Μάλιστα αναφέρθηκε σε «ισχυρά οικονομικά συμφέροντα» που δεν θέλουν έναν πολιτικά ισχυρό Μητσοτάκη.

«Όλβιος όστις ιστορίας έσχε μάθησιν» η συμβουλή του Ευριπίδου και η Πολιτική Εκμετάλλευση της τραγωδίας των Τεμπών….
Ανήμερα της Εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου σκέφθηκα να γράψω ένα άρθρο δανεισμένο από την ιστορία μας και την γνώση που η Ιστορία μας προσφέρει.
Όταν ο Ευριπίδης έγραφε αυτή του την διάσημη φράση, για το ότι δηλ είναι «Ευτυχής όποιος γνωρίζει την Ιστορία», εννοούσε ότι η Ιστορική Γνώση σε προστατεύει από το να επαναλαμβάνεις σφάλματα που έπραξαν κάποιοι άλλοι στο παρελθόν και άρα να αποφεύγεις και τις δραματικές τους συνέπειες.
Βλέποντας λοιπόν την χυδαία πολιτική εκμετάλλευση και εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών, σκέφθηκα ότι θα έπρεπε να βρω το ιστορικό ανάλογο ώστε να κάνουμε τις συγκρίσεις.
Νομίζω η Δίκη που ακολούθησε στην Αρχαία Αθήνα τον θρίαμβο των Αθηναίων στη ναυμαχία των Αργινουσσών και ειδικά η χυδαία πολιτική εκμετάλλευση του πένθους των συγγενών των ναυαγών για πολιτικούς λόγους μας δίνει τις κατάλληλες ιστορικές αναλογίες.
Συγκεκριμένα όσοι ήθελαν τότε να ανατρέψουν την Κυβέρνηση των Αθηνών έδωσαν δημόσιο βήμα στους συγγενείς των νεκρών, αυτοί λογικά κλαίγοντας κατηγορούσαν τους αρχηγούς του Κράτους (τους Στρατηγούς δηλ) διότι οι συγγενείς λογικό είναι να κάνουν, σε όλους τους αιώνες και τις εποχές ο ανθρώπινος πόνος είναι ο ίδιος. Η δημόσια όμως προβολή του πόνου των συγγενών των ναυαγών επηρέασε την συντριπτική πλειοψηφία του Αθηναϊκού Λαού, ο οποίος αποφάσισε, υπό το βάρος αυτού του Πένθους, να ανατρέψει και να καταδικάσει την Κυβέρνηση του για το «Έγκλημα των Αργινουσών»….ήρθαν τελικά στην εξουσία οι Δημαγωγοί και 2 χρόνια μετά η Αθήνα είχε καταστραφεί…
Ο Αθηναϊκός Λαός το μετάνιωσε βέβαια μετά και καταδίκασε τους Δημαγωγούς που τον είχαν παρασύρει, αλλά ήταν πλέον πολύ αργά και για την Αθήνα και για τον ίδιο…
Σήμερα πλέον είναι προφανές ότι ισχυρά Οικονομικά Συμφέροντα δεν επιθυμούν ο Kyriakos Mitsotakis να έχει την Πολιτική ισχύ που του έδωσε ο Λαός στις πρόσφατες Εθνικές Εκλογές. Γύρω από αυτά τα Συμφέροντα συνασπίστηκε η Αντιπολίτευση και όλοι μαζί αντί για πολιτικά επιχειρήματα προβάλουν τους συγγενείς τον νεκρών, ενώπιον των οποίων όλοι μας υποχωρούμε διότι έτσι πρέπει να κάνουμε. Ως αποτέλεσμα αυτού ο Ελληνικός Λαός έχει πιστέψει στην συντριπτική του Πλειοψηφία στο «Έγκλημα των Τεμπών» και στην «συγκάλυψη του εγκλήματος»….
Ούτε Έγκλημα υπάρχει στα Τέμπη ούτε Συγκάλυψη. Ένα τραγικό δυστύχημα ήταν οφειλόμενο σε διαδοχικά ανθρώπινα λάθη. Μας πονάει; Ναι! Μας
Εξοργίζει; Ναι! Αλλά δεν πρέπει να καταστρέψουμε την Χώρα και την Δημοκρατία μας επιτρέποντας σε όσους εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο για ίδιους πολιτικούς σκοπούς!»