Μεγάλη κουβέντα έχει προκαλέσει η χθεσινή αποκάλυψη της αρχισυντάκτριας του RT, Μαργαρίτας Σιμονιάν από τα «γραφεία της Μόσχας», εκεί δηλαδή όπου συζητώνται τα κορυφαία θέματα της ρωσικής πολιτικής, σχετικά με το πότε θα αναγκαστεί η Μόσχα να χτυπήσει μέσα στο Βερολίνο.
Όπως έγραψε λοιπόν στο Telegram:
«Στα γραφεία της Μόσχας συζητούν ότι εάν ο γερμανικός στρατός χτυπήσει την Μόσχα με γερμανικά όπλα (και η άδεια να χτυπήσει με Taurus μπορεί να σημαίνει μόνο αυτό…αφού τα αφεντικά δεν μπορούν ούτε να τους χειριστούν ούτε να δώσουν εντολή πτήσης), τότε δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να χτυπήσουμε το Βερολίνο».
Η πολιτική είναι ένα περίπλοκο πράγμα και δη η γεωπολιτική.
Δεν είναι προφανώς για όλους.
Οι μη έχοντες υπομονή αξιολόγησης των πραγμάτων και μαθημένοι στο να γίνονται όλα στην ζωή τους γρήγορα έσπευσαν να κατηγορήσουν την Μόσχα πως πάλι είναι όλο λόγια.
Αυτή την στιγμή η Ρωσία έχει αναχθεί σε οικονομική και στρατιωτική υπερδύναμη, εξαπλώνοντας την επιρροή της σε πολλά σημεία του πλανήτη.
Είναι προφανές πως οι δηλώσεις και οι διαρροές μέσα από τα κέντρα αποφάσεών της «Αρκούδας» εισακούγονται από τους αντιπάλους της, οι οποίοι γνωρίζουν που είναι τα όριά τους σε σχέση με αυτά που έχουν στο μυαλό τους να πράξουν κατά της Ρωσίας.
Γεωστρατηγικά στο θέμα της Ουκρανίας γίνεται αυτό που θέλει η Ρωσία, η οποία παράλληλα θριαμβεύει μέσω των BRICS και άλλων διεθνών οργανισμών και γεωοικονομικά.
Μέσω της ενδυνάμωσης και προώθησης της ρωσικής κουλτούρας αναπτύσσεται και γεωπολιτισμικά.
Το ότι θα χτυπηθεί το Βερολίνο, το Λονδίνο κτλ δεν συνιστούν απλά «κούφια λόγια», αλλά διαπραγματευτικό ατού, καθώς οι διεθνιστές της Δύσης, οι οποίοι πριν μερικούς μήνες έμαθαν τι εστί πύραυλος Oreshnik, λαμβάνουν πάντα υπόψη τους τι ειπώνεται και δρουν μέχρι εκεί που τους παίρνει ή μέχρι εκεί που έχει συμφωνηθεί να τους παίρνει στο πλαίσιο της ελεγχόμενης, μέχρι στιγμής, σύγκρουσης στην Ουκρανία.
Στην γεωπολιτική καμία πλευρά δεν είναι «άγια», υπάρχουν μόνο συμφέροντα, δεν χωράνε συναισθηματισμοί και επιφανειακές αναλύσεις.
Οι Ρώσοι εννοούν τόσο αυτά που λένε όσο αυτά που δεν λένε. Απλά πρώτα έρχεται η διπλωματία και τα συμφέροντα, όπου αναφορικά με το θέμα της Ουκρανίας έχουν βγει νικητές και ορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού στην παρούσα φάση.
