Εκτός από το εντυπωσιακό του μέγεθος, ο ναός είναι επίσης αξιοσημείωτος για τα γλυπτά του, καθώς και για την εξαιρετική κατασκευή των άλλων αρχιτεκτονικών του στοιχείων. Ο ναός είναι επίσης γνωστός ως Ναός Kailashnath.

Τοπικά ως «Verul Leni», τα σπήλαια Ellora είναι γνωστά για τη μεγαλύτερη μονολιθική ανασκαφή τους στον κόσμο, τον μεγάλο ναό Kailasa. Ο Μεγάλος Kailasa είναι ένα ανεξάρτητο, πολυώροφο συγκρότημα ναών αφιερωμένο στον Θεό Shiva. Η ιδιαιτερότητα αυτού του αρχιτεκτονικού θαύματος 1300 ετών είναι ότι είναι λαξευμένο σε ένα ενιαίο ηφαιστειακό βασαλτικό βράχο των λόφων Charanandri και θεωρείται το μεγαλύτερο μονολιθικό έργο τέχνης στην Ινδία, καθώς και στον κόσμο. Ακόμη και τα γλυπτά σε αυτόν τον αινιγματικό ναό είναι λαξευμένα από το ίδιο κομμάτι βράχου με το υπόλοιπο ναό.

Η αρχιτεκτονική του Ναού Kailasa είναι αξιοσημείωτη για την κάθετη εκσκαφή του. Οι εργασίες ξεκίνησαν από την κορυφή και κινήθηκαν προς τα κάτω, κυλώντας κάτω από τους μεγάλους βράχους που αποκόπηκαν από το βουνό χρησιμοποιώντας τρυπάνια με χαλύβδινες ράβδους. Μπορεί κανείς να δει τα σημάδια από τρυπάνι στους γύρω τοίχους που είναι ακόμα ορατά. Κάθε σχέδιο και μέτρηση σχεδιάστηκαν με μεγάλη ακρίβεια, καθώς μόλις κόπηκε δεν υπήρχε καμία πιθανότητα να αλλάξει προσθέτοντας κάποια επιπλέον πέτρα ή κομμάτι βράχου. Ο θρύλος λέει ότι σχεδόν 200.000 τόνοι βράχου αφαιρέθηκαν για την κατασκευή αυτής της μονολιθικής κατασκευής.

Οι αρχαιολόγοι είχαν υπολογίσει ότι θα χρειάζονταν περισσότερα από εκατό χρόνια για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του ναού. Αλλά χρειάστηκαν μόνο 18 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Ο ναός λαξεύτηκε σε σχήμα U περίπου 50 μέτρα στο πίσω μέρος και περίπου 200.000 τόνοι βράχου αφαιρέθηκαν από έναν κάθετο βράχο από βασάλτη στους λόφους Charanandri για να σχηματίσουν τον μεγαλοπρεπή ναό.

Οι πιστοί και οι επισκέπτες έρχονται εδώ για να δουν την απαράμιλλη καλλιτεχνική θέα, τη θέα των γλυπτών και το απίστευτο σχέδιο σκαλισμένο σε βράχο. Ένα διώροφο Gopuram(κτίριο-πύλη) βρίσκεται στην είσοδο. Στα πλάγια των εισόδων υπάρχουν γλυπτά θεών που λατρεύονται από τους Shaivites και τους Vaishnavites. Δύο εσωτερικές αυλές είναι ορατές από την είσοδο, καθεμία από τις οποίες περιβάλλεται από μια στοά με κίονες.

Αφιερωμένος στον Θεό Σίβα, η αρχιτεκτονική του ναού μοιάζει με το ιερό Όρος Καϊλάς, την μυστικιστική κατοικία της κυρίαρχης θεότητας. Υπάρχουν δύο εσωτερικές αυλές που πλαισιώνουν το πέρασμα εισόδου και η καθεμία έχει έναν γιγάντιο μονολιθικό ελέφαντα μαζί με πυλώνες νίκης ύψους 15 μέτρων. Υπάρχει μια εικόνα του ιερού ταύρου, Νάντι, που βλέπει προς τον Σιβαλίνγκα. Το μάνταπα Νάντι και ο κύριος ναός Σίβα έχουν ύψος 7 μέτρα και είναι χτισμένοι σε δύο ορόφους. Το επίπεδο βάσης δίνει την εντύπωση ότι ελέφαντες κρατούν ολόκληρη την κατασκευή. Αρχικά, αυτή η κατασκευή ήταν επικαλυμμένη με ένα παχύ στρώμα λευκού σοβά, έτσι ώστε να φαίνεται καλυμμένη με χιόνι όπως το ιερό όρος Καϊλάς και κάποια ίχνη αυτού του σοβά παραμένουν μέχρι σήμερα.

Ο ναός Kailash θεωρείται ένας από τους πιο αξιοσημείωτους σπηλαιώδεις ναούς στην Ινδία λόγω του τεράστιου μεγέθους, της αρχιτεκτονικής και της γλυπτικής του επεξεργασίας. Με πλάτος περίπου 44,5 μέτρα, μήκος 94,5 μέτρα και ύψος 29,5 μέτρα, ο ναός Kailash καλύπτει μια έκταση διπλάσια από τον Παρθενώνα στην Αθήνα. Με το γιγάντιο γλυπτό μονολιθικό κύριο ιερό στο κέντρο και τους περιφραγμένους τοίχους και στις δύο πλευρές, ο ναός Kailash είναι ένα από τα μεγαλύτερα κτίσματα στην Ινδία και στον κόσμο, ανταγωνιζόμενος ακόμη και το Ταζ Μαχάλ στην Άγκρα.

Ο ναός Kailasa δεν διαθέτει λεπτομερή επιγραφή, αλλά είναι σαφές ότι ανατέθηκε από έναν ηγεμόνα Rashtrakuta. Η κατασκευή του αποδίδεται γενικά στον βασιλιά Rashtrakuta Krishna I (Krishnaraja), με βάση δύο επιγραφές. Η χάλκινη πλάκα Baroda που εκδόθηκε το 812-13 μ.Χ. σε μια τοποθεσία που ονομάζεται Siddhamshi στο Γκουτζαράτ από τον Karka Suvarnavarsha (βασιλιάς Rashtrakuta) αναφέρει τον Krishnaraja ως προστάτη του ναού Kailasanatha (αναφέρει έναν ναό Shiva) στην Elapura (Ellora). Αυτή η χάλκινη πλάκα και η επιχορήγηση Kadamba του Govinda Prabhutavarsha, ενός άλλου βασιλιά Rashtrakuta, αποδίδουν τη δημιουργία αυτού του μονόλιθου στον Krishnaraja I.

Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία για τον Ναό Kailasa της Ellora. Ο Μουγκάλ βασιλιάς Aurangzeb, ο οποίος κατέστρεψε χιλιάδες ινδουιστικούς ναούς, προσπάθησε επίσης να καταστρέψει τον ναό Kailasa. Λέγεται ότι 1000 άνθρωποι στάλθηκαν για να καταστρέψουν τον ναό το έτος 1682. Εργάστηκαν για 3 χρόνια, αλλά κατάφεραν να σπάσουν και να παραμορφώσουν μόνο μερικά αγάλματα. Ο Aurangzeb τελικά τα παράτησε και συνειδητοποίησε ότι ήταν αδύνατο να καταστραφεί εντελώς ο ναός, καθώς ο βράχος ήταν απλώς πολύ σκληρός για να κατεδαφιστεί, παρόλο που οι τεχνίτες χρησιμοποιούσαν μόνο σφυριά, σμίλες και αξίνες για να τον κατασκευάσουν.

Σχεδόν κάθε εκατοστό της εσωτερικής δομής περιέχει περίπλοκα γλυπτά στα Σπήλαια Ellora, τα οποία επιδεικνύουν καλλιτεχνικό πλούτο και φιλοσοφία, καθιστώντας τα σπήλαια ένα σημαντικό επίτευγμα του αρχαίου ινδικού πολιτισμού. Μεταξύ των πιο αξιοσημείωτων είναι οι μονολιθικοί ελέφαντες και οι πυλώνες νίκης στην είσοδο, η εικόνα του Nandi, τέσσερα γλυπτά λιονταριών που στέκονται σε κύκλο στην οροφή του Mahamantapa, γλυπτά ελεφάντων στη βάση του ναού, που δίνουν στον θεατή την εντύπωση ότι ολόκληρη η κατασκευή στηρίζεται στις πλάτες αυτών των θηρίων. Επιπλέον, διάφορα περίπλοκα σκαλισμένα πάνελ μπορούν να βρεθούν στον Ναό Kailasa, όπως σκηνές από τα δύο μεγάλα ινδουιστικά έπη, το Mahabharata και το Ramayana, μαζί με 10 πάνελ που απεικονίζουν τα διαφορετικά είδωλα του ινδουιστικού θεού Vishnu. Το πιο αξιοσημείωτο από αυτά είναι του βασιλιά δαίμονα Ravana που προσπαθεί να ανυψώσει το όρος Kailasa.

Η ακριβής μηχανική του, τα περίτεχνα γλυπτά του και η τεράστια κλίμακα είναι τόσο εξελιγμένα που πολλοί μένουν να θαυμάζουν πώς επιτεύχθηκε αυτό με την τεχνολογία που υπήρχε εκείνη την εποχή.

Ο ναός Kailash Ellora αναφέρεται συνήθως ως θαύμα μηχανικής για τους ακόλουθους λόγους:

Αυτή η ακρίβεια εξακολουθεί να προβληματίζει τους σημερινούς μηχανικούς. Πώς μπόρεσαν οι τεχνίτες της αρχαιότητας να επιτύχουν τέτοια βελτίωση ελλείψει τεχνολογίας; Αυτό το ερώτημα περιβάλλει το λεγόμενο «μυστήριο» του ναού.

photo: pixabay