που συνεχίζει να «πλημμυρίζει» την αγορά με φθηνό ψάρι και από την άλλη το ιδιόμορφο καθεστώς, με το οποίο εξακολουθούν να λειτουργούν (μέχρι τουλάχιστον να ολοκληρωθεί το ντηλ εξαγοράς από την Amerra) οι δύο μεγαλύτερες εγχώριες επιχειρήσεις του κλάδου, Νηρέας και Σελόντα.
Σύμφωνα με το τελευταίο δελτίο του FAO Globefish (report Ιουνίου), η τιμή για το ελληνικό λαβράκι μεγέθους 300-450 γραμμαρίων στην ιταλική αγορά διαμορφώθηκε στα 3,70 ευρώ/κιλό, νούμερο που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ για το συγκεκριμένο είδος, ενώ παρόμοιο είναι το σκηνικό και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές αγορές. Ειδικότερα, η μέση τιμή για το ίδιο μέγεθος στη Γαλλία δεν ξεπέρασε τα 3,75 ευρώ/κιλό, στην Ισπανία τα 3,74 ευρώ/κιλό, στη Γερμανία τα 3,77 ευρώ/κιλό, στην Πορτογαλία τα 3,75 ευρώ/κιλό και στη Μεγάλη Βρετανία τα 3,93 ευρώ/κιλό.
Μαύρο καλοκαίρι
Σημειωτέον ότι, όπως επισημαίνει άλλωστε εμφατικά και ο FAO Globefish, υπό «κανονικές» συνθήκες, το καλοκαίρι οι τιμές των ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας πιάνουν το peak τους, λόγω της ιδιαίτερα υψηλής εποχικής ζήτησης. Ελαφρώς καλύτερη είναι η εικόνα στην τσιπούρα, όπου η μέση τιμή στην ιταλική αγορά για τα μεγέθη 300- 450 γραμμαρίων διαμορφώθηκε τον Ιούνιο στα 4,40 ευρώ/κιλό, ενώ αντίστοιχα στη Γαλλία βρέθηκε στα 4,45 ευρώ/κιλό, στην Ισπανία στα 4,44 ευρώ το κιλό, στη Γερμανία στα 4,47 ευρώ/κιλό, στην Πορτογαλία στα 4,45 ευρώ/κιλό και στη Μ. Βρετανία στα 4,63 ευρώ/κιλό. Αν και σε όλες τις παραπάνω αγορές η τιμή είναι ανεβασμένη κατά 10 λεπτά σε σχέση με τον Μάιο, δεν παύει να κινείται κάτω από το κόστος παραγωγής, το οποίο, όπως αναφέρουν στην «ΥΧ» στελέχη του κλάδου, αγγίζει τα 5 ευρώ/κιλό.
Σε κάθε περίπτωση, όπως ανέφερε πρόσφατα σε εξειδικευμένο μέσο του κλάδου ο Paul Steinar από την Κontali Analyze, οι τιμές και για τα δύο είδη είναι μειωμένες κατά 10% στο λαβράκι και κατά 5% στην τσιπούρα σε σχέση με πέρυσι, συνεχίζοντας ένα πτωτικό σερί που ξεκίνησε το 2016.
Δύσκολα ανάκαμψη πριν από το 2020
Ο FAΟ Globefish δηλώνει απαισιόδοξος για το άμεσο μέλλον «λόγω της υπερπροσφοράς και των συμπιεσμένων τιμών», εξηγώντας ότι «αν και η συνολική παραγωγή αναμένεται να είναι μειωμένη το 2020, τα στοιχεία από τις αρχές του 2019 και μετά δείχνουν ότι η ανοδική τάση των τουρκικών εξαγωγών διατηρείται, επιτείνοντας το πρόβλημα σε μια αγορά, η οποία είναι ήδη πλημμυρισμένη από ψάρι». Επιπλέον, αν και η ζήτηση παραμένει ζωηρή, «οι ρυθμοί ανάπτυξής της σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζουν με εκείνους της παραγωγής».
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει σε επιστολή του προς τις ευρωπαϊκές αρχές ο γενικός γραμματέας των Copa-Cogeca, Πέκα Πεσόνεν, η τουρκική παραγωγή τσιπούρας και λαβρακιού υπερτριπλασιάστηκε μέσα σε μια 15ετία, φτάνοντας από τους 47.000 τόνους το 2004 στους 194.000 τόνους το 2018 (αύξηση 313%), ενώ εξίσου εντυπωσιακή ήταν και η άνοδος στις ευρωπαϊκές εισαγωγές από τη γειτονική χώρα την τελευταία επταετία, καθώς από τους 21.400 τόνους το 2012 εκτοξεύτηκε στους 74.500 τόνους το 2018. Η δε διαφορά τιμής μεταξύ των τουρκικών ψαριών και των ευρωπαϊκών (φρέσκα ή κατεψυγμένα) ανέβηκε από 0,81 ευρώ/κιλό το 2012 σε 1,14 ευρώ/κιλό το 2018.
O τουρκικός ανταγωνισμός πιέζει και την πέστροφα
Πέρα από την τσιπούρα και το λαβράκι, η επιθετική εμπορική πολιτική της Τουρκίας, με τη συνδρομή φυσικά της υποτιμημένης λίρας, έχει προκαλέσει ανισορροπία και στην αγορά της πέστροφας.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην επιστολή του προς την Κομισιόν -με την οποία ζητάει τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων- ο γεν. γραμματέας των Copa-Cogeca, Πέκα Πεσόνεν, στο διάστημα 2004-2018 η παραγωγή πέστροφας από την Τουρκία υπερδιπλασιάστηκε, φτάνοντας στους 103.000 τόνους από 50.000 τόνους.
Παράλληλα, παρά τα αντισταθμιστικά μέτρα που έλαβε η ΕΕ το 2015, οι τιμές της τουρκικής πέστροφας συνέχισαν να μειώνονται από 2,94 ευρώ/κιλό το 2015 σε 2,74 ευρώ/κιλό το 2018, αυξάνοντας την ψαλίδα με τις τιμές της ευρωπαϊκής στο 1,51 ευρώ/κιλό το 2018 από 0,96 ευρώ/κιλό το 2015.
Δύο οι ενδιαφερόμενοι για τις προς πώληση μονάδες
Στις αρχές Σεπτεμβρίου αναμένεται, σύμφωνα με πηγές κοντά στη διαδικασία, να ολοκληρωθεί η πώληση των μονάδων που αντιστοιχούν στο 1/6 της παραγωγικής δυναμικότητας των Νηρέα-Σελόντα, ώστε να ανοίξει στη συνέχεια ο δρόμος για την απορρόφησή τους από την Ανδρομέδα.
Δεσμευτικές προσφορές για τα εν λόγω assets έχουν καταθέσει η καναδική Cooke, μέσω της ισπανικής θυγατρικής της Culmarex και η ελληνική σύμπραξη Διόρασις (ελέγχει ήδη την Bitsakos Aquaculture)-Ιχθυοτροφεία Κεφαλλονιάς. Το ενδιαφέρον με τον συγκεκριμένο διαγωνισμό είναι ότι η DG Comp, που έχει επιβάλει και τους σχετικούς όρους, δεν αποκλείει την πώλησή τους σε δύο αγοραστές, με την προϋπόθεση ότι καλύπτονται τα προβλεπόμενα όρια σε παραγωγικότητα ιχθύων και γόνου.
Σύμφωνα, δε, με πληροφορίες, οι δύο αγοραστές έχουν ήδη υποδείξει τα «πακέτα» ιχθυοτροφείων-εκκολαπτηρίων-συσκευαστηρίων που επιθυμούν να αποκτήσουν. Στελέχη με γνώση του κλάδου, πάντως, θεωρούν κομβικής σημασίας να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό η συγχώνευση Ανδρομέδας-Νηρέα-Σελόντα ώστε, με ισχυρό μάνατζμεντ και ενιαία εμπορική πολιτική, το νέο σχήμα να αντέξει στις υφιστάμενες «φουρτούνες» της αγοράς.
Από ypaithros.gr, ΦΩΤΟ eurokinissi
