Ένα νέο είδος γιγάντιας γάτας με κοφτερά δόντια έχει αναγνωριστεί, παρέχοντας νέες γνώσεις για την ιστορία των προϊστορικών θηρευτών της Βόρειας Αμερικής. Αυτό το αξιοσημείωτο ζώο, που έζησε πριν από 5 εκατομμύρια έως 9 εκατομμύρια χρόνια, ζύγιζε έως και 400 κιλά και κυνηγούσε ζώα βάρους 450 έως 900 κιλών. Οι ερευνητές έκαναν αυτή την ανακάλυψη μετά από μια ενδελεχή σύγκριση επτά μη κατηγοριοποιημένων δειγμάτων απολιθωμάτων με προηγουμένως ταυτοποιημένα δείγματα απολιθωμάτων και οστών που έχουν βρεθεί σε όλο τον κόσμο.

Ο ρόλος των οστών του αντιβραχίου στην αναγνώριση νέων ειδών
Μία από τις πιο εκπληκτικές πτυχές αυτής της ανακάλυψης ήταν ο ρόλος του βραχιονίου οστού, ιδιαίτερα της περιοχής του αγκώνα, στον προσδιορισμό του είδους αυτής της γιγάντιας γάτας. Παραδοσιακά, οι ερευνητές χρησιμοποιούσαν τα δόντια ως το κύριο μέσο για την αναγνώριση των γατών με τα κοφτερά δόντια. Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση, τα οστά του αγκώνα ήταν κρίσιμα για την αναγνώριση του Machairodus lahayishupup . Συγκρίνοντας απολιθώματα βραχιονίου οστού από διάφορα είδη μεγάλων γατών, συμπεριλαμβανομένων των σύγχρονων λιονταριών, των πούμα και των τίγρεων, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα μεγάλα, μυώδη αντιβράχια αυτού του νέου είδους ήταν διαφορετικά από οποιοδήποτε άλλο γνωστό είδος γάτας . Αυτό τους επέτρεψε να την κατηγοριοποιήσουν με βεβαιότητα ως ένα προηγουμένως άγνωστο είδος γάτας με τα κοφτερά δόντια.

Μέσω λεπτομερών μετρήσεων και ψηφιακών μοντέλων απολιθωμένων οστών , η ομάδα μπόρεσε να διακρίνει τα μοναδικά χαρακτηριστικά αυτής της νέας γάτας. Το μεγαλύτερο από τα απολιθώματα του βραχιονίου οστού που αναλύθηκαν είχε μήκος μεγαλύτερο από 45 εκατοστά , σημαντικά μεγαλύτερο από το βραχιόνιο οστό ενός σύγχρονου ενήλικου αρσενικού λιονταριού, το οποίο έχει μέσο μήκος περίπου 33 εκατοστά .

Ένας Ισχυρός Θηρευτής του Παρελθόντος
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο Machairodus lahayishupup ζύγιζε κατά μέσο όρο περίπου 280 κιλά, αλλά θα μπορούσε να είχε σκοτώσει θηράματα έως και 2.200 κιλά, με βάση τη δύναμη των μπροστινών άκρων του και τις κυνηγετικές του συνήθειες. Αυτές οι γάτες πιθανότατα κυνηγούσαν μεγάλα φυτοφάγα ζώα όπως ρινόκερους, γιγάντιες καμήλες και βραδύποδες, που αφθονούσαν στη Βόρεια Αμερική εκείνη την εποχή.

Ο συγγραφέας της μελέτης, Τζόναθαν Κάλεντ, επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, περιέγραψε αυτά τα ζώα ως ζώα που κυνηγούσαν τακτικά πλάσματα μεγέθους βίσονα. «Αυτή ήταν μακράν η μεγαλύτερη γάτα που ζούσε εκείνη την εποχή ». Τόνισε ότι ο Machairodus lahayishupup ήταν μακράν η μεγαλύτερη γάτα που ζούσε στη Βόρεια Αμερική κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Η ταυτοποίηση του Machairodus lahayishupup εγείρει ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με την εξέλιξη των κοφτερών δοντιών γατών σε διαφορετικές ηπείρους. Ενώ είναι γνωστό ότι υπάρχουν στην Ευρώπη , την Ασία και την Αφρική , αυτό το νέο εύρημα δείχνει ότι η Βόρεια Αμερική φιλοξένησε επίσης το δικό της γιγάντιο είδος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το ερώτημα του κατά πόσον αυτές οι μεγάλες γάτες εξελίχθηκαν ανεξάρτητα σε κάθε ήπειρο ή μοιράζονταν ένα κοινό προγονικό είδος είναι ένα ερώτημα που οι ερευνητές ανυπομονούν να διερευνήσουν περαιτέρω.

Ο Calede και ο συν-συγγραφέας John Orcutt, ο οποίος ξεκίνησε αυτό το έργο ως μεταπτυχιακός φοιτητής, πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους συμβάλλουν σημαντικά στην κατανόηση της εξέλιξης της γάτας με τα κοφτερά δόντια. Προτείνουν ότι η ανακάλυψη παρόμοιων μεγάλων γατών σε πολλαπλές ηπείρους υποδηλώνει είτε ένα μοτίβο επαναλαμβανόμενης ανεξάρτητης εξέλιξης είτε έναν κοινό πρόγονο που διασκορπίστηκε παγκοσμίως.

Δείτε τη ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay