αλλά και τα ελληνοτουρκικά, εμφανίζεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος βάζει στο «κάδρο» και τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Συμφωνία των Πρεσπών
Με άρθρο του στην ιστοσελίδα news24/7, ο κ. Τσίπρας κάνει μία αναδρομή στη «μεγάλη και δύσκολη διαπραγμάτευση» για την επίλυση του ονοματολογικού, που τελικώς οδήγησαν στην υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, και την ενημέρωση που παρείχε στους πολιτικούς αρχηγούς της εποχής.
Θυμάται τη σύντομη αλλά «μεστή και ειλικρινή» συζήτηση που είχε με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και νυν πρωθυπουργό, ο οποίος, όπως γράφει, «είχε ήδη πάρει τις αποφάσεις του» και δεν «επρόκειτο να δώσει καμία στήριξη στην προσπάθεια επίλυσης».
Κάνει αναφορά στα συλλαλητήρια και την «απίστευτη πίεση» που αυτά ασκούσαν τότε και είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση των ΑΝΕΛ από τον κυβερνητικό συνασπισμό.
«Πρωταγωνιστής των αντιδράσεων απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, δεν ήταν ο λιγομίλητος συνομιλητής μου στη συνάντηση του Μαξίμου το Γενάρη του ‘18, αλλά ο πρώην κάτοικος του Μεγάρου, ο κ. Σαμαράς» γράφει ο κ. Τσίπρας, σημειώνοντας πως ο κ. Μητσοτάκης «επέλεξε για προφανείς λόγους κομματικού συμφέροντος να υιοθετήσει την ακραία ρητορική του (σ.σ. κ. Σαμαρά)».
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο κ. Σαμαράς είδε τα διατρέξαντα ως «ευκαιρία». «Ο πολιτικός που το 1990 έστησε τη καριέρα του ως επαγγελματίας υπερπατριώτης, ρίχνοντας την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για το Μακεδονικό, το 2018 είδε την επανάληψη της ιστορίας όχι ως φάρσα, αλλά ως ευκαιρία να επανακάμψει».
Όπως αναφέρει πως κ. Τσίπρας, ο πρωθυπουργός «κατάφερε να εκμεταλλευτεί το πολιτικό κόστος της Συμφωνίας των Πρεσπών και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του κ. Σαμαρά στις πορείες με τις περικεφαλαίες, για να εκλεγεί πρωθυπουργός. […] Η προσχώρησή του στις ακραίες και πατριδοκάπηλες θέσεις του κ. Σαμαρά χθες, τον καθιστούν πρωθυπουργό υπό την ομηρεία του σήμερα».
Πλέον, όμως, καλείται να «διαχειριστεί τις αντιφάσεις» και αναγκάζεται να «τιμήσει» τη Συμφωνία «που κάποτε αποκαλούσε “εθνική ήττα που έχει ήδη ακυρωθεί στη συνείδηση του λαού”».
Ελληνοτουρκικά
Σχολιάζοντας τα ελληνοτουρκικά, αναφέρεται στην πρόσφατη συνέντευξη του Αντώνη Σαμαρά όπου εξέφρασε ανοιχτά την αντίθεσή του στην επανέναρξη των διερευνητικών επαφών. Ο κ. Τσίπρας κρίνει τη συνέντευξη ως «πρόκληση» για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και «πρόκληση για τη χώρα», καθώς ο πρώην πρωθυπουργός «αμφισβητεί την πάγια εθνική θέση για διεξαγωγή διερευνητικών και προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης».
«Η χώρα σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή δείχνει να προσέρχεται σε αυτές τις σημαντικές συνομιλίες δίχως να δηλώνει σαφώς, αλλά και δίχως να ξέρει τι επιδιώκει. Χωρίς πυξίδα, χωρίς στρατηγική, χωρίς σαφείς κόκκινες γραμμές. Και ο κ. Μητσοτάκης φαίνεται να παλινωδεί ανάμεσα στη γραμμή του κ. Σαμαρά που λέει ότι κόκκινη γραμμή είναι το ίδιο το τραπέζι του διαλόγου και σε αυτήν του κ. Γεραπετρίτη που λέει ότι κόκκινη γραμμή είναι τα έξι ναυτικά μίλια».
Επικρίνεται όσους θεωρούν ότι η Τουρκία είναι «απομονωμένη ή ότι θα “βολευτεί” μεσοπρόθεσμα σε λογικές διαλόγου» και αναφέρεται στο κόστος που είχε το περασμένο έτος για το 2020.
«Είδαμε συμμάχους μας να νίπτουν τας χείρας τους, ο ένας μετά τον άλλον, μετά τις χειρότερες προκλήσεις κατά της Ελλάδας της τελευταίας 25ετίας και κυβερνητικούς αξιωματούχους να φάσκουν και να αντιφάσκουν για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα».
Όπως τονίζει, απαραίτητη σήμερα είναι η χάραξη της εθνικής στρατηγικής που έλειπε το περασμένο έτος. Όμως, ο πρωθυπουργός, «φοβούμενος ενδεχομένως το εσωκομματικό κόστος», βάζει τη χώρα σε έναν διπλό κίνδυνο.
«Είτε να οδηγήσει τη χώρα σε έναν διάλογο με την πλάτη στον τοίχο, με αποτέλεσμα να εξαναγκαστούμε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις, είτε να αναλάβουμε στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης την ευθύνη για το ενδεχόμενο ναυάγιο των συνομιλιών» εξηγεί.
«Θα πράξει το εθνικά επωφελές ή το κομματικά αναγκαίο;» διερωτάται για τη στάση που θα κρατήσει ο πρωθυπουργός και καταλήγει: «Εγώ και στις δύο κρίσιμες περιστάσεις επέλεξα, συνειδητά, το εθνικά επωφελές. Οφείλει και αυτός, έστω τώρα, να πράξει το ίδιο. Διαφορετικά δεν θα είναι υπόλογος στον κύριο Σαμαρά αλλά απέναντι στην Ιστορία».
(φωτο: eurokinissi)
