Παράνομο ή μη, το τουρκολιβυκό μνημόνιο συναντίληψης επί των θαλασσίων οριοθετήσεων και ο χάρτης που το συνοδεύει πρόκειται να αποκτήσουν σύντομα χαρακτήρα επίσημου εγγράφου στις βάσεις δεδομένων των Ηνωμένων Εθνών.
Ο Ο.Η.Ε. θα δημοσιεύσει, όπως υποχρεούται, σχολιάζουν ειδικοί, τις συντεταγμένες που κατέθεσε η Τουρκία σε σχέση με την παράνομη τούρκο-λιβυκή ΑΟΖ, η οποία αγνοεί νησιά όπως το Καστελόριζο, την Ρόδο και την Κρήτη.
Πρόκειται για μια αναμενόμενη κίνηση διαδικαστικού χαρακτήρα, η οποία έρχεται όμως να μας υπενθυμίσει την σοβαρότητα των τουρκικών μεθοδεύσεων αλλά και την επικινδυνότητα όσων πρόκειται να μεθοδευθούν στο μέλλον από την Τουρκία. Μπορεί να μην έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, αλλά η Τουρκία, εν αντιθέσει με την Ελλάδα, δείχνει να κινείται, παρά το γεγονός πως δεν έχει με το μέρος της το Διεθνές Δίκαιο.
Τι θα έπρεπε να κάνει η Ελλάδα;
Πληροφορίες αναφέρουν πως μαζί με την ανάρτηση του μνημονίου Τουρκίας-Λιβύης θα δημοσιευτούν και ελληνικές αντιρρήσεις. Ωστόσο, εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν πως δεν φτάνει αυτό.
Σύμφωνα με τους ίδιους, η Ελλάδα έχει την ευκαιρία και την υποχρέωση να ανακηρύξει, εδώ και τώρα, ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), δίνοντας τις δικές της νόμιμες συντεταγμένες στον Ο.Η.Ε., έτσι ώστε να υπάρχει κάτι και από την δική μας πλευρά. Εν συνεχεία, όπου υπάρχει διαφωνία, μπορεί να ξεκινήσουν συνομιλίες οριοθέτησης με την όποια χώρα το επιθυμεί.
Σύμφωνα με την Διεθνή Συνθήκη του ΟΗΕ περί Δικαίου της Θάλασσας (1982), το οποίο δεν έχει υπογράψει η Τουρκία και χρησιμοποιεί μόνο κατά το δοκούν, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) θεωρείται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων.
Με πιο απλά λόγια, η οικονομική εκμετάλλευση της θαλάσσιας περιοχής. Όταν, δηλαδή, ένα νησί ή μία παράκτια περιοχή έχουν οικονομική ζωή, υπάρχει το δικαίωμα οικονομικής αξιοποίησης της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας (αλιεία, βυθός, εξόρυξη όπως ισχύει με την υφαλοκρηπίδα κ.α.)
Η ΑΟΖ διαφέρει από τα θαλάσσια σύνορα, καθώς εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων μιας χώρας στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή, εφόσον δεν υπάρχει στον ορίζοντα στεριά άλλους κράτους.
Η Ελλάδα δικαιούται, καταρχάς, να ανακηρύξει αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) που, όπως είπαμε, μπορεί να φτάσει έως τα 200 ν.μ. από τις ακτές. Αυτό είναι ένα δικαίωμα που μπορεί να ασκηθεί μονομερώς.
Στην συνέχεια, η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει στην οριοθέτηση της ΑΟΖ με τις γειτονικές χώρες βάσει όσων ισχύουν.
Με άλλα λόγια μαζί με τις αντιρρήσεις, η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να καταθέσει, επί της διαφωνίας της με την Τουρκία, και εκείνη σχέδιο συντεταγμένων ανακήρυξης ΑΟΖ και έπειτα να ακολουθήσει η όποια οριοθέτηση. Αφού διστάζουμε να στείλουμε τους Τούρκους στον βυθό του Αιγαίο, ας ακολουθήσουμε τουλάχιστον την ίδια οδό.
ΦΩΤΟ ΧΑΡΤΗΣ
