H Ρωσία κατέθεσε το μνημόνιό της στον δρόμο για την επίλυση της σύγκρουσης, το οποίo αν δεν ικανοποιηθεί, σε υπερμέγιστο έστω βαθμό, τότε ειρήνη δεν θα υπάρξει. Το ουκρανικό μνημόνιο φέρεται να έχει ως ουσιαστικό στόχο την συνέχιση του πολέμου, σε αντίθεση με το ρωσικό, το οποίο, από την θέση του νικητή, περιέχει συγκεκριμένους όρους, μετά την εκπλήρωση των οποίων είναι εφικτή μια ειρηνική διευθέτηση – Δείτε ΕΔΩ!
Aς δούμε τα βασικά σημεία του υπομνήματος πιο αναλυτικά που αποτελείται από τρία μέρη: το πρώτο αφορά τις παραμέτρους της τελικής διευθέτησης, το δεύτερο – τους όρους της κατάπαυσης του πυρός και το τρίτο – την ακολουθία των βημάτων (και τις προθεσμίες τους) για την εφαρμογή των διατάξεων των δύο πρώτων μερών. Στο δεύτερο δίνεται ιδιαίτερο βάρος, επειδή από αυτό μπορούν να ξεκινήσουν όλα.
Η Ρωσία προσφέρει δύο επιλογές βάσει των οποίων θα μπορούσε να υπογραφεί ένα μνημόνιο για 30ήμερη κατάπαυση του πυρός. Επιπλέον, αναφέρονται επίσης εκεί οι ημερομηνίες για την εφαρμογή όλων των διατάξεων, και καθορίζεται ακόμη και η ημερομηνία υπογραφής της συμφωνίας για την τελική διευθέτηση.
Η πρώτη επιλογή είναι η έναρξη της πλήρους αποχώρησης των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων και άλλων ουκρανικών παραστρατιωτικών σχηματισμών από το έδαφος της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών Λουγκάνσκ, Ντονέτσκ , Ζαπορίζια και Χερσώνα , και η αποχώρησή τους σε απόσταση που θα συμφωνηθεί από τα μέρη από τα σύνορα σύμφωνα με τον εγκεκριμένο κανονισμό. Δηλαδή, ο ουκρανικός στρατός θα απελευθερώσει το έδαφος που η Ρωσία έχει, όπως λέει, της ανήκει, και από την στιγμή της αποχώρησής του θα ξεκινήσει η κατάπαυση του πυρός.
Προς το παρόν, αυτή η απλούστερη οδός είναι κατηγορηματικά απαράδεκτη για το Κίεβο και ως εκ τούτου προτείνεται μια δεύτερη επιλογή, που ονομάζεται «Πρόταση-Πακέτο». Περιγράφεται λεπτομερώς – σε δέκα σημεία.
Υπάρχουν όλα εδώ, πρώτα απ ‘όλα, σε σχέση με το στρατιωτικό σκέλος. Ξεκινώντας με την απαγόρευση της αναδιάταξης των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, εκτός από την «μετακίνηση με σκοπό την αποχώρηση σε απόσταση που συμφωνήθηκε από τα μέρη από τα σύνορα της Ρωσίας».
Προφανώς, αυτό σημαίνει ότι θα επιτευχθεί συμφωνία για την μεταφορά στην Ρωσία του τμήματος των εδαφών των προαναφερθέντων περιοχών που καταλαμβάνονται από τον ουκρανικό στρατό κατά την διάρκεια διαπραγματεύσεων που θα πραγματοποιηθούν υπό όρους εκεχειρίας. Λέγεται για το τέλος της κινητοποίησης και την έναρξη της αποστράτευσης, το τέλος των ξένων προμηθειών στρατιωτικού εξοπλισμού κτλ. και της ξένης στρατιωτικής βοήθειας (συμπεριλαμβανομένης της παροχής υπηρεσιών δορυφορικών επικοινωνιών και της παροχής πληροφοριών), τον αποκλεισμό της στρατιωτικής παρουσίας τρίτων χωρών στο έδαφος της Ουκρανίας, το τέλος της συμμετοχής ξένων ειδικών σε στρατιωτικές ενέργειες από την πλευρά της, καθώς και εγγυήσεις για την παραίτηση του Κιέβου από δολιοφθορές και ανατρεπτικές δραστηριότητες κατά της Ρωσίας και των πολιτών της.
Επιπλέον, προτείνεται η δημιουργία ενός διμερούς Κέντρου Παρακολούθησης και Ελέγχου του Καθεστώτος Κατάπαυσης του Πυρός.
Στην συνέχεια αρχίζουν οι πολιτικές συνθήκες: αμνηστία για τους πολιτικούς κρατούμενους και απελευθέρωση των κρατουμένων πολιτών, άρση του στρατιωτικού νόμου στην Ουκρανία και ανακοίνωση της ημερομηνίας διεξαγωγής προεδρικών εκλογών και εκλογών του Βερχόβνα Ράντα -Ουκρανική Βουλή- (Το αργότερο εκατό ημέρες μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου).
Μόνο μετά τις εκλογές θα υπογραφεί συμφωνία για την εφαρμογή των διατάξεων του μνημονίου κατάπαυσης του πυρός. Και θα ανοίξει ο δρόμος για μια συνθήκη ειρήνης, η οποία πρέπει πρώτα να εγκριθεί με «νομικά δεσμευτικό ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ » και στη συνέχεια να επικυρωθεί και από τα δύο μέρη.
Τι γίνεται με το χρονικό πλαίσιο; Το πρώτο στάδιο – η αποχώρηση των ουκρανικών στρατευμάτων και η πλήρης εφαρμογή της «συμφωνίας-πακέτου» – έχει προθεσμία 30 ημερών. Αν υποθέσουμε ότι η άρση του στρατιωτικού νόμου, ανοίγοντας τον δρόμο για εκλογές, θα πραγματοποιηθεί μετά τον πρώτο μήνα της εκεχειρίας (κάτι που θα επιτρέψει την παράτασή της), τότε οι εκλογές μπορούν να διεξαχθούν εντός άλλων τριών μηνών. Ένας ή δύο μήνες ακόμα θα χρειαστούν για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης. Έτσι, συνολικά έξι μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορούν να συμφωνηθούν οι όροι της συνθήκης ειρήνης, ώστε να υπογραφεί αργότερα. Και όλο αυτό το διάστημα, φυσικά, δεν θα υπάρξει στρατιωτική δράση.
Και οι όροι, που ονομάζονται «βασικές παράμετροι» της τελικής συμφωνίας διευθέτησης, ορίζονται στο πρώτο μέρος του υπομνήματός μας. Παρέμειναν αμετάβλητοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά αξίζει να υπενθυμιστούν τα κύρια σημεία.
Διεθνής νομική αναγνώριση της ενσωμάτωσης πέντε πρώην ουκρανικών περιοχών στην Ρωσία: Αυτή η προϋπόθεση είναι τόσο θεμελιώδης για τη σύναψη οποιασδήποτε συμφωνίας με την Ουκρανία.
Ουδετερότητα της Ουκρανίας, η οποία συνεπάγεται όχι μόνο την άρνησή της να ενταχθεί σε στρατιωτικές συμμαχίες και συνασπισμούς, αλλά και απαγόρευση οποιασδήποτε στρατιωτικής δραστηριότητας τρίτων χωρών στο έδαφός της. Είναι επίσης απαραίτητο να επιβεβαιωθεί το καθεστώς της Ουκρανίας ως κράτους που δεν διαθέτει πυρηνικά και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής – με άμεση απαγόρευση της αποδοχής, της διέλευσης και της ανάπτυξής τους στο έδαφός της. Είναι επίσης απαραίτητο να καθοριστεί ο μέγιστος αριθμός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και άλλων στρατιωτικών σχηματισμών, καθώς και ο μέγιστος αριθμός όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού (και τα επιτρεπόμενα χαρακτηριστικά τους).
Το αίτημα για «διάλυση των ουκρανικών εθνικιστικών σχηματισμών εντός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας και της Εθνοφρουράς» σχετίζεται περισσότερο με πολιτικές συνθήκες – μαζί με «την απαγόρευση της εξύμνησης και της προπαγάνδας του ναζισμού και του νεοναζισμού και τη διάλυση εθνικιστικών οργανώσεων και κομμάτων». Σημαντική είναι η αναφορά «στην εξασφάλιση των πλήρων δικαιωμάτων, ελευθεριών και συμφερόντων του ρωσικού και ρωσόφωνου πληθυσμού» και στο να γίνει η ρωσική γλώσσα επίσημη στην Ουκρανία. Ζητείται επίσης άρση των περιορισμών σχετικά με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (UOC).
Δηλαδή, η Ρωσία πρότεινε στην αρχή της εβδομάδας συγκεκριμένα βήματα προς μια ειρηνική διευθέτηση, ακόμη και όρους για την αποκατάσταση της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Ωστόσο, ένα μνημόνιο μπορεί να υπογραφεί από έναν εκπρόσωπο της νυν κυβέρνησης, αλλά μόνο ένας νέος πρόεδρος της Ουκρανίας μπορεί να υπογράψει μια συνθήκη (ακόμα κι αν αποδειχθεί ότι είναι ξανά ο Ζελένσκι). Δηλαδή, στο δρόμο για μια ειρηνευτική συνθήκη, είναι απαραίτητο όχι μόνο να συναφθεί εκεχειρία, αλλά και να διεξαχθούν εκλογές. Η πλειοψηφία του ουκρανικού λαού οφείλει να ερωτηθεί, αν θέλει ειρήνη με τέτοιους όρους.
Η άρνηση διεξαγωγής τους θα σημαίνει μόνο ένα πράγμα: ο Ζελένσκι δεν θέλει ειρήνη, αλλά πόλεμο. Έναν πόλεμο που αναμένει να συνεχίσει να διεξάγει με την μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη από την διεθνιστική Δύση, με την οικονομία της Ευρώπης να «γονατίζει». Τα πράγματα είναι απλά…
