Γιατί ο αγώνας για μια «στρατηγικά ασήμαντη» πόλη θα μπορούσε να είναι καθοριστικός για την έκβαση της σύγκρουσης στην Ουκρανία; Το γενικό επιτελείο και η ανώτατη διοίκηση της Ρωσίας βρίσκονται τώρα αντιμέτωποι με μια δύσκολη στρατηγική απόφαση.

Γράφει το γερμανόφωνο Russia Today:

Το ουκρανικό μέτωπο βρίσκεται σε παραπλανητικό αδιέξοδο από την αρχή του έτους. Διάφοροι μυστικοί… πληροφοριοδότες και ανώνυμες πηγές προέβλεψαν μια επικείμενη μεγάλη επίθεση από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Αρχικά αναμενόταν γύρω στην Πρωτοχρονιά, στη συνέχεια προβλέφθηκε για τις αρχές Φεβρουαρίου, αλλά οι μέρες ήρθαν και πέρασαν και δεν έγινε τίποτα (σ.σ. Ο πόλεμος δείχνει να καθυστερεί σκόπιμα). 

Με την έναρξη της άνοιξης γίνεται λόγος για άλλη μια επικείμενη επίθεση – αλλά αυτή την φορά από από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας (AFU) στο νότο. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, η AFU σχεδιάζει να προχωρήσει στην Αζοφική Θάλασσα και να κόψει τον χερσαίο διάδρομο προς την Κριμαία. Οποιαδήποτε επιτυχία ή αποτυχία προς αυτή την κατεύθυνση θα έχει σημαντικές στρατηγικές επιπτώσεις. Εάν οι εκτιμήσεις είναι σωστές, το Κίεβο συγκεντρώνει νέες στρατιωτικές μονάδες για αυτό ακριβώς το εγχείρημα και εξοπλίζεται με δυτικά όπλα – συμπεριλαμβανομένων των πολυσυζητούμενων βρετανικών τανκς και των αντίστοιχων οβίδων απεμπλουτισμένου ουρανίου.

Υπολογίζεται ότι ο αριθμός του προσωπικού στην AFU παραμένει σταθερός σε περίπου 400.000 ενεργούς μαχητές.

Δεδομένης της σημασίας της νότιας κατεύθυνσης του μετώπου, οι ρωσικές δυνάμεις είτε θα κρατήσουν τις γραμμές άμυνας είτε θα αντεπιτεθούν. Αυτό απαιτεί κατάλληλες δυνάμεις, πυρομαχικά και εξοπλισμό, καθώς και ενδελεχή προετοιμασία.

Οι προθέσεις της Ρωσίας είναι αρκετά σοβαρές. Αυτό είναι εμφανές από τον στόχο της να καταλάβει την πόλη Ugledar [#1 στον παραπάνω χάρτη]! Το να τεθεί το Ugledar υπό ρωσικό έλεγχο είναι σημαντικό καθώς θα αποτελούσε απειλή για τις προωθημένες ουκρανικές μονάδες. Μια παρόμοια επίθεση πραγματοποιήθηκε στον δυτικό τομέα του μετώπου στην περιοχή Zaporozhye βόρεια της Vasilyevka [#2 στον χάρτη]. Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατέλαβαν αρκετές μικρές πόλεις εκεί τον Ιανουάριο. Όπως φαίνεται από την εντατική προσπάθεια για την επέκταση των αμυντικών γραμμών, η Ρωσία δεν θα εκδιωχθεί τόσο εύκολα από την Μελιτόπολη και το Μπερντιάνσκ ή από το Izyum και την Χερσώνα. Το στοίχημα είναι πολύ μεγάλο αυτή την φορά.Στο βόρειο και κεντρικό τμήμα του μετώπου διεξάγονται μάχες σε πολλές γραμμές. Τις τελευταίες εβδομάδες, ο ρωσικός στρατός σημείωσε επιτυχία στην περιοχή Kremennaya [#3 στον χάρτη] και κατάφερε να προχωρήσει έξι ή επτά χιλιόμετρα προς την πόλη Liman, από την οποία αποσύρθηκε τον περασμένο Οκτώβριο. Το Liman βρίσκεται στην επικράτεια της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, επομένως η Ρωσία θα έπρεπε οπωσδήποτε να καταλάβει την πόλη καθώς θεωρείται έδαφος της Μόσχας. Ωστόσο, η περιοχή διάνοιξης του ρωσικού στρατού εδώ είναι σχετικά στενή και επομένως ευάλωτη σε πλευρικές επιθέσεις.

Οι μάχες για τα προάστια της πόλης του Ντόνετσκ, που συνεχίζονται από την αρχή της στρατιωτικής επίθεσης, δείχνουν επιτέλους αποτελέσματα. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν περικυκλώσει εν μέρει την Avdeyevka [#4 στον χάρτη]. Αυτή η τοποθεσία είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς η AFU εξαπολύει επιθέσεις στο Ντόνετσκ από αυτήν την τοποθεσία τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Για να σταματήσει ο συνεχής βομβαρδισμός της πόλης από πυροβολικά και εκτοξευτές ρουκετών, η γραμμή του μετώπου πρέπει να προωθηθεί αρκετές δεκάδες χιλιόμετρα από το Ντόνετσκ. 

Προφανώς, αυτές οι πρόοδοι έγιναν δυνατές από τις μάχες για το Artemovsk (Bakhmut) [#5 στον χάρτη], οι οποίες συνέβαλαν στην εξάντληση των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας. Το ίδιο το Artemovsk δεν έχει στρατηγική σημασία – είναι μόνο μία από τις πολλές πόλεις στο Donbass που δεν έχουν ακόμη καταληφθεί. Εξαιτίας αυτού, η Μόσχα αποφάσισε κατά κάποιο τρόπο να «αναθέσει σε εξωτερικούς συνεργάτες» αυτή την κουραστική, βρώμικη και αιματηρή δουλειά.

Ο τομέας Popasnaya – Soledar – Artemowsk είχε αρχικά ανατεθεί στον Όμιλο PMC Wagner υπό την διοίκηση του Yevgeny Prigozhin. Όλες οι μάχες απαιτούν προμήθειες, οι οποίες διατίθενται στα στρατεύματα βάσει προκαταρκτικού σχεδιασμού. Δεδομένου ότι ο Όμιλος Wagner αποδείχθηκε επιτυχημένος στην μάχη και μάλιστα ξεπέρασε τις προσδοκίες, αυτή η δυναμική έπρεπε να υποστηριχθεί. Ωστόσο, ο Βάγκνερ δεν μπορούσε να το κάνει μόνος του – η ομάδα δεν είχε αρκετά αποθέματα και ως εκ τούτου προμηθεύτηκε από το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας.

(…)

Το Artemovsk δεν έχει επίσης ιδιαίτερη στρατηγική σημασία για το Κίεβο. Συνορεύει με τον οικισμό Slavyansk-Kramatorsk, ο οποίος είναι πολύ μεγαλύτερος, πιο οχυρωμένος και βρίσκεται σε λόφο. Μέχρι στιγμής δεν έχουν αναφερθεί συγκρούσεις από εκεί.

Το Κίεβο είναι βέβαια πεπεισμένο (σ.σ. έχει… πειστεί από το ΝΑΤΟ) ότι δεν πρέπει να παραχωρήσει ούτε μια ίντσα εδάφους στον εχθρό. Ως εκ τούτου, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας συνεχίζουν την –από στρατιωτική άποψη– παράλογη υπεράσπιση του Αρτεμόφσκ.

ΩΣΤΟΣΟ, καθώς όλο και περισσότερες δυνάμεις και εξοπλισμός συγκεντρώνονται στο Artemovsk, η κατάσταση γύρω από την πόλη αλλάζει – η περιοχή έχει την όποια στρατηγική σημασία απλώς και μόνο λόγω του μεγέθους του. Εάν, εντούτοις, όπως αναφέρουν ορισμένες πηγές, η AFU μετακινήσει πραγματικά δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες στην περιοχή και προετοιμάσει μια αντεπίθεση, τότε θα υπάρξει πρόβλημα!!! Εάν η ομάδα Wagner περικυκλωθεί, η γραμμή του μετώπου θα μπορούσε να καταρρεύσει για δεκάδες χιλιόμετρα και να οδηγήσει σε μια βαθιά προώθηση της AFU προς τα ανατολικά.

Το γενικό επιτελείο και η ανώτατη διοίκηση της Ρωσίας αντιμετωπίζουν τώρα μια δύσκολη απόφαση: θα πρέπει να ενισχύσουν το Αρτέμοφσκ, αποδυναμώνοντας έτσι το πολύ πιο σημαντικό νότιο μέτωπο ή το αντίστροφο; Θα εγκαταλείψει τελείως η AFU την νότια επίθεση υπέρ του Αρτεμόφσκ;;; Και τι γίνεται αν οι Ουκρανοί (σ.σ. με το ΝΑΤΟ) έχουν αρκετές δυνάμεις για δύο στρατηγικές επιθέσεις;

Η έκβαση της εκστρατείας – και ίσως ολόκληρης της σύγκρουσης – εξαρτάται από τέτοιες αποφάσεις.

photo freepik