Γράφει ο βρετανικός Guardian:
Έξι εκατομμύρια νοικοκυριά στην Βρετανία αντιμετωπίζουν την πιθανότητα πρωινού και βραδινού μπλακ άουτ αυτόν τον χειμώνα, ως τίμημα, προκειμένου να διατηρηθούν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, όπως συμβαίνει και με τους καταναλωτές σε όλη την Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη ρίχνει περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια την ημέρα στη Ρωσία για να πληρώσει για το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο που συνεχίζει να καταναλώνει. Αυτό φαίνεται τρελό. Οι προτάσεις της ΕΕ για παύση των πληρωμών βρίσκουν εύλογα αντίθετες χώρες που βρίσκονται κοντά στην Ρωσία και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα ορυκτά της καύσιμα. Η Γερμανία αγοράζει το 12% του πετρελαίου της και το 35% του φυσικού αερίου της από την Ρωσία , στοιχεία που είναι πολύ υψηλότερα στην Ουγγαρία.
Η ΕΕ φαίνεται να μην ξέρει τι να κάνει ως σύνολο. Ο πραγματικός λόγος είναι ότι τα επιχειρήματα σχετικά με το όπλο των κυρώσεων κατά της Ρωσίας έχουν περιοριστεί σε βερμπαλιστική ρητορική. Υποτίθεται ότι θα παρακινήσουν ένα ξένο καθεστώς να αλλάξει κάποια μη αποδεκτή από την Δύση πολιτική. Αυτό συμβαίνει σπάνια, αν συνέβη ποτέ, ενώ στην περίπτωση της Ρωσίας απέτυχε κατάφωρα. Οι απολογητές ισχυρίζονται τώρα ότι οι κυρώσεις είναι απλώς αποτρεπτικές, με σκοπό να λειτουργήσουν μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα.
(…)
Οι κυρώσεις πλήττουν σαφώς τις χώρες της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης που τις επιβάλλουν. Είναι παράλογο να περιμένουμε από την Ουγγαρία να λιμοκτονεί από ενέργεια και να τινάξει την οικονομία της στον αέρα, χωρίς συγκεκριμένο στόχο ή χρονοδιάγραμμα. Οι κυρώσεις έχουν μια απαίσια συνήθεια του να είναι δύσκολο να καταργηθούν. Έρχονται χειρότερα.Η αντίδραση της Ρωσίας στις κυρώσεις ήταν να απειλήσει να διακόψει το φυσικό αέριο στην Ευρώπη, αυξάνοντας περαιτέρω τις τιμές προς όφελός της. Ήδη αποκλείει τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας, από τα οποία κανονικά αποστέλλονται στον έξω κόσμο εκατομμύρια τόνοι ουκρανικών σιτηρών. Αυτός ο αποκλεισμός οδήγησε τις τιμές των δημητριακών να αυξάνονται κατά 48% στην βάση τους το 2019, καταστρέφοντας τις αγορές, ιδιαίτερα σε ολόκληρη την Αφρική. Αυτό με τη σειρά του αύξησε την αξία των τεράστιων εξαγωγών σιτηρών της Ρωσίας. Η Ρωσία προσφέρθηκε να άρει τον αποκλεισμό εάν αρθούν οι κυρώσεις. Η Δύση δεν μπορεί να παραμένει τυφλή εμπρός στις συνέπειες του πολέμου των κυρώσεων.
Εκατομμύρια αθώοι άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο θα υποφέρουν καθώς οι τιμές των τροφίμων και της ενέργειας εκτινάσσονται στα ύψη. Οι γραμμές ανεφοδιασμού διαταράσσονται. Οι εμπορικοί δεσμοί καταρρέουν. Τα θύματα είναι συντριπτικά οι φτωχοί (σ.σ. και οι πλούσιοι γίνονται φτωχοί).
Ο στόχος –να υποχρεώσουν τη Ρωσία να αποσύρει τις δυνάμεις της από την Ουκρανία– προφανώς δεν έχει επιτευχθεί. Η στρατιωτική βοήθεια ήταν πολύ πιο αποτελεσματική από αυτή την άποψη. Αλλά το κακό που γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη και τον έξω κόσμο είναι πλέον έκδηλο. Η ΕΕ πρέπει να επιμείνει στηΝ βοήθεια της πολεμικής προσπάθειας της Ουκρανίας και να αποσύρει τις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Είναι αυτοκαταστροφικές και απίστευτα σκληρές.
