Ο επιχειρηματίας στον χώρο της εστίασης Παναγιώτης Μαυρούτσος, μιλάει στο newsit.gr και στη Μάγδα Τσέγκου για την οικονομική κατάσταση μετά την επιδημία του κορωνοϊού και το καλοκαίρι που έρχεται.
Ο κ. Μαυρούτσος, σχολίασε τα μέτρα της Κυβέρνησης για το σταδιακό άνοιγμα των χώρων εστίασης, έστειλε το δικό του μήνυμα στον Πρωθυπουργό, ενώ κάνει τη δική του αποτίμηση για τους τελευταίους δύο μήνες του lockdown. Πώς βίωσε την περίοδο της καραντίνας ως επιχειρηματίας; Πόσο τον συμφέρει τελικά να ανοίξει και πάλι τα καταστήματά του με τα νέα δεδομένα; Πώς μπορεί να τα βγάλει πέρα ένας επιχειρηματίας στην περίοδο της πανδημίας;
Η εποχή πριν και μετά την καραντίνα στον χώρο εστίασης – Οι «τυχεροί» και οι «άτυχοι» της νέας εποχής
«Τώρα έχω δύο μαγαζιά εστίασης που είναι πάνω στον καφέ. Καφέ και γλυκό. Το ένα στο Πέραμα, το άλλο στο Κερατσίνι. Το άλλο είναι εστιατόριο, το πιο «μεγάλο», η πιο «μεγάλη πληγή» τώρα και αυτό στο Κερατσίνι. Το οποίο απασχολεί 16 υπαλλήλους. Όταν λέμε 16 υπαλλήλους, εννοούμε κουζίνα, είναι πέντε γυναίκες, πέντε σερβιτόροι… Το σύνολο που έχω και στα τρια καταστήματα, είναι 32 άτομα. Είμαστε από τους τυχερούς εμείς, πηγαίναμε πολύ καλά. Η αλήθεια είναι ότι δουλεύω στην εστίαση 14 χρόνια και επιχειρώ τα τελευταία πέντε . Τα τελευταία πέντε είναι που έχω ανοίξει και τα μαγαζιά. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε βάλει τίποτα στην άκρη, παίρνουμε λεφτά, φτιάχνουμε άλλο μαγαζί. Πάνε πολύ καλά, δόξα το Θεό, τα τελευταία πέντε χρόνια και τα τρία μαγαζιά. Είμαστε από τους «άτυχους» αυτή την περίοδο, αλλά από τους «τυχερούς» που κάναμε τόσα πράγματα μέσα σε λίγο διάστημα και βοηθάμε τόσο πολύ κόσμο.»
Το δίμηνο του lockdown – Τα αποτελέσματα της καραντίνας στον επαγγελματικό και ψυχολογικό τομέα των επιχειρηματιών
«Αυτό το δίμηνο έχω μία βάρδια στα μαγαζιά του καφέ με delivery. Οπότε απασχολώ περίπου τέσσερα με έξι άτομα, από τα 32. Στο εστιατόριο κανένα φυσικά. Έχουμε κλείσει. Είναι σε αναστολή όλα τα παιδιά. Αυτό το δίμηνο ξεκίνησε όπως όλοι λίγο-πολύ, που το πήραμε λίγο στην πλάκα, λίγο ξεκούραση, νομίζαμε ότι ήταν διακοπές. Ακολουθήσαμε πιστά τις οδηγίες των γιατρών, ότι μας έλεγαν οι επιστήμονες. Μετά λίγο ήταν πιο δυσάρεστο. Βλέπαμε ότι πάμε καλά υγειονομικά σαν χώρα, οπότε αυτό μας έδινε ελπίδες να συνεχίσουμε και άλλο την προσπάθεια. Το ένα καλό που έγινε αυτό δίμηνο σε εμένα ήταν απόλαυσα λίγο το σπίτι. Κάτι που δεν είχαμε χρόνο να το κάνουμε πριν. «Καταρχήν είναι η πρώτη φορά που κάθομαι στα 14 χρόνια που δουλεύω. Δεν το είχα ξαναζήσει. Οπότε μου ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Είναι δύσκολο. Η ευχή μου ήταν «υγεία και χαμόγελα». Μετά λίγο, βλέπεις ότι η υγεία είναι πολύ σημαντική, αφού την κερδίσαμε, αλλά νομίζω ότι και χωρίς δουλειά δεν μπορεί αν υπάρξει υγεία. Νομίζω είναι κάπως δύσκολο. Δεν γίνεται. Χρειάζεται να δουλεύεις για να έχεις υγεία. Οπότε δεν πέρασα και πολύ εύκολο. Όσο περνούσε ο καιρός, γινόταν όλο και πιο δύσκολο μέχρι να δούμε τι θα γίνει. Τώρα είμαστε στη χειρότερη περίοδο, που είμαστε στην αμφιβολία.»
Το σταδιακό άνοιγμα των καταστημάτων επηρεάζει την «υγεία» των επιχειρήσεων – Συμφέρει ή όχι το άνοιγμα κάποιων καταστημάτων;
«Εγώ λίγο μπερδεμένος ήμουν με το άνοιγμα, με τη σειρά που έγινε, γιατί από τη στιγμή που μας βγάζουν έξω, ρισκάρουν φυσικά να κολλήσουμε, είδαμε ότι βελτιώθηκε το σύστημα υγείας, ότι μπορούν να εξυπηρετήσουν κόσμο, είδαν και ο ιός πώς αντιδρά. Και σιγά σιγά μας βγάζουν έξω για να δουν λίγο και τις αντιδράσεις. Το κρίνω λίγο περίεργο ότι ανοίγουν εμάς τελευταίους, ίσως για τον πιο πολύ συνωστισμό, αλλά είναι λίγο παράλογο να ανοίξει μία εκκλησία ή να ανοίξει κάτι άλλο που έχει πιο πολύ κόσμο από εμάς, όπως τα σχολεία και να μην ανοίξει η εστίαση. Δεν θα είχα παραπάνω κόσμο από ένα σχολείο. Από κει και πέρα, τώρα τα μέτρα αυτά πρακτικότητα δεν έχουν. Δυστυχώς. Ωστόσο το καλό που έχω δει με τους ανθρώπους που δίνουν συμβουλές, έχω δει ότι εισακούγονται. Οπότε έχω ελπίδα παρότι δεν έχουν πρακτική τα πρώτα. Τι εννοώ: Όταν μου λες εσύ ανά δύο μέτρα πλάτη με πλάτη και εγώ δεν έχω καν εξωτερικό χώρο σε κανένα από τα τρία μαγαζιά, μόνο τα δύο τα καφέ έχουν ένα πλαϊνό που ίσως ανοίξουμε τα παράθυρα που μας τα άφησαν μετά. Στην αρχή δεν μας είχαν αφήσει ούτε αυτό. Τώρα είπαν ότι έστω με ανοιχτά παράθυρα θα μπορεί να λειτουργήσει ένα κατάστημα. Δεν είχαν πρακτικότητα σε έναν χώρο που εγώ εξυπηρετούσα 45 άτομα, με την καινούργια δυναμική που μας δώσανε, θα μπορούσα να βάλω μόνο 10. Ναι δεν θα με συνέφερε να ανοίξω, κάτι που θα ερχόταν εντελώς αντίθετα με τα μέτρα της κυβέρνησης στο κομμάτι των απολύσεων. Όταν μου δίνεις τη δυναμική το 3/10 που μπορώ τώρα, δεν μου αφήνεις την επιλογή στο κομμάτι της δουλειάς, να γυρίσουνε τα ίδια άτομα ή να έχω τους ίδιους τζίρους, ή να μπορώ να συνεχίσω και τη βιωσιμότητα. Δηλαδή κάτι που είπα εγώ, όταν άκουσα τα μέτρα, ήταν καλύτερα άσε μας από Σεπτέμβρη.»
Πλέον βγαίνουν μόνο τα πάγια έξοδα
«Τα δύο καφέ που είναι ανοιχτά με το delivery, είναι τσίμα τσίμα. Δηλαδή βοηθάω τα παιδιά και ίσα ίσα πληρώνονται τα παιδιά, ίσως να βγουν και οι προμήθειες. Από εκεί και πέρα, ο μόνος λόγος που τα κρατάω ανοιχτά αυτά, είναι γιατί είναι δύσκολο όπως το εστιατόριο ας πούμε που έχει παραμείνει κλειστό, είναι δύσκολη η επανεκκίνηση μετά. Μιλάμε για τρόφιμα. Πετάξαμε προμήθειες και όταν κλείσαμε. Τώρα πρέπει να αγοράσεις προμήθειες. Δηλαδή για να αγοράσεις προμήθειες, θέλεις περίπου 2500 για να μπεις στο άνοιγμα και μπορεί σε μια βδομάδα να σου πουν να κλείσεις γιατί έχουμε κρούσματα.»
Το σχέδιο της «νέας εποχής» και το διαφορετικό καλοκαίρι των επαγγελματιών
«Το σχέδιό μας είναι, ίσως και σε αυτό είμαστε τυχεροί που μας άφησαν τελευταίους, να δούμε πώς πάνε τα κρούσματα. Γιατί είπαν ότι 17 με 18 Μαΐου θα έχουν βγει τα πρακτικά μέτρα για εμάς. 17 Μαΐου δεν είναι μία τυχαία ημερομηνία, γιατί θα έχουν μία εικόνα των 15 πρώτων ημερών που μας άφησαν να βγούμε έξω, οπότε περιμένουμε. Έχω εμπιστοσύνη ότι θα κάνουν κάτι για εμάς. Ωστόσο δεν θα ανοίξω αν δω ότι ανεβαίνουν τα κρούσματα, δεν θα ρισκάρω να κάνω αγορές, να ανοίξω κάποιο μαγαζί, γιατί θα πετάξω άλλα 2500 προμήθειες. Δεν υπάρχει λόγος. Το καλοκαίρι νομίζω ότι πλέον όλοι για να κάνουμε σχέδια ακούμε τις συμβουλές του Τσιόδρα. Έτσι το έχω στο μυαλό μου. Εγώ θα έκλεινα. Τώρα που μου λένε να ανοίξω 15 με 20 Ιουνίου, εγώ τότε θα έκλεινα. Οπότε λογικά στα εξοχικά μας όλοι. Κάτι παραπάνω ίσως δεν μας αφήσουν ή και δεν μπορούμε. Αν ωστόσο τα μέτρα αυτά που πάρουνε, μας βολεύουν στο κομμάτι ότι έχει μία βιωσιμότητα, ή γυρίσουν κάποια παιδιά πίσω για δουλειά, επειδή νομίζω ότι πολύ κόσμος μείνει πίσω στην Αθήνα, ίσως και να μην κλείσουμε το μαγαζί αν πια ανοίξει.»
«Ο Πρωθυπουργός θα ήθελα να μπει για λίγο στη θέση μας»
«Δεν είναι πολύ εύκολο αυτό που ζητάω, αλλά θα ήθελα να μπει για λίγο στη θέση μας. Να μπορέσει να καταλάβει δηλαδή πόσο κόσμο απασχολούμε και να καταλάβει πόσα διαχειριζόμαστε και πόσα πρέπει να σκεφτούμε ταυτόχρονα ώστε αυτά τα μαγαζιά να έχουν μία βιωσιμότητα και πόσο δύσκολο είναι για εμάς που επιχειρούμε. Δηλαδή, είμαστε 150.000 επιχειρήσεις με κοντά 1000000 κόσμο που απασχολούμε στην εστίαση. Δηλαδή το 20% του εργατικού δυναμικού, είναι ξενοδοχεία και εστίαση. Νομίζω ότι πρέπει να πάρει πολύ σοβαρά αυτόν τον κλάδο. Να μπει στη θέση μας και να καταλάβει ότι όλοι θέλουμε να συνεχίσουμε, το αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε, αλλιώς δεν θα ασχολούμασταν με αυτό, να δώσει μέτρα βιωσιμότητας γιατί είναι πολύ δύσκολη για εμάς αυτή η περίοδος.»
Δείτε τη συνέντευξη
newsit.gr / photo unsplash
