Ψηλά στην επικαιρότητα, όπως είναι φυσικό, βρίσκεται η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Βερολίνο και η συνάντησή του με τον Γερμανό καγκελάριο, Φρίντριχ Μερτς.
Η Αθήνα επιθυμεί την σύσφιξη των έλληνο-γερμανικών σχέσεων στην γεωπολιτική, την οικονομία και στο μεταναστευτικό, μεταξύ άλλων.
Σίγουρα οι σχέσεις με την Bundesrepublik πρέπει να είναι καλές, ωστόσο το ερώτημα που τίθεται είναι άλλο: Πού πρέπει να ρίξει το βάρος η κυβέρνηση;
Η Γερμανία έχει χάσει την αίγλη του παρελθόντος. Ο Φρίντριχ Μερτς είναι ο πρώτος νικητής εκλογών που αποτυγχάνει να εκλεγεί από την πρώτη ψηφοφορία της γερμανικής Βουλής, καγκελάριος. Χρειάστηκε την δεύτερη φορά.
Ένας καγκελάριος, ο οποίος επιχείρησε ένα ταξίδι απελπισίας στο Κίεβο μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν και τον Βρετανό πρωθυπουργό, Κρι Στάρμερ, με την Ρωσία να μην πέφτει στην «παγίδα» των τελεσιγράφων για εκεχειρία 30 ημερών –ΕΔΩ– που απορρέουν από ναυαγισμένες πρώην υπερδυνάμεις της Ευρώπης,
Μήπως ήρθε η ώρα για την Αθήνα να δει την πραγματικότητα κατάματα: Η Γερμανία, αυτή την στιγμή, έχει χάσει κάθε πολιτικό κύρος σε επίπεδο ηγεσίας.
Η δεξιά AfD είναι πρώτη σε δημοσκοπήσεις και η πολιτική σκιά της βρίσκεται πάνω από την συγκυβέρνηση της κεντροδεξιάς ένωσης CDU/CSU υπό τον Μερτς και του SPD (σοσιαλδημοκράτες).
Η κυβέρνηση της Αθήνας οφείλει πρωτίστως να κοιτάει προς ΗΠΑ και γιατί όχι προς Μόσχα και να αφήσει προς ώρας του δυτικοευρωπαίους να λύσουν τα προβλήματά τους, αν τα λύσουν.
Σε μία πιθανή μπόρα ο φθαρμένος γαλλογερμανικός άξονας, η αλλόκοτη Βρετανία και οι απομονωμένες Βρυξέλλες δεν θα είναι το καλύτερο «αποκούμπι» που θα μπορούσε να βρει κανείς.
