Η Ελλάδα ορθώς ανήκει στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς αυτό της έχει εξασφαλίσει σταθερότητα και ασφάλεια αφού η Ελλάδα ανήκει σε μία κοινοπραξία κρατών από την οποία έχει εξασφαλίσει αυξημένη διπλωματική ισχύ σε σχέση με χώρες εκτός συμμαχίας, πρόσβαση σε στρατιωτικό εξοπλισμό και συμμετοχή σε επιχειρήσεις, εφόσον το επιθυμεί, οικονομική ενίσχυση και άλλα. Υπάρχουν σαφώς και αρνητικά συμβάντα αλλά, ο σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι να θέσει αυτό το ζήτημα.
όλες οι μεγάλες συμμαχίες θα έχουν στο εσωτερικό τους συμφέροντα μεταξύ μελών τους τα οποία συγκρούονται. Η διατήρηση της συνοχής της συμμαχίας εξαιτίας αυτών των αντικρουόμενων συμφερόντων επαφίεται συνήθως στη χώρα που έχει συστήσει τη συμμαχία και άρα είναι και η ισχυρότερη εκ των συμμάχων. Η ισχύς της είναι αρκετή ώστε να επιβάλει στους συμμάχους της τη θέλησή της αλλά και να κατευνάζει τα πνεύματα μεταξύ των συμμάχων όταν τα συμφέροντά τους είναι αντικρουόμενα.
Η Α’ Αθηναϊκή Συμμαχία προσομοιάζει αρκετά στο ΝΑΤΟ με τη θέση της Αθήνας να κατέχουν σήμερα οι Η.Π.Α. Εντός της συμμαχίας η Ελλάδα έχει διαφορές με την Τουρκία οι οποίες αρχίζουν και τελειώνουν με το γεγονός ότι η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της αδικημένο από τη Συνθήκη της Λωζάνης. Για την Τουρκία, η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου αλλά και η Κυπριακή Δημοκρατία αποτελούν μεγάλα εμπόδια για την ανάπτυξη του νεο-Οθωμανικού ονείρου.
Οι συνεχείς απόπειρες της Τουρκίας τις τελευταίες δεκαετίες να αμφισβητήσει και σταδιακά να προωθήσει την ατζέντα της σε όλους τους τομείς, υποβοηθήθηκε από τη στάση των μεγάλων της Ευρώπης αλλά και των Η.Π.Α. στο να δίνουν στους Τούρκους μερικά πράγματα ώστε να κρατούν την πτέρυγα του ΝΑΤΟ ενωμένη. Ταυτόχρονα εξόπλιζαν την Ελλάδα αρκετά ώστε να υπάρχει το κατάλληλο ισοζύγιο ισχύος και να εμποδίζεται η ανάληψη περαιτέρω ενεργειών από την Τουρκία.
Αυτό άλλαξε από τη στιγμή που η Τουρκία απέκτησε μεγαλύτερη αμυντική βιομηχανία και μπόρεσε να εξοπλίσει το στρατό της με δικά της μέσα όπου μπορούσε ενώ η φιλοτουρκική γερμανική πολιτική έδωσε αέρα στην Τουρκία. Με τις Αμερικανικές εκλογές να πλησιάζουν και τις Η.Π.Α. να βυθίζονται σε ένα κύκλο εσωστρέφειας λόγω αυτών, η Τουρκία θεωρεί ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να εφαρμόσει τις μεθοδεύσεις της κατά της Ελλάδας, η οποία είναι το πιο δύσκολο εμπόδιο από τους γείτονές της. Η γερμανική προεδρία της Ε.Ε. θα ήταν ένα μεγάλο πλεονέκτημα αφού η Γερμανία ακολουθεί φιλοτουρκική πολιτική.
Η Ελλάδα χρειαζόταν επειγόντως συμμάχους και η ελληνική διπλωματία ήταν αρκετή ώστε να εκμεταλλευτεί τη διάρρηξη των ισραηλο-τουρκικών σχέσεων από το 2012 και μετά, αλλά και την περιφερειακή ανωμαλία που έχει προκαλέσει η αραβική άνοιξη και η Τουρκία και είχε σαν αποτέλεσμα τα γαλλικά συμφέροντα να συμπίπτουν με τα αντίστοιχα ελληνικά και κυπριακά στην περιοχή.
Εν μέσω κρίσης με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο η Ελλάδα φέρθηκε ψύχραιμα, αιφνιδίασε φίλους και τον εχθρό με τη συμφωνία μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο, κατάφερε να αποσπάσει την πολυπόθητη ισραηλινή στήριξη η οποία θα σφραγιστεί με επίσκεψη του Υπ. Εξ. κ. Δένδια στο Ισραήλ.
Η Γαλλία είναι η πρώτη μεγάλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία στηρίζει επίσημα την Ελλάδα απέναντι στην Τουρκία και τις προκλητικές ενέργειές της και αυτό έγινε σαφές μετά τις δηλώσεις του Γάλλου Προέδρου Macron στα ελληνικά στο twitter.
Μετά την εμπλοκή που συνέβη για την προμήθεια των φρεγατών Belh@ra για το Πολεμικό Ναυτικό, αρκετοί έσπευσαν να προδιαγράψουν και το τέλος της Γαλλικής στήριξης απέναντι στην Ελλάδα. Ευτυχώς για τη χώρα μας, η Γαλλία στηρίζει τα ελληνικά συμφέροντα και το ζήτημα των φρεγατών δε θεωρείται λήξαν.
Το βασικότερο είναι ότι αυτή τη στιγμή η Γαλλία προσπαθεί αν αποκτήσει ηγεμονικό ρόλο στη Μεσόγειο με την Ελλάδα και την Κύπρο να μπορούν να της αποδώσουν ενεργειακές πηγές σε βάθος χρόνου, σταθερές βάσεις ( βλ. μεταστάθμευση Rafale στην Κύπρο), ευρεία πολιτική και διπλωματική στήριξη της Γαλλίας από την Ελλάδα όσον αφορά τη Μέση Ανατολή και το ανατολικό κομμάτι της Βόρειας Αφρικής αλλά και στο εσωτερικό της Ένωσης και φυσικά υπάρχει κοινός αντίπαλος, η Τουρκία και για τις δύο χώρες.
Σε παλαιότερο άρθρο μας -το οποίο μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ– είχαμε αναφερθεί εκτενώς στο πόσο σημαντικός είναι ο ηλεκτρονικός πόλεμος και ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει πρόσβαση σε επικοινωνιακά δίκτυα, πληροφόρηση και παροχή εικόνας από δορυφόρους αν θέλει να έχει το πάνω χέρι σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία. Αυτό πιθανότατα έχει επιτευχθεί ήδη με τη συνεργασία με το Ισραήλ και τη Γαλλία.
Μέσο της ευρύτατης πλέον ελληνογαλλικής συμμαχίας, η Ελλάδα μπορεί να κινηθεί ευκολότερα και στην επερχόμενη σύνοδο των υπουργών εξωτερικών της Ένωσης θα ζητήσει κυρώσεις κατά της Τουρκίας ενώ σημαντική θα είναι και η συνάντηση με τον Αμερικανό Υπ. Εξ. Mike Pompeo.
Επειδή οι Τούρκοι θα επιχειρήσουν ξανά να φέρουν την Ελλάδα προ τετελεσμένων γεγονότων, η ελληνογαλλική συνεργασία πρέπει να αυξηθεί ακόμα περισσότερο το προσεχές χρονικό διάστημα.
