Η κατάσταση στη Λιβύη τις τελευταίες μέρες δεν ήταν καλή για τις δυνάμεις του Χαφτάρ αφού οι μονάδες του GNA πραγματοποίησαν μία σειρά από επιθέσεις στη Δυτική Λιβύη ανατρέποντας κεκτημένα του LNA από τις αρχές Απριλίου ενώ άσκησαν πίεση στις δυνάμεις του LNA προς την πόλη Ταρχούνα της οποίας η πτώση θα σήμαινε την εκδίωξη του LNA από τα περίχωρα της Τρίπολης.
Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων αυτών του GNΑ, η Τουρκία υποστήριξε τις επιθέσεις με τα UCAV/UAVs της και με αριθμό στρατιωτικών της για τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων. Οι απώλειες στα πεδία των μαχών ήταν πάρα πολλές και για τις δύο πλευρές με τον LNA να καταφέρνει αν εξισσοροπήσει την κατάσταση στα διάφορα μέτωπα και να εξαπολύει τοπικές αντεπιθέσεις σε μερικά από αυτά.
Στα πλαίσια των επιχειρήσεων αυτών, η Τουρκία πραγματοποίησε άλλη μία έξοδο των γεωτρύπανών της γύρω από την Κύπρο και εκτέλεσε αεροπορική άσκηση κατά την οποία τουρκικά F-16 πέταξαν από τη Μικρά Ασία νότια-νοτιοδυτικά και αφού ανεφοδιάστηκαν στον αέρα από τα ιπτάμενα τάνκερ της Τουρκικής αεροπορίας, έφτασαν μέχρι τον Κόλπο της Σύρτης όπου και έστρεψαν πίσω και με παραβίαση του ΕΕΧ νοτίως της Κρήτης, “έκοψαν δρόμο” προς τη Μικρά Ασία.
Οι Τούρκοι δεν προσπάθησαν καθόλου να κρύψουν τις προθέσεις τους μέσω της απόκρυψης του στίγματος έστω από την πολιτική αεροπορία( τα ραντάρ μας θα τα έβλεπαν ούτως ή άλλως ) και έτσι το μήνυμα είναι σαφές. Σε περίπτωση που χρειαστεί οι Τούρκοι να υποστηρίξουν τις επιχειρήσεις του GNA στη Λιβύη, η Τουρκική αεροπορία μπορεί να φτάσει πολύ μακριά και να επιτύχει στους στόχους της.
Αυτό όμως σημαίνει ότι η Τουρκία θέτει υπό καίρια αμφισβήτηση την περιοχή νοτίως της Κρήτης και φυσικά δηλώνει ότι τυχόν πλοία της που θα βρεθούν στο Λιβυκό πέλαγος μπορεί να λάβουν αεροπορική υποστήριξη από τη Μικρά Ασία εφόσον χρειαστεί.
Όλα αυτά προμηνύουν ότι η Τουρκία είναι πιθανό είτε ότι θα προσπαθήσει να υποστηρίξει αεροπορικώς τις επιχειρήσεις του GNA πράγμα το οποίο θα ήταν διεθνώς καταδικαστέο και θα έθετε την Τουρκία υπόλογο, αλλά και την πρόθεσή της να στείλει ίσως σύντομα τα γεωτρύπανα νοτιοανατολικά της Κρήτης με ότι σημαίνει αυτό για την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας.
όλη αυτή η τουρκική σκέψη η οποία ακολουθεί το κλασσικό τουρκικό αναθεωρητικό μοτίβο, δηλαδή πρώτα θέτω στα λόγια κάτι υπό αμφισβήτηση, το διαφημίζω διεθνώς και μετά προχωρώ σε κινήσεις στο πεδίο για να το πετύχω ή να πάρω έστω ένα ποσοστό από αυτά που διεκδικώ. Το Διεθνές Δίκαιο για τους Τούρκους απλά δεν υφίσταται, αυτό καλό είναι να εμπεδωθεί από την ελληνική κοινή γνώμη.
Όλες αυτές οι τουρκικές κινήσεις σχεδιάζονται και εκτελούνται με γνώμονα ένα και μόνο βασικό παράγοντα. Το ότι η Ελλάδα δε θα αντιδράσει. Η αντίδραση της Ελλάδας περιορίζεται σε “σκληρές ανακοινώσεις” που δεν πτοούν και κανέναν. Έχουμε γράψει σε παλαιότερο άρθρο το πόσο σημαντικό είναι η Τουρκία να μην αποκτήσει φίλια προς αυτή λιβυκή κυβέρνηση αφού μετά όλο το Λιβυκό πέλαγος και το Ιόνιο με τη νότια και δυτική Ελλάδα θα είναι έκθετα στην Τουρκική αεροπορία και το τουρκικό ναυτικό.
Φυσικά η Ελληνική Κυβέρνηση έχει από καιρό διαμηνύσει ότι δε θα ανεχτεί κινήσεις αμφισβήτησης δυτικά της Ρόδου και στο Καστελόριζο και η Ελλάδα έχει τα μέσα, τον κόσμο και τον τρόπο για να επιβάλει τα θέλω της απέναντι στην Τουρκία εφόσον φυσικά το αποφασίσει.
