Σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, οι Βρετανοί θα πρέπει να μάθουν να μιλούν ρωσικά εάν το Ηνωμένο Βασίλειο δεν εφαρμόσει το σχέδιο του πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ για δραστική αύξηση των αμυντικών δαπανών.
Τι κι αν η Μόσχα απέρριψε τους ισχυρισμούς ότι σχεδιάζει να εισβάλει σε χώρες του ΝΑΤΟ ως κινδυνολογία από Δυτικούς πολιτικούς, καθώς η Ρωσική Ομοσπονδία επικεντρώνεται στην οικονομία και το μόνο που θέλει είναι να διασφαλίσει τα σύνορά της; Το ΝΑΤΟ μοιάζει με Δούρειο Ίππο, ο οποίος θέλει να οδηγήσει τις οικονομίες της Ευρώπης στον πάτο της θάλασσας, χρησιμοποιώντας ρητορική «τρελών δικτατόρων», θα μπορούσε κάποιος να πει.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Στάρμερ παρουσίασε την Αναθεώρηση Στρατηγικής Άμυνας του υπουργικού του συμβουλίου, υποσχόμενος να επενδύσει δισεκατομμύρια περισσότερα σε εργοστάσια όπλων, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και υποβρύχια για να καταστήσει τη Βρετανία «ένα έθνος έτοιμο για μάχη, θωρακισμένο με τις ισχυρότερες συμμαχίες και τις πιο προηγμένες δυνατότητες».. Η πολιτική του Λονδίνου «θα είναι πάντα το ΝΑΤΟ πρώτο», είπε. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός αρνήθηκε να θέσει προθεσμία για το Ηνωμένο Βασίλειο για να επιτύχει τον στόχο του να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες στο 3% του ΑΕΠ.
Μιλώντας στο Chatham House στο Λονδίνο την Δευτέρα, ο Rutte δήλωσε ότι ήταν «πραγματικά εντυπωσιασμένος» από τα σχέδια του Starmer, αναφέρει το RT.
Όταν ρωτήθηκε αν το Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να αυξήσει τους φόρους ακόμη περισσότερο προκειμένου να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα επανεξοπλισμού, απάντησε: «δεν εξαρτάται από εμένα».
«Εννοώ, αυτό που ξέρω είναι ότι αν θέλουμε να διατηρήσουμε τις κοινωνίες μας ασφαλείς… κοιτάξτε, αν δεν το κάνετε αυτό, αν δεν πάτε στο 5%, συμπεριλαμβανομένου του 3,5% των βασικών αμυντικών δαπανών, θα μπορούσατε ακόμα να έχετε το Εθνικό Σύστημα Υγείας ή, σε άλλες χώρες, τα συστήματα υγείας τους, το συνταξιοδοτικό σύστημα κ.λπ., αλλά καλύτερα να μάθετε να μιλάτε ρωσικά», είπε.
Διαφέρει άραγε η στάση του Ρούτε από αυτή του Ουκρανού προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι; Μαζί με άλλους οδηγούν στην Ευρώπη σαν «τρελοί δικτάτορες» στον πάτο.