Οι Αμερικανικές εκλογές πλησιάζουν, η ένταση στο εκλογικό σκηνικό στις Η.Π.Α. έχει φουντώσει για τα καλά και η κόντρα Τραμπ-Μπάϊντεν βαθαίνει καθώς το αριστερόστροφο Βαθύ Κράτος στην άλλη μεριά του Ατλαντικού «πολεμά» για να ξανακερδίσει την εξουσία.
Εν όψει όχι αυτής της κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης, η αμερικανική εξωτερική πολιτική έχει αφήσει κατά μέρος τις ουσιώδεις κινήσεις σε ζητήματα που αφορούν «καυτά» μέτωπα του πλανήτη.
Μέσα σε όλα αυτά, το σημαντικό θέμα που προέκυψε με την Τουρκία λόγω των αποσταθεροποιητικών δράσεών της σε όλες τις περιοχές που γειτνιάζουν μαζί της, δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Αυτό το πρόβλημα δε μπορεί να αντιμετωπιστεί με την αμερικανική κυβέρνηση σε προεκλογικό «πυρετό».
Γνωρίζοντας τα προαναφερθέντα, η Τουρκική εξωτερική πολιτική κινείται, τάχιστα, κατά άλλους βιαστικά, προς την πλήρη αμφισβήτηση του status quo σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με την ελπίδα ότι θα παρουσιαστεί ένα ανοικτό, μεγάλο, παράθυρο ευκαιρίας το οποίο και θα εκμεταλλευτούν οι Τούρκοι για να αυξήσουν την ισχύ τους στην περιοχή. Η προσπάθεια της Τουρκίας για μία «θέση στον ήλιο», η οποία, εν προκειμένω, θα ισοδυναμεί με μετάβαση της γείτονας στο κλειστό κλαμπ των ισχυρών χωρών παγκοσμίως, πρέπει να περάσει από σαράντα κύματα μαζί με κινήσεις οι οποίες θα υπερβούν τα διεθνή όρια νομιμοφροσύνης, έτσι όπως αυτά έχουν τεθεί μετά το Β΄Π.Π.
Από την αμερικανική οπτική γωνία, Τουρκία και Ελλάδα αποτελούν συμμάχους στο ΝΑΤΟ οι οποίοι είναι σημαντικοί (ίσως η Τουρκία λιγάκι περισσότερο), ώστε να μην υπάρχει περίπτωση οι Ρώσοι να κερδίσουν ερείσματα στη Μεσόγειο. Πάγια επιδίωξη της Ρωσικής εξωτερικής πολιτικής από το Μεσαίωνα, είναι η προβολή και επιβολή της ισχύος της στη Μεσόγειο και τις εμπορικές οδούς της. Οι Η.Π.Α. δεν θα δεχτούν ποτέ κάτι τέτοιο να συμβεί και για το λόγο αυτό η Τουρκία δεν πρέπει να ξεφύγει από το μαντρί.
Ωστόσο, η αστάθεια στις Η.Π.Α. και η πολιτική νωθρότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς την αντιμετώπιση της Τουρκίας, έχουν επιτρέψει στην τουρκική ηγεσία να προωθεί, εύκολα ή δύσκολα, τα συμφέροντά της, τα οποία πολλές φορές «ξεστρατίζουν» από εκείνα που θέλει η Δύση. Πρόκειται λοιπόν για μία καλή συγκυρία για την Τουρκία, η οποία έχει αποκτήσει σημαντικό βήμα στη δυτική Λιβύη, έχει καταλάβει συριακό και ιρακινό έδαφος, ο πόλεμος στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ πάει καλά για τους Αζέρους και τα ερευνητικά-γεωτρύπανά της αλωνίζουν στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το εμπόδιο που ονομάζεται Ελλάδα, μαζί με την Κυπριακή Δημοκρατία, είναι πρόβλημα αρκετά πιο σύνθετο και δεν θα λυθεί για τους Τούρκους αν δεν επιχειρήσουν τετελεσμένα, τα οποία θα έχουν χειροπιαστά αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι η κατάσταση με την Ελλάδα θα οδηγηθεί στα άκρα και πιθανόν, σε πολεμική αναμέτρηση την οποία οι Τούρκοι θέλουν να πιστεύουν ότι θα είναι σύντομη και θα την κερδίσουν.
ΚΥΡΩΣΕΙΣ
Η Τουρκία πολύ δύσκολα θα αποφύγει τις κυρώσεις που προβλέπει η CAATSA (Πράξη Αντιμετώπισης των Εχθρών της Αμερικής μέσω Κυρώσεων) ανεξαρτήτως του εκλογικού αποτελέσματος στις Η.Π.Α., αφού υπάρχει πλέον κατάφωρη παραβίαση των κανόνων που θέτει το ΝΑΤΟ αλλά και η πολιτική των εξοπλισμών των Η.Π.Α. Η αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35 είναι οριστική και αμετάκλητη για την υπόλοιπη 15ετία, ενώ έχουν μπλοκαριστεί ήδη προγράμματα που αφορούσαν τα F-16 Bl. 30, τους κινητήρες των επιθετικών ελικοπτέρων Τ-129 και των όπλων των F-16 .Η Τουρκική ηγεσία ίσως θεωρεί πως με ενδεχόμενη επανεκλογή Τραμπ ίσως αποφύγει τις κυρώσεις της CAATSA, εντούτοις δεν υπολογίζει το αντιτουρκικό μέτωπο, το οποίο πιέζει και έχει ισχυροποιηθεί ακόμα περισσότερο μετά την ενεργοποίηση των S-400.
Υπάρχουν λοιπόν δύο ενδεχόμενα:
Α) Κρίση με την Ελλάδα πριν τις εκλογές
Αυτό έχει μειονεκτήματα όπως το ότι μπορεί να υπάρξει γενικευμένη σύγκρουση, η οποία θα διαρκέσει πολύ παραπάνω από αυτό που ίσως ευελπιστούν οι Τούρκοι με αποτέλεσμα να περάσουν οι εκλογές, να υπάρξει νικητής και σταθερότητα στις Η.Π.Α. Μολονότι δε, η νέα αμερικανική διοίκηση θα αναλάβει τον Ιανουάριο (μεταβατική περίοδος από τον Νοέμβριο), θα υπάρχει το αντιρωσικό Κογκρέσο, το οποίο θα ξεσπαθώσει σε μία τέτοια περίπτωση κατά της Τουρκίας, δεδομένου ότι θα έχει προκληθεί κρίση στην νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ, με τους Ρώσους να βγαίνουν κερδισμένοι. Άρα, αν οι Τούρκοι επιθυμούν να κλιμακώσουν με την Ελλάδα, θα χρειαστεί να συμμαζέψουν την κατάσταση αρκετά γρήγορα και αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να συμβεί με βάση τις διαμηνύσεις της Αθήνας ότι μία κρίση θα γενικευτεί σε όλο το μήκος των συνόρων.
Β) Κρίση με την Ελλάδα μετά τις εκλογές
Σε αυτή την περίπτωση, θα υπάρχει νικητής ο οποίος όμως δε θα αναλάβει επίσημα μέχρι τον Ιανουάριο και θα έχει να διαχειριστεί τα εσωτερικά και εξωτερικά ανοιχτά ζητήματα των Η.Π.Α. Αν κερδίσει ο Τράμπ, η Τουρκία θεωρεί ότι θα περάσει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το δικό της, παρότι δεν φαίνεται να μπορεί να αποφύγει τις κυρώσεις από την CAATSA. Πάρα ταύτα, οι Τούρκοι θεωρούν πως ο Τραμπ θα κρατήσει φιλοτουρκική στάση, συμβάλλοντας στην εξομάλυνση ενδεχόμενης εμπλοκής των δύο χωρών, υπέρ της Άγκυρας.
Στην περίπτωση εκλογής του αντιρώσου Μπάϊντεν, η Τουρκία θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί τον αναβρασμό, που αναμένεται να επικρατήσει λόγω μη εκλογής Τράμπ, από το δεξιό ρεπουμπλικανικό κοινό, ώστε να φέρει την νέα ηγεσία της Ουάσινγκτον προ τετελεσμένων.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, σε περίπτωση κρίσης με την Ελλάδα, οι Τούρκοι θα διακινδυνεύσουν ακόμα και την αποβολή τους από το ΝΑΤΟ.
Θα το τολμήσουν;;;
