«Μίτοι για την εποχή μας»: Μεγάλη, ομαδική έκθεση σύγχρονης υφαντικής τέχνης στην Κυψέλη

Στην έκθεση, που έχει τίτλο «Μίτοι για την εποχή μας» και θα διαρκέσει έως τις 31 Δεκεμβρίου 2025, συμμετέχουν 42 σύγχρονοι Έλληνες καλλιτέχνες, οι οποίοι έχουν εκφραστεί (και) μέσω της υφαντικής τέχνης

«Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να μας προσφέρει έναν μίτο; Και αν ναι, τι είδους;», ρωτήσαμε τον Δημήτρη Σαραφιανό, επιμελητή της νέας, μεγάλης έκθεσης που εγκαινιάστηκε την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου στον Λόφο art project (Βελβενδού 39, Κυψέλη).

«Η σύγχρονη τέχνη αναδεικνύει τους λαβυρίνθους που στήνουμε γύρω μας και μας ευαισθητοποιεί για τα προβλήματα, είτε πρόκειται για την καταστροφή του περιβάλλοντος είτε για τις υγειονομικές κρίσεις, που γεννά η αλόγιστη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, είτε για τον ολοκληρωτισμό και τους πολέμους είτε για τα ζητήματα των έμφυλων ταυτοτήτων και την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου. Ταυτόχρονα, μας υποδεικνύει ότι ο κόσμος που ζούμε δεν είναι μονόδρομος, πλήθος διαφορετικών δυνατοτήτων γεννιoύνται μέσα από τη δημιουργικότητα. Ιδίως η υφαντική τέχνη αποτελεί ένα υπόδειγμα διαφορετικού τρόπου ζωής, αφού προϋποθέτει μεγάλη υπομονή και εντελώς διαφορετικές ταχύτητες από αυτές που έχουμε συνηθίσει, ενώ, ταυτόχρονα, συνδέοντάς μας με την παράδοση αιώνων, μας καλεί να βγούμε από το ατομικό μας καβούκι και να ανοιχθούμε προς τους Άλλους και προς τον Κόσμο», απαντά στην ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επιμελητής της έκθεσης, στην οποία συμμετέχουν εικαστικοί, όπως οι Ειρήνη Απέργη, Νίκη Καναγκίνη, Ζιζή Μακρή, Μπία Ντάβου, Στάθης Λογοθέτης, Αντιόπη Πανταζή και Κυριάκος Ρόκος, αλλά και οι νεότεροι Μαριγώ Κάσση, Ελένη Κρίκκη, Ζωή Γαϊτανίδου, Πέννυ Γκέκα, μεταξύ πολλών άλλων.

Με ποιο σκεπτικό έγινε η επιλογή των καλλιτεχνών, που προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα εικαστικών αναζητήσεων; «H επιλογή έγινε πρωτίστως επί τη βάσει των ίδιων των έργων. Ιδίως επειδή αναδεικνύουν ότι στην απομαγευμένη εποχή μας μπορούμε να βρούμε νόημα και διεξόδους από τους λαβυρίνθους της ζωής, που μας φαίνονται αδιαπέραστοι, ενώ εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι τους έχουμε στήσει», απαντά ο ίδιος. Και συνεχίζει: «Η απώλεια της ιστορικής μνήμης και η απώθηση του τραύματος (ατομικού και συλλογικού) είναι από τους βασικούς λόγους που μας φαίνονται όλα ακατανόητα. Το ίδιο ισχύει βέβαια για την καλλιτεχνική ιστορική μνήμη. Υπάρχουν πρωτοπόροι εικαστικοί καλλιτέχνες που το έργο τους είναι απόλυτα σύγχρονο, αλλά εμείς τους ξεχνάμε. Η επικοινωνία με το έργο τους λειτουργεί ως αποκάλυψη. Με αυτές τις εκθέσεις στον Λόφο (πρόπερσι για τη ζωγραφική, πέρσι για την κεραμική, φέτος για την υφαντική) επιδιώκουμε να αναδείξουμε τη σημασία της μοντέρνας πρωτοπορίας στο παρόν και το μέλλον», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δ. Σαραφιανός.

Η υφαντική τέχνη έχει μακρά και αδιατάρακτη παράδοση στην Ελλάδα και η δουλειά των σύγχρονων καλλιτεχνών δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τη διεθνή παραγωγή. Στόχος της έκθεσης είναι να φέρει σε επαφή το ευρύ κοινό με μια σύγχρονη τέχνη που είναι πολύ κοντά στις αρχέγονες -μα και τόσο οικείες- πρακτικές της ύφανσης και του πλεξίματος και που έχει πολλά να μας διδάξει για τους σύγχρονους «λαβυρίνθους» και την προσπάθεια διεξόδου από αυτούς. Εξάλλου, όπως αναφέρει ο επιμελητής στον κατάλογο της έκθεσης, «αν μας προσφέρει έναν μίτο η υφαντική τέχνη είναι ότι το νόημα το δίνουμε εμείς, υφαίνοντας συλλογικά, με τη δράση μας ή ξηλώνοντας, εξίσου συλλογικά, με την αδράνεια μας. Και το θέμα είναι ποιο νόημα δίνουμε».

Στην έκθεση παρουσιάζονται επίσης, έργα από το Λύκειο Ελληνίδων Βόλου, αλλά και από τις Πολιτικές Κρατούμενες στο Τρίκερι, τις Κρατούμενες στις Φυλακές Ελαιώνα Θήβας, καθώς και έργα εικαστικών-ακτιβιστών, όπως της Εύας Χειλαδάκη, της Ελληνο-παλαιστίνιας Ντόρις Χακίμ και της Jose Hendo, Βρετανής σχεδιάστριας από την Ουγκάντα που υποστηρίζει τις ηθικές αξίες και το περιβάλλον. «Η καλλιτεχνική δημιουργία είναι ένα μάθημα ελευθερίας. Στον Λόφο έχουμε πολλές φορές εκθέσει και συζητήσει πώς μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες, στις φυλακές, στα στρατόπεδα μεταναστών, στα άσυλα, η τέχνη αποκτά ένα πιο βαθύ περιεχόμενο, που σαν νυστέρι βγάζει στην επιφάνεια όλα όσα η κοινωνία μας απωθεί. Με αποκορύφωμα βέβαια την Μπιενάλε της Γάζας, όπου οι καλλιτέχνες που δουλεύουν στις πιο βάρβαρες συνθήκες, μέσα στην αποφορά του θανάτου παράγουν έργα τέχνης που υπερνικούν το θάνατο. Για μας η τέχνη είναι συνυφασμένη με την κοινωνική προσφορά, τον ακτιβισμό και την αντίσταση. Και βέβαια θέλουμε να αναδείξουμε την ιδιαίτερη σημασία της συνδημιουργικότητας, ως μια πρακτική που σπάει τα στενά σύνορα του εαυτού και ανοίγει νέες λεωφόρους για την καλλιτεχνική δημιουργία. Αυτά ήταν τα οράματα του Πάνου Σαραφιανού και προσπαθούμε να βαδίσουμε στα χνάρια του», καταλήγει ο Δ. Σαραφιανός στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Στην έκθεση συναντάμε ονόματα εικαστικών (με αλφαβητική σειρά), όπως: Δημήτρης Αντωνίτσης, Ειρήνη Απέργη, Γρηγορία Βρυττιά, Ζωή Γαϊτανίδου, Πέννυ Γκέκα, Κατερίνα Ζαχαροπούλου, Νίκη Καναγκίνη, Μαριγώ Κάσση, Ελένη Κρίκκη, Blind Adam (Θάνος Κυριακίδης), Σοφία Κυριακίδου, Κωστής, Μαρία Κώτσου, Κωνσταντίνος Λαδιανός, Βασιλική Λευκαδίτη, Adi Liraz, Στάθης Λογοθέτης, Ζιζη Μακρή, Ηλιοδώρα Μαργέλλου, Πανδώρα Μουρίκη, Τζένη Μπάμπαλη, Δώρα Μπελεγρίνου, Κατερίνα Νάκου, Μπία Ντάβου, Violeta Ortega, Iana Postanciuc, Κυριάκος Ρόκος/Ρουμπίνα Σαρελάκου, Στέφανος Ρόκος/Αντιόπη Πανταζή, Πάνος Σαραφιανός/Κατερίνα Νάκου, Ρουμπίνα Σαρελάκου, Ιφιγένεια Σδούκου, Δήμητρα Σιατερλή, Ερατώ Ταγαρίδη, Ιωάννα Τερλίδου, Ευτυχία Τζανετουλάκου, Γιώργος Τσακίρης, Doris Hakim, Εύα Χειλαδάκη, Jose Hendo, Θάλεια Χιώτη, Διονύσης Χριστοφιλογιάννης.

Η έκθεση, που πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού, θα ενισχυθεί με ποικίλες περαιτέρω δράσεις, όπως ημερίδες, workshops, συζητήσεις, κ.ά. Επίσης, συνοδεύεται από δίγλωσσο κατάλογο.

Περισσότερα στην ιστοσελίδα https://www.lofosartproject.com/index.php

(ΑΠΕ -ΜΠΕ / Ελένη Μάρκου / photo: pixabay)

ΠΟΛΙΤΙΚΟΛΟΓΙΕΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

ΠΑΡΑΞΕΝΑ

LATEST

Κύρια Θέματα

ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΑΓΟΡΩΝ

Κάθε μέρα μαζί