Η επίσκεψη του Αιγύπτιου Προέδρου Αλ-Σίσι στην Αθήνα το περασμένο διήμερο επιβεβαίωσε τη διάθεση και των δύο χωρών για στενότερους δεσμούς αλλά και το πνεύμα καλής συνεργασίας που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία έτη μεταξύ τους.
Η Αίγυπτος αναζητεί έμπιστους συμμάχους εντός της Ε.Ε. με την Ελλάδα να αποδεικνύεται ως η καλύτερη επιλογή όχι μόνο λόγω της σταθερότητάς της αλλά και της γεωγραφικής εγγύτητά της με την χώρα του Νείλου. Οι Αιγύπτιοι ρίχνουν πλέον αρκετό βάρος στην εξόρυξη των υδρογονανθράκων που έχουν ανακαλύψει ανοιχτά του δέλτα του Νείλου έχοντας επενδύσει πακτωλό χρημάτων πάνω σε αυτό το πρότζεκτ. Οι τελευταίες αναφορές του υπουργείου ενέργειας της Αιγύπτου αποκαλύπτουν ότι η χώρα θα μπορεί να εξορύσσει 1 δις κ.μ. φυσικού αερίου τη μέρα. Αυτή η τεράστια ποσότητα που μπορεί να εξορυχθεί, θα χρειαστεί μεταφορά προς τους αγοραστές αλλά και επικερδείς συμφωνίες αγοράς της.
Και εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η Ελλάδα, η οποία έχει επενδύσει και συνεχίζει να επενδύει σε κρίσιμα έργα αποθήκευσης μεγάλου όγκου φυσικού αερίου ( βλ. Καβάλα), ενώ συμμετέχει και στο East Med Gas Forum, το οποίο έχει σα σκοπό να διευκολύνει τη μεταφορά και πώληση του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου. Σε όλη αυτή την προσπάθεια, η Ελλάδα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο ως η κύρια πύλη εισόδου του αερίου στην Ευρώπη. Οι αμερικανικές επενδύσεις στα ναυπηγεία, τα λιμάνια, τους σταθμούς αποθήκευσης και τους αγωγούς μετακομιδής αερίου, κινείται προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των όγκων αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο.
Επομένως, οι δύο χώρες έχουν μόνο να κερδίσουν από την συνεργασία τους, σε συνδυασμό με τα συμφέροντα των μεγάλων της Ευρώπης και των Η.Π.Α., με αποτέλεσμα να συμπλέουν σε πολλά ζητήματα συμπεριλαμβανομένου εκείνου της τουρκικής επιθετικότητας απέναντι στα υπόλοιπα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου. Η Αίγυπτος έχει πρόβλημα με τους ισλαμιστές της Λιβύης, το φράγμα της Αιθιοπίας και την Μουσουλμανική Αδελφότητα. Όλα αυτά υποκινούνται, τουλάχιστον εν μέρει, από την Τουρκία. Η δε Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρή επιθετική πολιτική από την Άγκυρα όχι μόνο στον ελλαδικό χώρο αλλά και στην Κύπρο.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα προαναφερθέντα, κατανοούμε πως η διπλωματική ( ΑΟΖ), ενεργειακή ( East Med gas Forum), πολιτική και τέλος η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών είναι επιβεβλημένη. Η Ελλάδα χρειάζεται συμμάχους στην περιοχή με αρκετή ισχύ έτσι ώστε να μην εξαρτάται πλήρως από τον αμερικανικό παράγοντα και τις διαθέσεις του. Η συμμαχία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, στην βάση της αρχής των αμοιβαίων συμφερόντων, εξασφαλίζουν στην Ελλάδα πολλαπλά οφέλη, διαφορετικής φύσεως από κάθε σύμμαχο και θέτουν ένα τείχος απέναντι στην τουρκική επέκταση σε όλη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
