Χώρο στον ελληνικό πελτέ κάνουν ιταλικές και ισπανικές επιχειρήσεις

Για όσους ζουν ή έχουν µεγαλώσει σε περιοχές – όπως για παράδειγµα το θεσσαλικό κάµπο και την Ηλεία

– που τις προηγούµενες δεκαετίες άκµαζε η καλλιέργεια βιοµηχανικής ντοµάτας η εικόνα των φορτωµένων µε προϊόν παρελκοµένων των τρακτέρ που παρατάσσονταν επί ώρες στο πλάι των δρόµων (σχηµατίζοντας ουρές χιλιοµέτρων) µέχρι να εισέλθουν στα εργοστάσια µεταποίησης, αποτελεί χαρακτηριστική καλοκαιρινή ανάµνηση.

Από την εποχή εκείνη, που ολόκληρες κοινωνίες ζούσαν από το «κόκκινο χρυσάφι» έως σήµερα, η κατάσταση έχει αλλάξει άρδην, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας Agrenda. Ωστόσο, παράγοντες της αγοράς κάνουν λόγο στην Agrenda για µια σειρά παραγόντων που θα µπορούσαµε να εκµεταλλευτούµε ως χώρα, προκειµένου η βιοµηχανική ντοµάτα να ξαναπαίξει ρυθµιστικό ρόλο στην αγορά της Ευρώπης. 

Η καθίζηση στη βιοµηχανική ντοµάτα (τόσο στην καλλιέργεια όσο και στον κλάδο της µεταποίησης) ξεκίνησε κατά γενική οµολογία το 2009 µε την κατάργηση των ποσοστώσεων και την εφαρµογή των δικαιωµάτων ως απόρροια της αναθεώρησης της ΚΑΠ και της ΚΟΑ οπωροκηπευτικών. Έτσι, από το επίπεδο των 1,2 εκατ. τόνων προϊόντος που παράγονταν στην Ελλάδα στα µέσα της δεκαετίας του 1990, σήµερα η ελληνική παραγωγή έχει συρρικνωθεί στους 400.000 τόνους περίπου. Μείωση δηλαδή κατά 67%.  

Από agronews

ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΙΕΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

ΠΑΡΑΞΕΝΑ

LATEST

Κύρια Θέματα

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΓΟΡΩΝ

Κάθε μέρα μαζί