Δέκα χρόνια μετά την κρίση, θυμάμαι αυτές τις μέρες μαύρες ημέρες και βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα το μόνο που μπορεί να πει κάποιος στον ελληνικό λαό είναι συγχαρητήρια για την πρόοδο που έχει επιτύχει.
Αυτό επεσήμανε ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι σε συζήτηση που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο πλαίσιο του συνεδρίου του Economist με τον πρόεδρο της METLEN Ευάγγελο Μυτιληναίο. Ο οποίος για το ίδιο θέμα εξήρε το ρόλο του κ. Ντράγκι όπως και του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης και πρόσθεσε ότι θα πρέπει να αποδώσουμε εύσημα στον σημερινό πρωθυπουργό Κ.Μητσοτάκη για το γεγονός ότι έχουμε έξι χρόνια πολιτικής σταθερότητας στα όποια η οικονομία σταθεροποιήθηκε και κινείται προς τα εμπρός με αποτέλεσμα η κατάσταση να είναι καλύτερη από πολλές χώρες της Βόρειας Ευρώπης.
Στο πλαίσιο της ίδιας συζήτησης ο κ. Ντράγκι επεσήμανε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε ως project ειρήνης και όχι ισχύος, κάτι που πρέπει να αλλάξει. “Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε την ανάγκη να αναπτύξει αμυντική ή εξωτερική πολιτική γιατί και τα δύο παρέχονταν από τις ΗΠΑ. Τώρα ξαφνικά συνειδητοποιούμε ότι αυτά τα στοιχεία μας λείπουν. Η Ευρώπη πρέπει να επανεφεύρει τον εαυτό της. Χρειαζόμαστε καλύτερο συντονισμό, συνεργασία και να παίρνουμε μεγάλες σημαντικές αποφάσεις από κοινού”, τόνισε και πρόσθεσε:
“Ο Ζαν Μοννέ είχε δηλώσει ότι η Ευρώπη κάνει βήματα μπροστά ως αποτέλεσμα των κρίσεων. Όμως θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται σε κρίση. Πρέπει να ορίσουμε ποιες είναι οι βασικές, οι απόλυτες προτεραιότητες στις οποίες θα πρέπει να δοθεί ενιαία απάντηση και στη συνέχεια αν δεν μπορούμε να κινηθούμε από κοινού, θα προχωρήσουν ορισμένες χώρες, όπως γίνεται για παράδειγμα στην άμυνα. Μπορεί κάποιος άλλος στο μέλλον να μπει στην ομάδα. Αυτά τα πράγματα προβλέπονται από τις συνθήκες, έτσι έγινε για παράδειγμα το ευρώ ή η Συνθήκη Σένγκεν“.
Ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ υπογράμμισε ότι ενώ η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά θεωρητικά ισχύει από το 1992, στην πράξη είναι κατάκερματισμένη και αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι επιχειρήσεις κατευθύνονται στις ΗΠΑ. “Έχουμε, ανέφερε χαρακτηριστικά, έννοια αγορά για τις οδοντόπαστες αλλά όχι για την τεχνητή νοημοσύνη. Τα εμπόδια εξαναγκάζουν ιδίως τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δεν μπορούν να αντέξουν 27 διαφορετικές δικαιοδοσίες, να φύγουν”. Το ίδιο υπογράμμισε για την άμυνα όπου υπάρχουν πολλές επικαλύψεις και διαφορετικές τεχνολογίες. “Έχουμε 1,7 εκατ. στρατιώτες αλλά 27 διαφορετικούς στρατούς. Μόνο αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας θα έχουμε ισχύ και την πολύ μεγάλη κλίμακα που απαιτείται. Η αμυντική βιομηχανία έχει εθνικό χαρακτήρα και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην ταχεία ανάπτυξη των αμυντικών δαπανών. Τα όπλα που αγοράζουμε από τις ΗΠΑ είναι πολύ πιο ακριβά από ότι αν είχαν παραχθεί εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης”.
Για τα θέματα της άμυνας ο κ. Μυτιληναίος τόνισε ότι η Ευρώπη χρειάζεται 10-15 χρόνια προκειμένου να φθάσει στο επίπεδο ισχύος που απαιτείται, και “έως τότε θα πρέπει να κρατήσουμε τη σχέση μας με τις ΗΠΑ”. Πρόσθεσε ότι σήμερα υπάρχει μια μοναδική ευκαιρία για την Ευρώπη να προσπαθήσει να συγχωνεύσει την αμυντική της βιομηχανία σε μεγαλύτερες οντότητες, όπως έκαναν οι ΗΠΑ. “Χρειάζονται ισχυρά κίνητρα, όπως είπε, που να αναγκάζουν τις μεγάλες εταιρείες να συνεργαστούν με μικρότερες. Αν εμπλακούν μόνο τρεις – τέσσερις χώρες δεν θα υπάρχει μέλλον και ο αντίκτυπος στον πληθυσμό θα είναι αρνητικός”.
Τέλος για την ενέργεια ο κ. Μυτιληναίος ανέφερε ότι η απανθρακοποίηση προχώρησε πολύ γρήγορα και δημιούργησε περισσότερα προβλήματα που είναι η αύξηση των τιμών και η αποβιομηχάνιση. “Πρέπει να κάνουμε κάποιες επιλογές. Ο πλανήτης κινδυνεύει αλλά πρέπει να υπάρχει ένα σχέδιο για το πόσο γρήγορα πρέπει να προχωρήσουμε. Έχουμε κάνει μεγάλα λάθη και τα πληρώνουμε, ας ελπίσουμε ότι μάθαμε από αυτά”, είπε.
Ο κ. Ντράγκι σημείωσε ωστόσο ότι η απανθρακοποίηση και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο η Ευρώπη μπορεί να γίνει ενεργειακά αυτόνομη. Σημείωσε παράλληλα την ανάγκη να υπάρχει συνάφεια μεταξύ στόχων και εργαλείων. “Δεν μπορεί, κατέληξε, να καταργηθούν οι κινητήρες εσωτερικής καύσης αν δεν υπάρχει επαρκής ηλεκτρική ενέργεια για τα αυτοκίνητα. Χρειάζονται δίκτυα, αποθήκευση και μεταρρύθμιση της αγοράς ενέργειας. Έχουμε ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από υδροηλεκτρικά τα οποία έχουν αποσβεστεί εδώ και δεκαετίες, οπότε το κόστος παραγωγής είναι σχεδόν μηδέν αλλά η τιμή της ενέργειας ορίζεται με βάση το φυσικό αέριο. Υπάρχουν συγκαλυμμένα συμφέροντα. Η αγορά πρέπει να αλλάξει, διαφορετικά το υψηλό κόστος θα καθυστερήσει το στόχο της απανθρακοποίησης”.
(ΑΠΕ -ΜΠΕ / Κ. Βουτσαδάκης / photo: intime)
