Η ανακάλυψη είναι αποτέλεσμα μιας ανασκαφικής εκστρατείας με επικεφαλής τον καθηγητή Κλεμέντε Μαρκόνι — σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου — και αποτελεί αρχαιολογικό ορόσημο που συνδέεται με τις τελετουργίες που σηματοδότησαν τη γέννηση του Σελινούντα στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ.
Ανάμεσα στα αναθήματα που βρέθηκαν, ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα είναι ένα ασημένιο δαχτυλίδι που τοποθετήθηκε γύρω στο 570 π.Χ. από μια γυναίκα ελίτ, επιβεβαιώνοντας τον κεντρικό ρόλο των γυναικείων λατρειών στη γένεση της πόλης , που συνδέεται με τις θεές Δήμητρα και Κόρη.
Το Ιερό που Τάσσεται στην Πόλη
Το άδυτο , ένας περιορισμένος χώρος μέσα στον κυρίως ναό (την κύρια αίθουσα του ναού), ήταν ο πυρήνας της λατρείας, ο τόπος όπου μόνο οι ιερείς μπορούσαν να εισέλθουν . Η ανακάλυψή του επιβεβαιώνει μια υπόθεση που είχε διατυπωθεί πριν από δεκαετίες από τον αρχαιολόγο Ντίτερ Μέρτενς: ότι ο Ναός R ήταν ο πνευματικός άξονας γύρω από τον οποίο οργανώθηκε ο πρώτος Σελινούντας. « Φέρνουμε στο φως την αρχαιότερη ψυχή της πόλης, τον χώρο γύρω από τον οποίο χτίστηκε η πρώτη κοινότητα », δήλωσε ο Φελίτσε Κρέσεντε, διευθυντής του Αρχαιολογικού Πάρκου.
Οι ανασκαφές στις περιοχές SAS Y και SAS W εντός του μεγάλου αστικού ιερού έχουν επίσης αποκαλύψει μια μνημειώδη πύλη του 5ου αιώνα π.Χ. και αιχμές δοράτων ενσωματωμένες στο έδαφος , πιθανώς πολεμικές προσφορές ή τελετουργικά σημάδια.
Το Ασημένιο Δαχτυλίδι και η Δύναμη των Γυναικών
Ανάμεσα στα 300 αντικείμενα που βρίσκονται στο αναθηματικό κοίτασμα, το ασημένιο δαχτυλίδι είναι αυτό που κεντρίζει περισσότερο το ενδιαφέρον των ερευνητών. Η προέλευσή του υποδεικνύει μια γυναίκα υψηλού επιπέδου, της οποίας το άθλημα ενισχύει τη θέση ότι η λατρεία στον Ναό R κυριαρχούνταν από γυναικείες θεότητες . Δεν είναι τυχαίο ότι η Δήμητρα και η Κόρη, εγγυήτριες της γονιμότητας και του γεωργικού κύκλου, κατείχαν κεντρική θέση σε μια αποικία που εξαρτιόταν από τη γη , εξήγησε ένα μέλος της ομάδας.
Το εύρημα, μαζί με κεραμικά, ειδώλια και άλλα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν, υποδηλώνουν ότι οι γυναίκες της ελίτ συμμετείχαν ενεργά στις θεμελιωτικές τελετές , γεγονός που αμφισβητεί την παραδοσιακή άποψη για τον αρχαϊκό ελληνικό κόσμο.
Πρώτα ήρθε η πύλη, μετά τα τείχη, τώρα το ιερό: ο Σελινούντας των απαρχών επιστρέφει στο φως , δήλωσε ο Φραντσέσκο Πάολο Σκαρπινάτο, Σύμβουλος Πολιτισμού της περιοχής της Σικελίας. Ο Ναός R, χτισμένος με τοπική πέτρα χωρίς επένδυση – ένα τυπικό χαρακτηριστικό της παλαιότερης ιερής αρχιτεκτονικής – λειτούργησε ως «γέφυρα» μεταξύ πνευματικότητας και πολιτικής ταυτότητας. Η τοποθεσία του κοντά σε αυτό που αργότερα θα γινόταν η αγορά ενισχύει τον ρόλο του ως σύμβολο συνοχής.
Το έργο θα συνεχιστεί μέχρι το φθινόπωρο, αλλά έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι ο Σελινούντας , αντί να είναι μια απλή περιφερειακή αποικία, ήταν ένα εργαστήριο πολιτιστικών πρακτικών όπου οι Έλληνες αναμειγνύονταν με τους ιθαγενείς και όπου οι γυναίκες έπαιζαν ηγετικό ρόλο στον καθαγιασμό του ιερού χώρου.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
photo: pixabay
