Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δικαιώνοντας τα άρθρα του el.gr, κάνει κάλεσμα στην Αθήνα να διατηρήσει όλες τις μνημονιακές μεταρρυθμίσεις και μετά την υποτιθέμενη έξοδό της από τα μνημόνια τον Αύγουστο, αλλά να προχωρήσει και σε νέα μέτρα μνημονιακού τύπου, τόσο στα εργασιακά όσο και στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών απευθύνει το ΔΝΤ σε έκθεσή του.
Θυμηθείτε τι γράφαμε:
Για να μην σας κοροϊδεύουν: Τι σημαίνει η «ρήτρα μη αντιστρεψιμότητας» για την Ελλάδα
Όλοι οι Έλληνες οφείλουν να γνωρίζουν τι θα συμβεί μετά τις 20. Αυγούστου
Άρα ξαναρωτάμε την κυβέρνηση:
- Από ποιο Μνημόνιο ακριβώς βγαίνουμε;
- Γιατί δεν θα μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε μετά τις 21. Αυγούστου;
Συγκεκριμένα, το Ταμείο επιθυμεί διατήρηση των αλλαγών στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ενώ σημειώνει ότι πρέπει να προχωρήσουν και οι μεταρρυθμίσεις στις ομαδικές απολύσεις, ώστε η Ελλάδα να συμβαδίζει με τις καλύτερες πρακτικές της ΕΕ.
Παράλληλα, το Ταμείο επιμένει στην απελευθέρωση των επαγγελμάτων, του μηχανικού, των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων κλπ. αλλά και στην εφαρμογή της λεγόμενης εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ, με άνοιγμα καταστημάτων τις Κυριακές, αλλά και την απελευθέρωση της αγοράς οικοδομικών υλικών.
Ακόμα το ΔΝΤ, θέλει την πλήρη εφαρμογή της μεταρρύθμισης για τη διευκόλυνση της αδειοδότησης νέων επενδύσεων, και σε αυτό το πλαίσιο ζητεί την οριστικοποίηση της νομοθεσίας για τις περιβαλλοντικές δραστηριότητες.
Τα Μνημόνια έχουν και καλά μέτρα (που από μόνοι μας έπρεπε να έχουμε κάνει) αλλά και αντιλαϊκά, τα οποία αντικατοπτρίζουν και τα σχέδια κατά των πολιτών.
Αυτό που προκύπτει πάντως από το ρεπορτάζ είναι πως δεν βγαίνουμε από κανένα Μνημόνιο και όλα γίνονται για τα μάτια των… ψηφοφόρων, οι οποίοι καλούνται αυτή την φορά να έχουν τα μάτια ανοιχτά.
Παρ’ όλα αυτά στην κυβέρνηση πανηγυρίζουν και ετοιμάζονται να προσκαλέσουν και όσους χαίρονται και χαμογελούν για τα κατορθώματά τους να το γιορτάσουν μαζί στην Πνύκα στις 21 Αυγούστου.
Να γιορτάσουν την υποτιθέμενη «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια και να υποδεχθούν την είσοδο στην διαρκή εποπτεία μέχρι να αποπληρωθεί(με ασύλληπτα επιτόκια) το 75% του δανείου, μέχρι το 2060.
Και ο ενθουσιασμός κορυφώνεται αν σκεφθεί κανείς τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2022 και έπεται συνέχεια.
Και όλα αυτά με ανάπτυξη να περιορίζεται σε σουβλατζίδικα και καφετέριες, με αδύναμη παραγωγικότητα λόγω υψηλών φόρων και εισφορών, με ανεργία, με μισθούς 350 ευρώ, με αδύναμες και ως εκ τούτου «εχθρικές» στους συναλλασσόμενους τράπεζες (τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι πάνω από 40%), αλλά κι ένα Δημόσιο που αντί να αποτελεί μοχλό ανάπτυξης, χρησιμοποιείται ως υπονομευτής της, με συνεχείς διορισμούς.
