Όλοι στον πλανήτη συμφωνούν σε αυτό. Οποιεσδήποτε σκέψεις για την επίλυση του ουκρανικού προβλήματος και τον τερματισμό των εχθροπραξιών προϋποθέτουν την κατανόηση ότι αυτή η σύγκρουση είναι η πιο σοβαρή στρατιωτική κρίση από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ακόμη και η αντιπαράθεση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας στην Κορέα (1950-1953) ή οι πολυάριθμοι πόλεμοι στη Μέση Ανατολή δεν μπορούν να συγκριθούν με αυτό που συμβαίνει τώρα, εκτιμά μεταξύ άλλων η Vzglyad.
Ενδεχόμενη κλιμάκωση της σίγουρης οδηγεί σε άμεση εμπλοκή μεταξύ υπερδυνάμεων.
Δεύτερον, η σύγκρουση λαμβάνει χώρα στην Ευρώπη, την περιοχή του πλανήτη με τις περισσότερες στρατιωτικές δυνατότητες. Παρά την αυξανόμενη σημασία της Ασίας στις παγκόσμιες υποθέσεις, η Ευρώπη, όπως και η Ρωσία, εξακολουθούν να παραμένουν στο επίκεντρο της παγκόσμιας πολιτικής.
Όλα αυτά συνολικά απαιτούν η διαδικασία επίλυσης του προβλήματος να είναι εξαιρετικής κλίμακας και πολύπλευρης, αναφέρεται. Και με αυτή την έννοια, ο αποφασιστικός ρόλος των προέδρων της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών είναι τεράστιας σημασίας. Θα ήταν επιπόλαιο να πιστεύουμε, συνεχίζει η ρωσική εφημερίδα, ότι οι ηγέτες της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών μπορούν να λύσουν όλες τις τεχνικές πτυχές του προβλήματος μόνοι τους. Αλλά μπορούν και κάνουν ένα βασικό πράγμα: Δημιουργούν την απαραίτητη ατμόσφαιρα σχετικής εμπιστοσύνης μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον για τις διαπραγματεύσεις, και επίσης δείχνουν στους άλλους ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την αναζήτηση μιας ειρηνικής λύσης.
Τους τελευταίους μήνες, υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση ότι οι ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις του κόσμου δεν βλέπουν μια άμεση σύγκρουση μεταξύ τους ως πιθανό σενάριο.
Μετά από αρκετούς γύρους τηλεφωνικών διαβουλεύσεων μεταξύ του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ντόναλντ Τραμπ, μπορεί να ειπωθεί, εκτιμά η Vzglyad, ότι ασκούν ένα είδος στρατηγικής ηγεσίας στην επίλυση της επικίνδυνης κρίσης. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι οι ηγέτες των δύο δυνάμεων είναι σε θέση να ελέγχουν όλα όσα συμβαίνουν «επί τόπου».
Και σίγουρα τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολα, αν η θέση του Τραμπ στην Αμερική γίνει επισφαλής με το βλέμμα στην δυνατότητα πρόκλησης χάους από τις διεθνιστικές ορδές της πέμπτης φάλαγγας εντός ΗΠΑ.
Ενδεχομένως κάποιοι να μην θέλουν να επιλυθεί το ζήτημα της Ουκρανίας έτσι όπως θα ήθελαν Τραμπ και Πούτιν. Άπαξ και διαταραχθεί το δίδυμο Τραμπ και Πούτιν, τότε ο κίνδυνος μεγάλου τρίτου παγκοσμίου πολέμου θα επανέλθει για τα καλά στην επικαιρότητα.
