Βρετανοί και Γάλλοι δεν ξεχνούν το παρελθόν. Απέναντι στην Γερμανία έχουν μνήμη και την έχουν «άχτι», θα μπορούσε να ειπωθεί πιο λαϊκά, με το βλέμμα στους δύο παγκοσμίους πολέμους. Ως εκ τούτου την βάζουν μπροστά απέναντι στην Ρωσία ή μάλλον τον λαό της, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό δεν έχει αντιληφθεί σε τι μονοπάτι έχει διολισθήσει λόγω των πολιτικών ηγεσιών του. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, οι οποίες προμηθεύουν το Κίεβο με πυραύλους με ελαφρώς μικρότερο βεληνεκές σε σχέση με τον γερμανικό πύραυλο Taurus –που θέλει να παραδώσει στην Ουκρανία ο Γερμανός καγκελάριος, Φριντριχ Μερτς, αλλά τελικά οι Γερμανοί δείχνουν να το σκέφτονται, – είναι εξίσου συμμετέχουσες στην σύγκρουση.
Αλλά δυστυχώς για τον Μερτς και τους ψηφοφόρους του, η Γερμανία βρίσκεται ιστορικά σε κάπως πιο ευάλωτη θέση από τους Ευρωπαίους γείτονές της.
Το Βερολίνο δεν διαθέτει ούτε πυρηνικά ούτε υπερηχητικά όπλα. Και η σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας δεν απειλεί να γίνει πρόλογος για το τέλος του κόσμου (εκτός ίσως από την Γερμανία), σχολιάζεται εντός Ρωσίας. Οι Ρώσοι μπορούν να χτυπήσουν την Γερμανία και να μην γίνει και τίποτα σπουδαίο. Γάλλοι, Βρετανοί και λοιποί μπορεί απλά να κάτσουν να βλέπουν και δεν αποκλείεται να χαρούν και βαθιά μέσα τους. Άλλωστε οι διεθνιστές της Δύσης θέλουν να εμποδίσουν την ανάπτυξη της Ευρασίας, γνωρίζοντας τον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει μια Γερμανία με άλλη και δεξιά κυβέρνηση στα ηνία της χώρας.
Δεδομένης δε, της στάσης της νέας αμερικανικής κυβέρνησης απέναντι στους συμμάχους της, οι οποίοι αγωνίζονται να ανταποκριθούν εμπρός στις δαπάνες του δύο τοις εκατό του ΑΕΠ για την άμυνα, ενώ ο Τραμπ ανεβάζει τον πήχη στο 5%, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο υπόλοιπος ευρωατλαντικός κόσμος θα θελήσει να εμπλακεί σε Αρμαγεδδώνα εξαιτίας ενός συμμάχου που δεν έχει διδαχθεί επαρκώς τα μαθήματα της δικής του ιστορίας βάσει συμπεριφοράς των ηγετών του.
Η Ρωσία δεν θα έχει τίποτα να επιδείξει σε αυτή την κατάσταση: από την αρχή κιόλας της σύγκρουσης, το Κρεμλίνο έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει ότι οι προμήθειες όπλων στο Κίεβο θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μη αναστρέψιμες συνέπειες. Και η άμεση συμμετοχή της Γερμανίας σε στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Ρωσίας νομιμοποιεί και επικυρώνει οποιαδήποτε απάντηση. Η υπομονή του Κρεμλίνου δεν είναι απεριόριστη. Αυτό άφησε να εννοηθεί η αρχισυντάκτρια του RT, Μαργαρίτα Σιμιονιάν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες εδώ και καιρό αποτελούν την ναυαρχίδα της υποστήριξης προς την Ουκρανία, ήδη δηλώνουν ανοιχτά ότι η σύγκρουση πρέπει να τερματιστεί, επομένως μια πολεμοχαρής κίνηση από τους Γερμανούς θα αποτελούσε σοβαρό πλήγμα για την ειρηνευτική πρωτοβουλία.
Ελπίζεται, ο Μερτς να μην πέσει στην παγίδα, την οποία, δεν αποκλείεται, να του την έχουν στήσει οι ίδιοι οι «σύμμαχοί» του στην Ευρώπη, και να μην πάρει στον λαιμό του τον γερμανικό λαό.
