενης Κύπρου και των εγκλημάτων των Τούρκων εις βάρος των Ελλήνων, επειδή η Άγκυρα εμπλέκεται ενεργά κατά του Ισραήλ στο Παλαιστινιακό.
Την ίδια ώρα η Τουρκία βρίσκεται στα «μαχαίρια» και με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί, επειδή εκείνος δήλωσε ότι φοβάται μήπως η αυξανόμενη εξάρτηση από την Άγκυρα οδηγήσει σε μια «φρικτή» προσάρτηση της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου από την Τουρκία.
Σε περίπτωση που η Λευκωσία αξιοποιήσει τις όποιες συγκυρίες και δεν αποδεχθεί απλά ένα σχέδιο Ανάν, το οποίο θα μετατρέπει την Μεγαλόνησο σε τουρκοπρεπές διεθνιστικό προτεκτοράτο, τότε υπάρχει ακόμα και η δυνατότητα η Μεγαλόνησος να απελευθερωθεί σε πολιτικά πλαίσια και να εκδιωχθούν από τον διεθνή παράγοντα οι τουρκικές κατοχικές δυνάμεις του Αττίλα.
ΦΩΤΟ eurokinissi
