Και οι επιστήμονες λένε ότι «αλλάζει εντελώς» την κατανόησή τους για τον ρόλο ορισμένων υλικών κατά τη διαδικασία συντήρησης.

Η ένδειξη για το πράσινο χρώμα βρίσκεται στο χάλκινο κουτί στο οποίο ήταν θαμμένο το αγόρι, δήλωσαν ειδικοί στο New Scientist .

Αυτό θα βοηθούσε στη διατήρηση των σκληρών και μαλακών ιστών του σώματος χάρη στις αντιμικροβιακές ιδιότητες του μετάλλου.

Αλλά πιθανότατα αντέδρασε επίσης με οξέα που διέρρευσαν από το σώμα και διέβρωσαν το κουτί, δημιουργώντας προϊόντα διάβρωσης που αλληλεπίδρασαν με χημικές ενώσεις στο οστό.

Με την πάροδο του χρόνου, ιόντα χαλκού αντικατέστησαν το ασβέστιο στον σκελετό του αγοριού, στερεοποιώντας τη δομή των οστών, ενώ παράλληλα έβαψαν τις πληγείσες περιοχές με διάφορες αποχρώσεις του σμαραγδιού.

Ο έφηβος, ο οποίος ήταν 12-14 ετών όταν πέθανε, ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στο υπόγειο μιας αρχαίας βίλας στην Μπολόνια, στη βόρεια Ιταλία, το 1987.

Είχε θαφτεί σε ένα χάλκινο κουτί και ο σκελετός του ήταν πλήρης εκτός από τα πόδια.

Η ανακάλυψη οποιουδήποτε είδους μουμιοποιημένων λειψάνων είναι σημαντική για την επιστήμη, αλλά αυτή ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτη καθώς – εκτός από το αριστερό πόδι – η μούμια ήταν σχεδόν ολόκληρη πράσινη από το δέρμα μέχρι το κόκκαλο.

Από την αρχική ανακάλυψη, φυλασσόταν προσεκτικά στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Αλλά τώρα, μια ομάδα ειδικών αποκάλυψε επιτέλους τις μυστηριώδεις συνθήκες που οδήγησαν στην αισθητή του χροιά.

Η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα τοποθέτησε τον θάνατο του αγοριού μεταξύ 1617 και 1814, δήλωσε η Annamaria Alabiso, επιστήμονας διατήρησης στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης Tor Vergata.

Η εις βάθος χημική και φυσική ανάλυση δεν δείχνει σαφή σημάδια ασθένειας ή τραύματος, επομένως δεν είναι σαφές από τι πέθανε ο έφηβος.

Το διατηρημένο δέρμα ήταν καλυμμένο από ένα ανοιχτό πράσινο επίχρισμα που εμφανίζεται συνήθως σε χάλκινα και μπρούντζινα αγάλματα.

«Αυτό αλλάζει εντελώς την άποψή μας για τον ρόλο των βαρέων μετάλλων, καθώς οι επιπτώσεις τους στη συντήρηση είναι πιο περίπλοκες από ό,τι θα περίμενε κανείς», δήλωσε η κα Alabiso στο New Scientist .

Πιστεύεται ότι ο πάτος του χάλκινου κουτιού άνοιξε κάποια στιγμή, αφήνοντας το υγρό να βγει.

Αυτό σήμαινε ότι το σώμα θα είχε παραμείνει σε έναν δροσερό, ξηρό θάλαμο με λίγο οξυγόνο, ενισχύοντας τις επιδράσεις των συντηρητικών.

Τα πόδια του αγοριού μπορεί να αποκολλήθηκαν και να χάθηκαν όταν έσπασε το κουτί, ανέφεραν οι επιστήμονες.

«Ήταν μια πολύ συναισθηματική εμπειρία για μένα να εργαστώ με αυτά τα μοναδικά ανθρώπινα λείψανα», πρόσθεσε η κα Alabiso.

Γράφοντας στο Journal of Cultural Heritage, η ομάδα ανέφερε: «Τελικά, η πράσινη μούμια της Μπολόνια είναι το αποτέλεσμα ενός μοναδικού συνδυασμού περιβαλλοντικών παραγόντων: των χαμηλών θερμοκρασιών στο υπόγειο, της περιορισμένης διαθεσιμότητας οξυγόνου μέσα στον θόλο και της βιοκτόνου δράσης των ιόντων χαλκού, τα οποία συλλογικά συνέβαλαν στην ιδιόμορφη διαδικασία μουμιοποίησης».

Άλλα μουμιοποιημένα μέρη του σώματος έχουν αλλάξει χρώμα μετά την ταφή με χάλκινα ή μπρούντζινα αντικείμενα, όπως το πράσινο, μουμιοποιημένο χέρι ενός νεογέννητου μωρού που κρατάει σφιχτά ένα χάλκινο νόμισμα .

Ωστόσο, αυτό το έφηβο αγόρι είναι η πιο ολοκληρωμένη πράσινη μούμια που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ και ΕΔΩ

photo: pixabay