Η ταυτόχρονη ανοδική τάση σε βιομηχανία και γεωργία με ρυθμούς εκρηκτικούς, προδικάζει ένα νέο κύκλο ισχυρής ανόδου τιμών στην λιανική, όταν τα προϊόντα αυτά θα καταλήξουν σε αυτή, λίγο πριν τα Χριστούγεννα.

Το αξιοσημείωτο εδώ είναι ότι οι αυξήσεις αυτές δεν εμπεριέχουν αυξημένο το κόστος εργασίας καθώς οι αυξήσεις μισθών δεν έχουν ακολουθήσει προς το παρόν τις ανοδικές τάσεις. Η πίεση όμως που αναπτύσσεται, σύμφωνα με εκτιμήσεις στελεχών της ΤτΕ, αναμένεται ότι το αργότερο μέσα στο 2022 θα προκαλέσει ισχυρή ένταση μεταξύ τιμών προϊόντων και αμοιβών εργασίας, με πολύ σοβαρό πλέον το ενδεχόμενο να δρομολογηθεί ένας νέος κύκλος ανοδικών πιέσεων στο κόστος παραγωγής και στις τιμές λιανικής. Η ρητορική της «παροδικότητας» δεν φαίνεται πλέον ικανή να αναχαιτίσει την ανάδυση ενός κύματος διεκδικήσεων τιμαριθμικής εξισορρόπησης της ακρίβειας με αυξήσεις μισθών…

Σε κάθε περίπτωση το φαινόμενο πάντως είναι διεθνές και δεν αφήνει περιθώρια εκτόνωσης σε σχέση με καμία από τις βασικές αιτίες του, πέραν εκείνων που συνδέονται με την πανδημία και την αποκατάσταση της τροφοδοτικής αλυσίδας με την αποσυμφόρησή τους μέχρι και το 2023. Σε κάθε περίπτωση όμως και αυτές δεν αναμένεται να υποχωρήσουν πριν από μία χρονική περίοδο 24 – 36 μηνών.

Δη ακόμα και οι πλέον επίμονοι υποστηρικτές του χαρακτηρισμού των πληθωριστικών πιέσεων, ως παροδικών, όπως οι κεντρικοί τραπεζίτες της ΕΚΤ, έχουν αρχίσει και αναδιπλώνονται, με τους κεντρικούς τραπεζίτες της Φινλανδίας και της Λιθουανίας να επεκτείνουν την «παροδικότητα» μέχρι και το 2023…

Στις ΗΠΑ οι εκτιμήσεις πλέον αναθεωρούνται επίσης, καθώς ο ΔΤΚ έχει εκτιναχθεί στο 6,2%. Το εντυπωσιακό είναι ότι πίσω από την αύξηση αυτή καταγράφεται και η ισχυρή ανοδική τάση 4% δεικτών πληθωρισμού από τους οποίους έχουν αφαιρεθεί τα τρόφιμα, η ενέργεια, τα ενοίκια και τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα…

Η «λογική» της περιοδικότητας των πληθωριστικών πιέσεων μέσω της οποίας δικαιολογούταν η …απραξία των κεντρικών τραπεζών – πέραν της σταδιακής μείωσης του QE – έχει χάσει πλέον την αξιοπιστία της. Γεγονός που οι αγορές αρχίζουν να ενσωματώνουν στις συμπεριφορές τους, με αποτέλεσμα τιμές προϊόντων που έχουν χαρακτηριστεί ιστορικά ως “καταφύγια” απέναντι στον πληθωρισμό να γνωρίζουν ισχυρή άνοδο, όπως ο χρυσός (1850 δολ).

^{insider /photo intime}