Νέα μέρα σήμερα και καλημέρα!
Ας μιλήσουμε λοιπόν για νέες μέρες και «νεες εποχές», για γυρίσματα σελίδων, «μετάνοιες», κλπ.
Δεν ήθελα να απαντήσω σε άθλια και συκοφαντικά δημοσιεύματα, που κυκλοφόρησαν τελευταία, για το πρόσωπό μου, και τα οποία θίγουν την επιστημονικότητα, το κύρος, την αξιοπιστία και τέλος την προσωπικότητά μου.
Ούτε για μένα και την ιστορία μου ή τα διακυβεύματα λόγω της στάσης μου, και όχι μόνο λόγω της πανδημίας. Διότι εγώ έχω όνομα, ιστορία, φήμη, αποδοχή και αναγνωρισιμότητα και πριν την πανδημία.
Δεν θα ήθελα επίσης, να προσβάλω πρόσωπα, αλλά μόνο συμπεριφορές και πολιτικές. Τα πρόσωπα δικαιούνται συγχώρεσης, εφόσον βέβαια την αιτηθούν. Όχι από τον ίδιο τον θιγόμενο, αλλά από το κοινό τους, το οποίο τους εμπιστεύεται.
Θα ήθελα επίσης να μην μακρηγορήσω και γι αυτό θα τοποθετηθώ σε «συνέχειες», δίνοντας την ευκαιρία σε πολλούς, των συκοφαντών μου συμπεριλαμβανομένων, τη δυνατότητα να αντιληφθούν και φυσικά να ανασκευάσουν, ξεκινώ λοιπόν με μια ιστορία που αποδίδεται στον Σωκράτη. Φυσικά όλοι θα θυμούνται ότι τελικώς η αιτία θανάτου του σοφού, δεν ήταν το κώνειο (μέσον), αλλά η συκοφαντία!!!
Κάποτε ο Σωκράτης ενώ περπατούσε στην Ακρόπολη, είδε κάποιον να τρέχει προς το μέρος του και αφού τον πλησίασε του είπε ανυπόμονα ότι έχει να του ανακοινώσει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης νηφάλιος του είπε ότι θα ήθελε, πριν ακούσει οτιδήποτε , να του κάνει τη δοκιμασία της “τριπλής διύλισης”.
“Τριπλή διύλιση;” ρώτησε με απορία.
Ναι, πριν μου πεις αυτό που θέλεις θα ήθελα να το φιλτράρουμε τρεις φορές.
Το πρώτο φίλτρο είναι της αλήθειας.
Είσαι λοιπόν εντελώς βέβαιος ότι αυτό που θα μου πεις είναι αλήθεια;

Ε… όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και…
Άρα λοιπόν δεν ξέρεις αν αυτό που θα μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης.
Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;

Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον…
Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου βέβαιος ότι είναι αλήθεια.

Ο τύπος έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
Ας χρησιμοποιήσουμε τώρα και το τρίτο φίλτρο, αυτό της χρησιμότητας.
Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που θα μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;

Όχι δεν νομίζω…
Άρα λοιπόν, συμπέρανε ο Σωκράτης, αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο!
Τότε, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;

Ο τύπος έφυγε ντροπιασμένος, έχοντας ωστόσο πάρει ένα καλό μάθημα…
Θα κλείσω με τα παρακάτω αποφθέγματα:
«Ο κακόλογος σκοτώνει την τιμή ενός ανθρώπου, ενώ ο φονιάς τη ζωή, αλλά επειδή η τιμή είναι ανώτερη από τη ζωή, η κακολογία είναι σοβαρότερη από τον φόνο, γιατί ο φονιάς σκοτώνει με μεγάλο κίνδυνο της ζωής του μόνο τους ζωντανούς, ενώ ο κακολόγος με μια κουβέντα του και με μεγάλη ασφάλεια σκοτώνει και ζωντανούς και πεθαμένους.» (Σωκράτης).