Μία διαφοροποίηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ είναι ότι ενώ η ΑΟΖ δεν υπάρχει, εάν δεν ανακηρυχθεί, η υφαλοκρηπίδα υφίσταται αυτόματα, χωρίς την αναγκαιότητα καμίας ενέργειας από το παράκτιο κράτος, και απλά πρέπει να οριοθετηθεί. Η ΑΟΖ δηλαδή πρέπει και να κηρυχθεί και να οριοθετηθεί, ενώ η υφαλοκρηπίδα υπάρχει και απλά πρέπει να οριοθετηθεί με το γειτονικό κράτος.
Την στιγμή όμως που το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Oruc Reis βρίσκεται στην περιοχή της Navtex και σε ύδατα υπερκείμενα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, η τελευταία παραμένει μη οριοθετημένη λόγω των γνωστών διαφορών.
Αυτή είναι και η μοναδική μας διαφορά με την Τουρκία, σύμφωνα με την πάγια ελληνική θέση. Η διαφορά μπορεί να λυθεί είτε σε διμερές επίπεδο μέσω διαπραγματεύσεων, είτε μέσω προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ωστόσο, οι Τούρκοι δεν δέχονται πως τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και θεωρούν πως η δική τους φτάνει μέχρι το μισό Αιγαίο και την μισή Ανατολική Μεσόγειο.
Ως εκ τούτου, η Τουρκία αξιοποιεί την μη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο, προβάλλοντας τις παράλογες θεωρίες που εξαιρούν τα νησιά από κάθε θαλάσσια ζώνη, θεωρώντας ότι είναι δική τους υφαλοκρηπίδα.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΙΕΞΟΔΟΣ;
Καθηγητές, που, όπως λένε, γνωρίζουν καλά τα ζητήματα του Διεθνούς Δικαίου και δη των Ελληνοτουρκικών, απαντούν «ναι».
Αυτό, σύμφωνα πάντα με τους καθηγητές, μπορεί να γίνει μέσω γνωστοποίησης στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών των ενδεικτικών απώτατων ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
ΠΕΡΙ ΤΙΝΟΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ;
Πρόκειται για μία διαδικασία διευθέτησης και όχι οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών μεταξύ αντικείμενων κρατών, όπως είναι η Ελλάδα και η Τουρκία στο Αιγαίο, λαμβάνοντας ως βάση τον κανόνα της ίσης απόστασης / μέσης γραμμής και με πλήρη επήρεια των νήσων.
Η ενέργεια βέβαια είναι ιδιαιτέρως αποφασιστική, αλλά ικανή να δείξει της προθέσεις της Αθήνας, σε μία περίοδο που η τουρκική προκλητικότητα βρίσκεται στο απόγειό της.
Άλλωστε, όπως γράψαμε στην αρχή, η υφαλοκρηπίδα, σε αντίθεση με την ΑΟΖ, ακόμα και μη οριοθετημένη, υφίσταται «ipso facto» και «ab initio» (αυτοδικαίως και εξυπαρχής). Απλά τα εξωτερικά όρια θα της έδιναν μορφή, κάτι που θα μπορούσε, σύμφωνα πάντα με τους γνώστες του Διεθνούς Δικαίου, να εξελιχθεί σε έναν μοχλό πίεσης προς την Τουρκία, πέραν εκείνον των Ενόπλων Δυνάμεων στο Αιγαίο, άπαξ και εξακολουθεί να αρνείται να κάτσει στο τραπέζι του διαλόγου ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ και όχι βάσει των επιδιώξεών της.
Μάλιστα, όπως αναφέρεται, η γνωστοποίηση των ενδεικτικών απώτατων ορίων της υφαλοκρηπίδας δεν είναι μία άγνωστη πρακτική καθώς ακολουθήθηκε από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά το 2014 όταν ο τότε υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης, έδινε στη δημοσιότητα τον χάρτη με τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα σε Ιόνιο και Νότια Κρήτη τα οποία είναι υπό παραχώρηση για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και έγιναν γνωστά ως «οικόπεδα Μανιάτη».
Επιπλέον, μια τέτοια εξέλιξη θα έδινε την δυνατότητα στις ελληνικές δυνάμεις να ειδοποιούν τα τουρκικά σκάφη ότι πλέουν σε ύδατα υπερκείμενα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, όχι σε θεωρητική βάση αλλά με εξωτερικά όρια, τα οποία έχει γνωστοποιήσει το παράκτιο κράτος, δηλαδή η Ελλάδα, η οποία έχει δικαιώματα αυτοδικαίως και εξυπαρχής, όπως είδαμε παραπάνω.
φωτο EUROKINISSI
