Η είδηση ότι η Τουρκία έχει προχωρήσει σε μεγαλύτερης έκτασης συνεργασία με τις Παλαιστινιακές αρχές της Λωρίδας της Γάζας και κατ’ επέκταση με τη Χαμάς έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην πολιτική του Ισραήλ ως προς το Παλαιστινιακό. Η μεν Τουρκία προσπαθεί να μπεί στο μάτι του Ισραήλ και να εκτοπίσει εν μέρη το Ιράν από την πρωτοκαθεδρία που απολαμβάνει εντός της Λωρίδας. Ανάλογη άλλωστε ήταν και η προσπάθεια του Ερντογάν να εμπλακεί και στο Λίβανο.
Ο λίβανος είναι μία πολυεθνική και πολυθρησκευτική κρατική οντότητα με έντονα προβλήματα ύπαρξης. Τα περσινά επεισόδια και η πτώση της κυβέρνησης μαζί με το διαβρωτικό χαρακτήρα της Χεζμπολάχ η οποία έχει μεγάλα ερείσματα στο Νότιο Λίβανο και την Κοιλάδα του Μπάαλμπεκ, συν το γεγονός της αχρήστευσης του λιμανιού της Βηρυτού λόγω της έκρηξης, έφεραν την Τουρκία σε θέση να μπορεί να προσπαθήσει να εμπλακεί ενεργότερα στα εσωτερικά του Λιβάνου. Η προσπάθεια αυτή δεν απέδωσε τόσο γιατί η Χεζμπολάχ αποτελεί ισχυρή οντότητα εντός του όσο και γιατί η Γαλλία έσπευσε να καλύψει το πολιτικό κενό στη χώρα, πετώντας πρακτικά άμεσα έξω τους Τούρκους.
Η Συρία είναι εκτός ορίων του δαχτύλου της Τουρκίας πλην των περιοχών που ελέγχει η ίδια και του Ιντλίμπ, στο Λίβανο υπάρχει Ιράν, Γαλλία και Ιράν, η Ιορδανία είναι ουδέτερη και η Αίγυπτος είναι αρνητικά διακείμενη απέναντι στην Τουρκία. Για το λόγο αυτό η όλο και μεγαλύτερη σύμπλευση Τουρκίας-Χαμάς είναι κίνηση στην οποία ωθήθηκαν οι Τούρκοι για να καταφέρουν να αποκτήσουν ένα καλύτερο πάτημα στην περιοχή. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ θα χειροτερέψουν και όχι το αντίθετο αφού οι Ισραηλινοί επιδιώκουν τη διατήρηση της διπλωματικής, πολιτικής και οικονομικής απομόνωσης της Γάζας από τον υπόλοιπο κόσμο πλην του Ιράν το οποίο ούτως ή άλλως είναι κόκκινο πανί για το Ισραήλ.
Η πρόθεση δε των Τούρκων, έτσι τουλάχιστον όπως το διατυμπανίζουν οι ίδιοι, να υπογράψουν συμφωνία για θαλάσσιες ζώνες με τη Γάζα κόβοντας την ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, εκτός του να προκαλεί γέλωτα, είναι σοβαρή ενέργεια κατά της νομιμότητας και θα επιχειρήσει τετελεσμένα για το Ισραήλ του οποίου του κόβει κοιτάσματα. Η παρανομία ως προς το υπάρχον καθεστώς διεθνούς δικαίου με βάση την UNCLOS θα χτυπήσει κόκκινο και δε θα υπάρχουν πλέον δικαιολογίες όχι μόνο για την Τουρκία αλλά και για τη Γάζα η οποία θα απωλέσει κάθε διεθνή στήριξη από ουδέτερα κράτη. Η ενέργεια αυτή, αν συμβεί, είναι πολύ σοβαρή, ανάλογη του τουρκολιβυκού συμφώνου και φυσικά δε θα γίνει αποδεκτή από το Ισραήλ το οποίο και θα απαντήσει.
Μία τέτοια κίνηση από πλευράς Τουρκίας και Γάζας, θέτει την Τουρκία για ακόμα μία φορά σε status κράτους που δε σέβεται καμία διεθνή νομιμότητα και προκαλεί το Ισραήλ πλέον άμεσα να αντιδράσει κατά της. Θυμίζουμε ότι κατά τη διάρκεια των περυσινών πειρατικών ενεργειών της Τουρκίας στην Κυπριακή και Ελληνική ΑΟΖ, έγινε και παρενόχληση ερευνητικού σκάφους Ισραηλινών συμφερόντων εντός της Ισραηλινής ΑΟΖ από σκάφη του Τουρκικού Ναυτικού. Λέγεται ότι οι Ισραηλινοί απλά πέταξαν με μαχητικά F-15 και F-35 για προσβολή των τουρκικών πολεμικών πλοίων στην περιοχή χωρίς να γίνουν αντιληπτά από τους αισθητήρες των πλοίων παρά όταν ήταν αργά. Σε περίπτωση που είχαν κάνει άφεση όπλων, όλα τα τουρκικά πολεμικά θα βρίσκονταν να κάνουν παρέα στα ψάρια της Μεσογείου.
Το μήνυμα λήφθηκε και οι Τούρκοι άμεσα τα μάζεψαν και έφυγαν από τη θαλάσσια περιοχή ενώ δεν έβγαλαν άχνα για τις συνεκπαιδεύσεις της Ισραηλινής Αεροπορίας με την Κυπριακή Αεράμυνα με τη χρήση ακόμα και μαχητικών F-35. Προφανώς, αν οι Τούρκοι προχωρήσουν στην απονενοημένη συμφωνία για ΑΟΖ με τη Γάζα, οι Ισραηλινοί θα κινηθούν εναντίον τους διπλωματικά αλλά και στρατιωτικά, ενισχύοντας τους αντιπάλους της Τουρκίας και δει τους Κούρδους. Από εκεί και μετά θα είναι ένας ανοιχτός αγώνας κατά των Τούρκων ενώ θα μεγαλώσει και το παράθυρο της συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου με το Ισραήλ, πράγμα που θα καταλήξει στον πλήρη αποκλεισμό της Τουρκίας από οικονομικές ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο.
Για τους παραπάνω λόγους, θεωρείται ότι οι δηλώσεις των Τούρκων για συμφωνία με τη Γάζα εκμεταλλευόμενη την πολιτική αστάθεια του Ισραήλ, θεωρείται ως ένα πυροτέχνημα διερευνητικού τύπου για να «κόψει αντιδράσεις» και να σφυγμομετρήσει την αντίδραση των Ισραηλινών σε μία τέτοια περίπτωση και άρα δε θα πραγματοποιηθεί.
