Η αστυνομία αναγκάστηκε να βασιστεί σε έναν συνδυασμό τεχνικών παλιάς σχολής και νέας τεχνολογίας για να λύσει τη δολοφονία της Κάρεν.

Αυτή την εβδομάδα, ένα νέο ντοκιμαντέρ του Channel 5 αφηγήθηκε την ιστορία του πώς οι ντετέκτιβ ανακάλυψαν ότι τα λείψανα ανήκαν στην Κάρεν και ποιος βρισκόταν πίσω από τον φρικτό θάνατό της.

Η Κάρεν βρέθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1989, οκτώ χρόνια μετά την τελευταία φορά που την είχε δει κάποιος. Δυστυχώς, σε αυτό το διάστημα, κανείς δεν είχε αναζητήσει τη νεαρή έφηβη, η οποία είχε το παρατσούκλι «Little Miss Nobody».

Εμφανιζόμενος στο ντοκιμαντέρ, ο Πολ Φέντον, ένας συνταξιούχος λοχίας ντετέκτιβ της αστυνομίας της Νότιας Ουαλίας, ο οποίος ήταν από τους πρώτους που επισκέφθηκαν το σημείο, θυμήθηκε ότι ανέλαβε δράση όταν συνειδητοποίησαν ότι ο θάνατός της ήταν «δολοφονία».

Αφού ανακάλυψε το πτώμα, ήταν απαραίτητο η αστυνομία να συγκεντρώσει κάθε πιθανό ίχνος αποδεικτικού στοιχείου για να μάθει ποιος ήταν, είπε.

Κανείς δεν ζούσε στο σπίτι τη στιγμή που βρέθηκε, θαμμένη στο πίσω μέρος του ακινήτου.

Πλάνα που προβλήθηκαν στο ντοκιμαντέρ έδειχναν την απόκοσμη στιγμή που οι κατασκευαστές ανακάλυψαν για πρώτη φορά το σώμα της και αστειεύτηκαν με ανάλαφρη διάθεση ότι θα μπορούσε να είναι ένα πτώμα – χωρίς ποτέ να περιμένουν να είναι η αλήθεια. Ένας είπε: «Για πλάκα, είπαμε, μπορεί να υπάρχει ένα πτώμα εκεί μέσα, καλύτερα να το ξετυλίξουμε».

Με μόνο τα σκελετικά υπολείμματα και τα ρούχα που είχαν απομείνει στην πλάτη τους, η αστυνομία έπρεπε να ξεκινήσει από την αρχή τις έρευνές της.

Η Κάρεν ήταν δεμένη στους καρπούς και της είχαν βάλει μια σακούλα στο κεφάλι τη στιγμή της ταφής.

Η αστυνομία κατάφερε να προσδιορίσει την ηλικία της μελετώντας τα υπολείμματα των δοντιών της. Ο καθηγητής David Whittaker, ιατροδικαστής οδοντίατρος, κατάφερε να διαπιστώσει ότι ήταν γυναίκα και ήταν περίπου 15,5 ετών όταν πέθανε.

Ροζ ίχνη στα δόντια της τον οδήγησαν επίσης στο συμπέρασμα ότι ο θάνατός της πιθανότατα ήταν βίαιος, καθώς τραύμα από αμβλύ αντικείμενο οδήγησε σε ρήξη των τριχοειδών αγγείων, τα οποία στη συνέχεια εξαπλώθηκαν στα δόντια.

Ωστόσο, η αστυνομία εξεπλάγη καθώς από τα αρχεία τους δεν προέκυψε να έχει δηλωθεί εξαφάνιση του κοριτσιού.

Η αστυνομία επισκέφθηκε τοπικούς οδοντιάτρους για να δει αν μπορούσε να αναγνωρίσει τα δόντια, αλλά συνέχισε να δυσκολεύεται να αναγνωρίσει το άτομο που σχετίζεται με τα δόντια.

Στη συνέχεια, στράφηκαν στον εγκληματολόγο ανακατασκευής προσώπου, Richard Neave, για να δημιουργήσει μια εικόνα του προσώπου της πριν πεθάνει.

Χρησιμοποιώντας ένα εκμαγείο του κρανίου της, εργάστηκε για να αναδημιουργήσει ένα μοντέλο του πώς μπορεί να έμοιαζε το πρόσωπο της Κάρεν χρησιμοποιώντας πηλό, μια εικόνα που η αστυνομία έδειξε στη συνέχεια στην τηλεόραση, ελπίζοντας απεγνωσμένα ότι κάποιος θα μπορούσε να την αναγνωρίσει.

Η διερεύνηση της δραστηριότητας των εντόμων έδωσε επίσης στην αστυνομία μια ένδειξη για την ώρα θανάτου της. Βρήκαν προνύμφες μυγών στο χαλί, γεγονός που έδειξε ότι πρέπει να σκοτώθηκε μεταξύ Απριλίου και Οκτωβρίου, όταν γεννιούνται τα αυγά.

Κατάφεραν να εντοπίσουν με ακρίβεια ότι ο θάνατός της συνέβη μεταξύ 1982 και 1984. Από αυτό, μπόρεσαν να εντοπίσουν τους πρώην ενοίκους του διαμερίσματος, κάτι που τους έδωσε μια λίστα με πιθανούς δολοφόνους.

Αφού δημοσιοποιήθηκε μια εικόνα της Κάρεν, μαζί με ένα χρονοδιάγραμμα για το πότε πιθανότατα εξαφανίστηκε, η αστυνομία έλαβε τηλεφωνήματα από δύο κοινωνικούς λειτουργούς, οι οποίοι και οι δύο έδωσαν το όνομα Κάρεν Πράις.

Από εκεί, οι ντετέκτιβ έμαθαν για το «θλιβερό» παρελθόν της Κάρεν. Αφού οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν μόλις δέκα ετών, είχαν προβλήματα επιμέλειας που τελικά οδήγησαν τη νεαρή να μείνει σε ίδρυμα.

Αλλά λίγο αφότου μπήκε στο ίδρυμα άρχισε να το σκάει ώσπου δεν ξαναγύρισε.

Αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες για το παρελθόν της, οι ντετέκτιβ ανακάλυψαν στη συνέχεια ότι είχε αρχίσει να συναναστρέφεται «με περίεργους ανθρώπους» στο κέντρο της πόλης του Κάρντιφ.

Ένας άλλος ντετέκτιβ που είχε εργαστεί στην υπόθεση είπε: «Η ζωή ήταν δύσκολη για φυγάδες όπως η Κάρεν λόγω όλων των πειρασμών και όλων των ανεπιθύμητων συνθηκών στις οποίες ζούσαν και δρούσαν σε εκείνη την περιοχή».

Τελικά, ο ιατροδικαστής Ντέιβιντ εντόπισε ένα ιατρείο στο βόρειο Κάρντιφ που κατείχε τα οδοντιατρικά της αρχεία. Αυτό επιβεβαίωσε την ταυτότητα της Κάρεν.

Αργότερα, η αστυνομία απηύθυνε έκκληση σε όποιον γνώριζε κάτι να δώσει οποιαδήποτε πληροφορία έχουν σχετικά με την εξαφάνιση της Κάρεν.

Ένας από τους καλούντες, ο Ίντρις Άλι, τηλεφώνησε για να πει ότι ήταν κάποτε φίλος της Κάρεν. Ο Ίντρις, ο οποίος ήταν επίσης 15 ή 16 ετών τότε, την είχε γνωρίσει σε έναν σταθμό λεωφορείων και της είχε συστήσει τον Άλαν Τσάρλτον, έναν ντόπιο πορτιέρη με φήμη ότι εκπορνεύει νεαρά κορίτσια της περιοχής.

Αργότερα ανακάλυψαν ότι ο Άλαν έμενε στο υπόγειο τη στιγμή της δολοφονίας.

Αφού πήραν συνέντευξη από τον Ίντρις, έμαθαν ότι ο Ίντρις είχε φέρει την Κάρεν στο διαμέρισμα για να παραστεί στο πάρτι του Άλαν, μαζί με μια άλλη νεαρή κοπέλα, η οποία έγινε γνωστή ως μάρτυρας Δ.

Η Κάρεν και το άλλο κορίτσι, που ήταν μόλις 13 ετών, χτυπήθηκαν στο πάρτι που ήταν κι ο Άλαν. Η Κάρεν προσπάθησε στη συνέχεια να παρέμβει, αλλά στραγγαλίστηκε, δεχόμενη ένα θανάσιμο χτύπημα στο κεφάλι.

Ο Άλαν και ο Ίντρις φυλακίστηκαν αργότερα το 1991 για τη δολοφονία της Κάρεν, και οι δύο αργότερα προσπάθησαν να ασκήσουν έφεση κατά των ποινών τους. Όταν κατηγορήθηκαν για τους φόνους, και οι δύο δήλωσαν αθώοι.

Ο Άλαν καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία, ενώ ο Ίντρις αφέθηκε ελεύθερος μετά από μόλις τρία χρόνια και 10 μήνες φυλάκισης, καθώς η καταδίκη του ακυρώθηκε αφού παραδέχτηκε την ανθρωποκτονία εξ αμελείας.

Το 2016, οι δικαστές απέρριψαν τις εφέσεις του Άλαν, ο οποίος παραμένει στη φυλακή μέχρι σήμερα – παρά το γεγονός ότι δεν έχει παραδεχτεί ποτέ τη δολοφονία.

Οι δικηγόροι υποστήριξαν ότι ο μάρτυρας Δ, ο οποίος παρείχε βασικά στοιχεία για τη δίκη, δεν μπορούσε να θεωρηθεί αξιόπιστος. Ωστόσο, η έφεσή τους απορρίφθηκε.

Αναλογιζόμενος πώς η αστυνομία κατάφερε να αναγνωρίσει την ταυτότητα της Κάρεν και τελικά να φυλακίσει τους δολοφόνους της, ο ντετέκτιβ Πολ Φέντον είπε: «Από την αρχή κιόλας, το μόνο που είχαμε ήταν δείγματα από τα οστά της κοπέλας. Δεν είχαμε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Δεν είχαμε όλα όσα έχετε τώρα, όπως κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης. Δεν είχαμε τίποτα άλλο παρά βασική καλή αστυνομική δουλειά».

(photo: pixabay)