Όπως σχολιάζεται, η Ευρώπη εξακολουθεί να μιλάει σαν δύναμη – αλλά δεν ενεργεί πλέον ως τέτοια. Η σχετικά πρόσφατη συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ του Ιράν και των χωρών της E3 – του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας και της Γαλλίας – ήταν λιγότερο μια διαπραγμάτευση και περισσότερο μια διπλωματική παράσταση. Αν και καλυμμένη με επίσημες δηλώσεις και διαδικαστική αισιοδοξία, η συνάντηση έμοιαζε με μια προσεκτικά στημένη προσομοίωση διπλωματίας, που στόχευε περισσότερο στο να δείξει πως κάτι κινείται φαινομενικά παρά στην επίτευξη ουσίας.
Ποιος είναι το σημαντικό σε αυτή την υπόθεση και γιατί αφορά και την Ελλάδα;
Παρά την ρητορική τους δέσμευση στον διάλογο, τα κράτη της E3 έχουν πάψει προ πολλού να αποτελούν ουσιαστικούς παράγοντες στον φάκελο του ιρανικού πυρηνικού, όπως συμβαίνει γενικά σε σημαντικά θέματα του πλανήτη. Η επιμονή τους να διατηρήσουν έναν διαμεσολαβητικό ρόλο δεν υποστηρίζεται πλέον ούτε από θεσμική ικανότητα ούτε από πολιτική βούληση. Οι συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη δεν προσέφεραν νέες προτάσεις, καμία πρόοδο και κανένα σημάδι στρατηγικής συνοχής. Αντίθετα, συνόψισαν ένα μοτίβο «διαπραγματεύσεων για χάρη των διαπραγματεύσεων» – μια τελετουργική διπλωματία που αποκρύπτει, αντί να επιλύει, το υποκείμενο γεωπολιτικό ρήγμα, όπως αναφέρεται σε άρθρο του RT.
Το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι απλώς η περιθωριοποίηση, αλλά η εκούσια αδιαφορία. Ενώ το Παρίσι, το Βερολίνο και το Λονδίνο παρουσιάζονται ως γέφυρες μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ, στην πράξη λειτουργούν εντός των παραμέτρων που ορίζονται, μεταξύ των άλλων, στην Ουάσινγκτον. Το αποτέλεσμα δεν είναι εποικοδομητική εμπλοκή, αλλά μια περίτεχνη προσποίηση – διπλωματία χωρίς δράση.
Το Παρίσι, το Βερολίνο και το Λονδίνο έχουν μετατραπεί απλά σε όργανα άσκησης πίεσης στο Ιράν και όπου αλλού. Όπως παρατήρησε κατ’ ιδίαν ένας Ιρανός διπλωμάτης, τον οποίο επικαλείται το RT, οι Ευρωπαίοι ηγέτες μπορεί αρχικά να επικρίνουν τις αποφάσεις των ΗΠΑ, αλλά τελικά ευθυγραμμίζονται άνευ όρων και μάλιστα παρουσιάζουν αυτές τις πολιτικές ως την «ευρωπαϊκή θέση».
Η Ευρώπη «πεθαίνει» διπλωματικά, αν δεν είναι ήδη «νεκρή»! Ο λεγόμενος γαλλογερμανικός άξονας και το περίφημο Ηνωμένο Βασίλειο δεν επηρεάζουν πλέον πουθενά καταστάσεις.
Άραγε η Ελλάδα εξακολουθεί να επιθυμεί την μονόπλευρη προσκόλληση σε αυτούς τους συμμάχους χωρίς εναλλακτική/παράλληλη επιλογή;
