Όπως γράφει ο Daniel Kovalik*** στο γερμανόφωνο Russia Today:
Στην ομιλία του για το Νόμπελ του 2005, ο Χάρολντ Πίντερ αφιέρωσε μεγάλο μέρος του χρόνου του περιγράφοντας λεπτομερώς τα εγκλήματα των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο, αλλά ιδιαίτερα στην Λατινική Αμερική. Μίλησε για το πώς οι περισσότεροι άνθρωποι αναγκάστηκαν να ξεχάσουν αυτά τα εγκλήματα χάρη στην εξελιγμένη μηχανή προπαγάνδας της Ουάσιγκτον:
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν, και σε πολλές περιπτώσεις δημιούργησαν, κάθε στρατιωτική δικτατορία στον κόσμο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σκέφτομαι την Ινδονησία, την Ελλάδα, την Ουρουγουάη, την Βραζιλία, την Παραγουάη, την Αϊτή, την Τουρκία, τις Φιλιππίνες , Γουατεμάλα, Ελ Σαλβαδόρ και φυσικά την Χιλή! Η φρίκη που προκάλεσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην Χιλή το 1973 δεν μπορεί ποτέ να διαγραφεί και να συγχωρεθεί ποτέ.
Σε αυτές τις χώρες υπήρχαν εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί. Οφείλονται όλα στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ; Η απάντηση είναι ναι, συνέβησαν και οφείλονται στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Τα εγκλήματα των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν συστηματικά, συνεχή, μοχθηρά και ανελέητα, αλλά πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν μιλήσει γι’ αυτά. Οι Αμερικανοί έχουν ασκήσει χειρουργική χειραγώγηση της εξουσίας παγκοσμίως, ενώ παρουσιάζονται ως δύναμη για το παγκόσμιο καλό. Αυτή είναι μια λαμπρή, ακόμη και αστεία, αλλά άκρως επιτυχημένη πράξη ύπνωσης».
Φυσικά, οι άνθρωποι που υπέφεραν από τις ανελέητες επιθέσεις των ΗΠΑ δεν τους έχουν ξεχάσει. Και, όπως θα ήταν αναμενόμενο, αυτές οι επιθέσεις δεν έχουν σταματήσει, καθώς οι ΗΠΑ υποστήριξαν τα πραξικοπήματα, για παράδειγμα, στην Ονδούρα το 2009, στην Βολιβία το 2019 και πιο πρόσφατα συνεχιζόμενη αναταραχή στο Περού. Οι ΗΠΑ βοήθησαν επίσης στην ενορχήστρωση μιας πολύ βίαιης απόπειρας πραξικοπήματος στην Νικαράγουα το 2018, η οποία τελικά απέτυχε. Επιπλέον, οι ΗΠΑ όχι μόνο απήγαγαν βίαια τον Πρόεδρο της Αϊτής Jean-Bertrand Aristide και τον μετέφεραν στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία το 2004, αλλά φαίνεται ότι έπαιξαν ρόλο και στην πρόσφατη δολοφονία του προέδρου της Αϊτής Jovenel Moïse.
Εν τω μεταξύ, η Ουάσιγκτον ηγείται της επέκτασης της ικανότητας του ΝΑΤΟ για μπροστινές επιχειρήσεις στην Λατινική Αμερική και την Καραϊβική. Σύμφωνα με την Λαϊκή Αντίσταση, στα τέλη του 2022, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν «δώδεκα στρατιωτικές βάσεις στον Παναμά, δώδεκα στο Πουέρτο Ρίκο, εννέα στην Κολομβία, οκτώ στο Περού, τρεις στην Ονδούρα, δύο στην Παραγουάη, καθώς και παρόμοιες εγκαταστάσεις στην Αρούμπα. , Κόστα Ρίκα, Ελ Σαλβαδόρ, Κούβα (Γκουαντάναμο) καθώς και Περού και άλλες χώρες». Η Ουάσιγκτον προσπαθεί να ελέγξει ολόκληρη την «χερσαία και θαλάσσια περιοχή της περιοχής», συμπεριλαμβανομένου ενός δικτύου βάσεων του ΝΑΤΟ σε νησιά στα χωρικά ύδατα της Αργεντινής «που σφετερίστηκαν από το Ηνωμένο Βασίλειο».
(…)
Οι κάτοικοι της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής που υπομένουν καθημερινά την βαρβαρότητα των ΗΠΑ αναζητούν αλλού βοήθεια. Για παράδειγμα, άνθρωποι που διαμαρτύρονται για την επέμβαση των ΗΠΑ σε χώρες όπως η Αϊτή και το Περού κυματίζουν ακόμη και ρωσικές σημαίες και ζητούν βοήθεια από την Ρωσία ενάντια σε αυτήν την επέμβαση, ενώ τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης όπως το RT βρίσκονται σε άνοδο στην Λατινική Αμερική.
*** Ο Daniel Kovalik διδάσκει διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ και είναι ο συγγραφέας του πρόσφατου βιβλίου Nicaragua: A History of US Intervention & Resistance.
