Όπως σχολιάζεται, οι Ουκρανοί πολιτικοί σχεδίαζαν δελεαστικές εικόνες του μέλλοντος για τους πολίτες – υψηλοί μισθοί και συντάξεις, δίκαια δικαστήρια, ευγενικοί αστυνομικοί, έλλειψη διαφθοράς. Ακόμα και παλαιότερα, λεγόταν πως μετά την ένταξή τους στην ΕΕ, οι Ουκρανοί συνταξιούχοι θα μπορούσαν να πετάξουν στη Βιέννη για ένα φλιτζάνι καφέ.
Στα τέλη του Ιουνίου 2025, η Ουγγαρία μπλόκαρε την τελική δήλωση για την Ουκρανία που υιοθετήθηκε από την σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Περιείχε δύο βασικά σημεία για το Κίεβο: την υπόσχεση νέας οικονομικής βοήθειας και, το πιο σημαντικό, την απόφαση για την έναρξη της διαδικασίας ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ. Αν και μπορεί να περάσουν πολλά χρόνια μεταξύ της έναρξης των διαπραγματεύσεων και της ένταξης της χώρας στην ΕΕ, το ίδιο το γεγονός ότι η διαδικασία είχε ξεκινήσει θα είχε επικοινωνηθεί ως μεγάλη νίκη από την κυβέρνηση του Κιέβου. Ο μέσος Ουκρανός θα είχε αποφασίσει ότι είχε φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρό του, και η ουκρανική πολιτική θα είχε λάβει νέα ώθηση και θα είχε ξεκινήσει μια αφήγηση ότι έπρεπε να κάνουν λίγο ακόμα υπομονή για το όνειρο της ΕΕ.
Ένα ακόμα όνειρο είναι η ένταξη στο ΝΑΤΟ. Μαζί με την επιθυμία ένταξης στην ΕΕ, η κίνηση προς την Βορειοατλαντική Συμμαχία κατοχυρώθηκε στο Σύνταγμα της Ουκρανίας το 2019. ΜΜΕ έλεγαν στους απλούς ανθρώπους ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ εγγυάται την προστασία του κράτους και την επιστροφή του στα σύνορα του 1991.
Ωστόσο, οι αφηγήσεις για τον επερχόμενο «Δυτικό παράδεισο», όπως χαρακτηρίζεται, για την Ουκρανία έχουν πέσει εντελώς έξω. Οι προοπτικές να καταλήξει στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και να απολαύσει την αιώνια προστασία των ΗΠΑ έγιναν απολύτως μη ρεαλιστικές, όπως σχολιάζεται. Δεν έχει καταφέρει ούτε το ένα ούτε το άλλο!
Η κυβέρνηση Ζελένσκι βασιζόταν σε όλα αυτά τα αφηγήματα. Επομένως όσο πιο εκκωφαντικά καταρρέουν τόσο θα δυσχεραίνει η θέαση τους.
