Πώς μια ρουτίνα δεκαετίας αποδείχθηκε σωτήρια

Όταν ο Hicks έκανε αρκετές μέρες να φανεί τον Σεπτέμβριο, ο Stallworth ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Στην αρχή, το προσωπικό κάλεσε τον Χικς, ο οποίος είπε ότι αισθανόταν άρρωστος. Παρέδωσαν τη συνήθη παραγγελία του στο διαμέρισμά του, αφήνοντάς το στην πόρτα όπως ζητήθηκε.

Αργότερα μέσα στον μήνα, όταν δεν απαντούσε στο τηλέφωνό του για μέρες, ο Stallworth φοβήθηκε τα χειρότερα. Έφυγε από τη βάρδια του και οδήγησε μέχρι το σπίτι του Χικς. Μετά από συνεχή χτυπήματα στην πόρτα, άκουσε μια αμυδρή κραυγή για βοήθεια. Μέσα, ο Χικς ήταν ξαπλωμένος στο πάτωμα, έχοντας πέσει και σπάσει δύο πλευρά. Ήταν σοβαρά αφυδατωμένος.

Μια δυνατή φιλία

Ο Χικς νοσηλεύτηκε και αντιμετώπιζε μακρά ανάρρωση. Καθ ‘όλη τη διάρκεια της παραμονής του, η ομάδα του Shrimp Basket κράτησε το πνεύμα του ψηλά παραδίδοντας τα αγαπημένα του γεύματα καθημερινά. Μόλις πήραν εξιτήριο, προχώρησαν περισσότερο βοηθώντας τον να μετακομίσει σε ένα διαμέρισμα δίπλα στο εστιατόριο, ώστε να μπορούν να τον προσέχουν.

«Είπε ότι ο Ντόνελ του έσωσε τη ζωή. Και είμαι σίγουρη ότι το έκανε”, δήλωσε η ανιψιά του Χικς, Κριστίνα Νίπερ, στην Pensacola News Journal.

Ο Stallworth και ο Hicks μοιράζονται τώρα κάτι κοινό που πηγαίνει πέρα από το φαγητό. «Είναι αυτός ο θείος. Είναι αυτός ο παππούς. Είναι ο καλύτερος φίλος. Είναι όλα σε ένα”, είπε ο Stallworth.

Θεραπεία με αγάπη, φροντίδα και νόστιμο φαγητό

Μέχρι τον Δεκέμβριο, ο Χικς επέστρεψε στη συνηθισμένη στο εστιατόριο: “Χαίρομαι που σε έχω πίσω, φίλε”, του είπε ο Stallworth. Και για τους δύο άνδρες, το τελετουργικό φαγητού συνεχίζεται – τώρα με μια επιπλέον δόση ευγνωμοσύνης.

(photo: pixabay)