Ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν μία καλή ευκαιρία για business as usual. Η βιομηχανία όπλων της Ανατολικής Ευρώπης παράγει όπλα, βλήματα πυροβολικού και άλλες στρατιωτικές προμήθειες με ρυθμό που έχει να παρατηρηθεί από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.

Οι χώρες του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ, θεωρούν ότι η βοήθεια προς την Ουκρανία είναι ζήτημα περιφερειακής ασφάλειας. Ωστόσο σχεδόν δώδεκα κυβερνητικοί αξιωματούχοι, επικεφαλής εταιρειών και αναλυτές που μίλησαν στο Reuters δήλωσαν ότι η σύγκρουση δίνει ώθηση στην οπλική βιομηχανία της περιοχής και δουλειές.

Εκτός από την προώθηση στρατιωτικού υλικού προς την Ουκρανία , πολλές δυτικές χώρες παράλληλα αυξάνουν τις αμυντικές τους δαπάνες. «Είναι μια σημαντική ευκαιρία να εισέλθουμε σε νέες αγορές και να αυξήσουμε τα έσοδα μας τα επόμενα χρόνια”, δήλωσε ο Sebastian Chwalek, διευθύνων σύμβουλος της πολωνικής PGZ.

Η κρατική PGZ, ελέγχει περισσότερες από 50 εταιρείες που κατασκευάζουν όπλα και πυρομαχικά – από τεθωρακισμένα μεταγωγικά μέχρι μη επανδρωμένα αεροπορικά συστήματα – και κατέχει μερίδια σε δεκάδες άλλες.

Τώρα σχεδιάζει να επενδύσει έως και 8 δισεκατομμύρια ζλότυ (1,8 δισεκατομμύρια δολάρια) μέσα στην επόμενη δεκαετία, ποσό υπερδιπλάσιο του στόχου, πριν την εισβολή στην Ουκρανία δήλωσε ο Chwalek στο Reuters. Χαρακτηριστικό είναι ότι θα παράγει 1.000 φορητά συστήματα αεράμυνας Piorun manpad το 2023 -όχι όλα για την Ουκρανία- ενώ το 2022 είχε κατασκευάσει 600 , και τα προηγούμενα χρόνια μόλις 300 έως 350 ετησίως.

Η εταιρεία, όπως είπε ο Chwalek, είναι πιθανό να ξεπεράσει το 2022 τον -προ πολέμου- στόχο για έσοδα 6,74 δισεκατομμυρίων ζλότυ.

Και σοβιετική και σύγχρονη τεχνολογία
Να σημειωθεί ότι οι ανατολικοευρωπαίοι κατασκευαστές όπλων έχουν αυξήσει την παραγωγή τόσο σε εξοπλισμό που βασίζεται στην σοβιετική τεχνολογία -καθώς οι Ουκρανοί γνωρίζουν τον χειρισμό τους- όσο και σε σύγχρονο εξοπλισμό.

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και η επέκταση του ΝΑΤΟ στην περιοχή ώθησαν τις εταιρείες να εκσυγχρονιστούν, ωστόσο “μπορούν ακόμη να παράγουν υλικό συμβατό με τα σοβιετικά συστήματα”, δήλωσε ο Siemon Wezeman, ερευνητής στο Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης.

Ιστορία…παλιά
Η βιομηχανία όπλων της Ανατολικής Ευρώπης χρονολογείται από τον 19ο αιώνα, όταν ο Τσέχος Emil Skoda άρχισε να κατασκευάζει όπλα για την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Η παράδοση συνεχίστηκε και επί κομμουνισμού, από τα κράτη της επιρροής της ΕΣΣΔ.

“Η Τσεχική Δημοκρατία ήταν μια από τις ατμομηχανές στην παραγωγή όπλων. Σήμερα διαθέτουμε το προσωπικό, την υλικοτεχνική βάση και τις γραμμές παραγωγής που απαιτούνται για να αυξήσουμε την επιπλέον την παραγωγική μας ικανότητα”, δήλωσε στο Reuters ο Τσέχος πρέσβης στο ΝΑΤΟ Γιάκουμπ Λαντόφσκι.

Οι παραδόσεις στην Ουκρανία περιλάμβαναν πυρομαχικά “ανατολικού” διαμετρήματος, όπως οβιδοβόλα των 152 χιλιοστών και ρουκέτες των 122 χιλιοστών που δεν παράγονται από δυτικές εταιρείες, δήλωσαν αξιωματούχοι και εταιρείες.

Ο David Hac, διευθύνων σύμβουλος του τσεχικού ομίλου STV, περιέγραψε στο Reuters τα σχέδια για την προσθήκη νέων γραμμών παραγωγής πυρομαχικών μικρού διαμετρήματος ενώ δήλωσε ότι εξετάζει το ενδεχόμενο επέκτασης της ικανότητάς του σε πυρομαχικά μεγάλου διαμετρήματος.

Οι πωλήσεις στον τομέα της άμυνας βοήθησαν τον τσεχοσλοβακικό όμιλο, στον οποίο ανήκουν εταιρείες όπως η Excalibur Army, η Tatra Trucks και η Tatra Defence, να διπλασιάσει σχεδόν τα έσοδα του πρώτου εξαμήνου σε σχέση με το προηγούμενο έτος, σε 13,8 δισεκατομμύρια κορώνες.

«Ο εφοδιασμός της Ουκρανίας ήταν κάτι περισσότερο από μια καλή επιχείρηση για εμάς» είπε στο Reuters ο εκπρόσωπος του ομίλου Andrej Cirtek.

_{πληροφορίες naftemporiki.gr/ scr}