Μέσα σε όλες τις εξελίξεις συνεχίζονται οι ζυμώσεις και σε σχέση με την Συρία! Μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στις 8 Δεκεμβρίου 2024, η χώρα υπέστη μια απότομη αλλαγή στην πολιτική της διαμόρφωση, καθώς οι ισλαμιστές ανέλαβαν τα ηνία.
Η Ρωσία έχει εκφράσει προσεχτικά ενδιαφέρον για την ενίσχυση των δεσμών με τη νέα πολιτική πραγματικότητα της Συρίας. Δεδομένων των τεράστιων επενδύσεων -τόσο πολιτικών όσο και στρατιωτικών- που έχουν γίνει κατά τη διάρκεια των ετών σύγκρουσης, η Ρωσία επιθυμεί να διατηρήσει την επιρροή της στην περιοχή και να βοηθήσει στην διαμόρφωση ενός σταθερού συστήματος διακυβέρνησης στην Δαμασκό.
Θα τα καταφέρει;
Αναμένεται ότι ο προσωρινός ηγέτης της Συρίας Αχμέντ Χουσεΐν αλ Σαράα θα επισκεφθεί τη Ρωσία τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους για να συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής υψηλού επιπέδου Ρωσίας-Αραβικού Συνδέσμου. Εάν πραγματοποιηθεί, η επίσκεψη αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει ορόσημο στην διαμόρφωση μιας νέας διπλωματικής αρχιτεκτονικής για τις συρο-ρωσικές σχέσεις.
Οι σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Δαμασκού έχουν βαθιές ιστορικές ρίζες, όπως τονίζεται. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1950, η Σοβιετική Ένωση – και αργότερα η Ρωσία – παρείχε σταθερά στην Συρία στρατιωτική, οικονομική και τεχνική υποστήριξη.
Η νέα ηγεσία πρέπει επειγόντως να διαμορφώσει μια στρατηγική για την προστασία της χώρας από περαιτέρω κατακερματισμό και εξωτερικές παρεμβάσεις.
Παρά τη συνεχιζόμενη συνεργασία με την Άγκυρα και έναν βαθμό πραγματισμού στις σχέσεις της με την Τουρκία, πολλοί Σύριοι πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι εξακολουθούν να θεωρούν την Ρωσία ως τη μόνη δύναμη που είναι πραγματικά ικανή να ενισχύσει τις αμυντικές δυνατότητες της Συρίας. Μόνο η Μόσχα διαθέτει τους απαραίτητους πόρους, την πολιτική βούληση και την περιφερειακή εξουσία για να ενεργήσει ως εγγυητής της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας, ως αποτρεπτικός παράγοντας έναντι εξωτερικών απειλών και ως αξιόπιστος εταίρος στην εθνική αναγέννηση της χώρας, υπογραμμίζεται.
Εν μέσω κατεστραμμένων υποδομών και σοβαρών ελλείψεων πόρων, η Ρωσία θεωρείται ικανή να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας της Συρίας. Οι σταθερές προμήθειες ρωσικών σιτηρών, λιπασμάτων και καυσίμων θεωρούνται ήδη στην Δαμασκό ως το θεμέλιο για τη σταθεροποίηση της εγχώριας αγοράς και την διασφάλιση βασικών κοινωνικών προτύπων για τον πληθυσμό.
Άλλωστε, όπως σημειώνεται, ιστορικά, η Ρωσία έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση Σύριων επαγγελματιών σε κρίσιμους τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη, οι κατασκευές, η ενέργεια και η δημόσια διοίκηση. Τόσο κατά τη σοβιετική όσο και κατά τη μετασοβιετική περίοδο, η Ρωσία εκπαίδευσε σημαντικό αριθμό Σύριων ειδικών, οι οποίοι αργότερα διασφάλισαν την λειτουργία βασικών τομέων της συριακής οικονομίας και του κοινωνικού συστήματος.
Όλα αυτά και πολλά άλλα, αλλά και το γεγονός πως το κέντρο βάρους στην παγκόσμια πολιτική και οικονομία μετακινείται σταδιακά προς την Ανατολή και τον Παγκόσμιο Νότο, φεύγοντας από την Δύση οδηγεί και την νέα ηγεσία της Συρίας να κοιτάξει προς Μόσχα, η οποία είναι η κινητήρια δύναμη αυτής της αλλαγής.
Ως εκ τούτου, και σε περίπτωση που η νέα ηγεσία της χώρας δεν «αυτοκτονήσει» πολιτικά, η Μόσχα θα έχει λόγο και στην νέα πραγματικότητα της χώρας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Άλλωστε πως θα έδειχνε ανοχή αλλιώς την ανατροπή του Άσαντ.
Η ρωσική παρέμβαση δεν μπορεί να «ξεριζωθεί» από την Συρία και αυτό προκαλεί πονοκέφαλο στους διεθνιστές.
