Μία νεαρή γυναίκα, μόλις 24 ετών, που ανήκει δηλαδή σε μία γενιά έρμαιο της νεοταξικής παρακμής του 21ου αιώνα, αγανακτεί καθώς ζώντας στον Καναδά δεν έχει την επιλογή να φύγει από το «τοξικό της σπίτι».

«Ντρέπομαι που δεν μπορώ να μετακομίσω, να φύγω από το τοξικό σπιτικό μου», λέει και ξαναλέει αντιπροσωπεύοντας εκατομμύρια ανθρώπους της γενιάς της.

«Οπότε τι υποτίθεται πρέπει να κάνω; Πού να πάω; Που μπορώ να ζήσω σε ένα μέρος που όπου μπορώ να απολαμβάνω τη ζωή μου; Γιατί δεν ζω καλά. Αισθάνομαι τόσο κολλημένη! 60.000 τον χρόνο κάποτε ήταν ένα αξιοπρεπές χρηματικό ποσό, όχι όμως πια».

Κι όλα αυτά τη στιγμή που τα «όνειρα» άλλων εποχών να έχει κανείς το δικό του σπίτι ή να δημιουργήσει με καλές προϋποθέσεις τη δική του δουλειά/επιχείρηση σκοτώνονται καθημερινά στα δυτικά κράτη που το μόνο που κάνουν είναι να εθίζουν τον κόσμο στα επιδόματα:

freepik photo