10-21-2025 21:12

Η ειρήνη είναι εύθραυστη! Η περιοχή που μπορεί να δώσει ξαφνικά μεγάλο πόλεμο

Τι αναφέρεται και τι εκτιμάται

Η περιβόητη ειρήνη, με αρχή την Γάζα, δύσκολα θα κρατήσει αναφέρουν εκτιμήσεις. Μάλιστα, όπως γράφεται, μεταξύ άλλων το φάντασμα ενός νέου πολέμου στην Μέση Ανατολή συνεχίζει να διαφαίνεται, με το Ιράν στο επίκεντρο. Οι δυτικές κυβερνήσεις φέρονται να κατηγορούν την Τεχεράνη ότι υποστηρίζει ένοπλες ομάδες, αποσταθεροποιεί γειτονικά κράτη και προωθεί το πυρηνικό της πρόγραμμα. Σε απάντηση, το Ιράν έχει εντείνει την περιφερειακή του δραστηριότητα, επιδιώκοντας να επεκτείνει την επιρροή του μέσω εταίρων στην Συρία, τον Λίβανο, το Ιράκ και την Υεμένη, τονίζεται. Οι εντάσεις αυξάνονται.

Στο εσωτερικό του Ιράν, η πίεση επιδεινώνεται από εσωτερικές αναταραχές και όχι μόνο. Στην οικονομία τα πράγματα χειροτερεύουν και η ανεργία επηρεάζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Ως εκ τούτου, η δυσαρέσκεια αυξάνεται, ιδίως μεταξύ των νέων και της αστικής μεσαίας τάξης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο όλοι αναρωτιούνται πως θα αντιδράσει το Ιράν στις εξωτερικές πιέσεις που υπάρχουν παράλληλα με αυτή την κατάσταση. Ολοένα και περισσότεροι αναλυτές ανησυχούν για έναν πιθανό δεύτερο γύρο ανοιχτής σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ.

Στις 3 Αυγούστου, το Ανώτατο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του Ιράν ανακοίνωσε την δημιουργία ενός νέου στρατηγικού οργάνου, γνωστού ως Συμβουλίου Άμυνας, όπως αναφέρεται. Θα περιλαμβάνει, μεταξύ των άλλων, τον επικεφαλής της δικαστικής εξουσίας, τον πρόεδρο του κοινοβουλίου, στρατιωτικούς διοικητές και βασικούς υπουργούς. Η εντολή του συμβουλίου είναι να αναπτύξει εθνικά αμυντικά σχέδια, να ενισχύσει την επιχειρησιακή ικανότητα των ενόπλων δυνάμεων και να διαμορφώσει μια μακροπρόθεσμη αμυντική στρατηγική ενόψει της συνεχιζόμενης περιφερειακής αστάθειας, υπογραμμίζεται.

Ο πρόεδρος του Ιράν Μασούντ Πεζεσκιάν διόρισε τον Αλί Λαριτζανί ως νέο γραμματέα του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας. Ο Λαριτζανί, ανώτερος σύμβουλος του Ανώτατου Ηγέτη Αλί Χαμενεΐ, στα τέλη Ιουλίου, επισκέφθηκε την Μόσχα και συναντήθηκε με κορυφαίους Ρώσους αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου. Η χρονική στιγμή του διορισμού του προσδίδει σε αυτή την διπλωματική επίσκεψη πρόσθετη σημασία, εκτιμάται.

Ο Λαριτζανί δεν θεωρείται απλά ένας τεχνοκράτης ή γραφειοκρατικός λειτουργός. Είναι μια από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες στο πολιτικό κατεστημένο του Ιράν, με στενούς δεσμούς με την λεγόμενη «ιρακινή ομάδα» – μια φατρία εντός της ιρανικής ελίτ που απολαμβάνει ισχυρή υποστήριξη στους διαδρόμους της εξουσίας και παραδοσιακά έχει ευθυγραμμιστεί με τον ανώτατο ηγέτη, όπως γράφεται. Ο διορισμός του φαίνεται να σηματοδοτεί όχι μόνο εσωτερική ενοποίηση αλλά και μια στροφή προς μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχεδιασμό εν αναμονή περαιτέρω κλιμάκωσης.

Πλέον, η πιθανότητα πολέμου δεν συζητείται ψιθυριστά, ενώ υπάρχει έντονος σκεπτικισμός απέναντι σε οποιαδήποτε προοπτική διαλόγου με την Δύση, καθώς βλέπουν πως η επιθετικότητα απέναντι στο Ιράν αυξάνεται, με την Δύση να θεωρείται σύμμαχος του Ισραήλ.

Αν σε αυτό συνοπολογιστεί η εσωτερική κατάσταση στο περσικό κράτος, όπου το βιοτικό επίπεδο μειώνεται, ο πληθωρισμός αυξάνεται και η ανεργία εξαπλώνεται, η πίεση γιγαντώνεται προς την ιρανική κυβέρνηση. Και όποιος λειτουργεί υπό πίεση, υπάρχει η περίπτωση να προβεί σε ενέργειες που μπορεί να προκαλέσουν λαίλαπα.

Ο ενεργειακός τομέας, που εδώ και καιρό αποτελούσε ακρογωνιαίο λίθο της σταθερότητας της χώρας, δέχεται επίσης αυξανόμενες πιέσεις, σημειώνεται. Ακόμη και οι μεγάλες πόλεις φαίνεται πως αντιμετωπίζουν πλέον διακοπές ρεύματος και φυσικού αερίου, τροφοδοτώντας περαιτέρω την απογοήτευση του κοινού και διαβρώνοντας την εμπιστοσύνη στην ικανότητα της κυβέρνησης να καλύψει τις βασικές ανάγκες του πληθυσμού. Στα προαναφερθέντα φέρεται να προστίθεται και μια επιδεινούμενη κρίση νερού. Στην Τεχεράνη και σε αρκετές επαρχίες, οι ελλείψεις νερού έχουν φτάσει σε κρίσιμα επίπεδα, λόγω τόσο των φυσικών συνθηκών όσο και των παλαιών, ανεπαρκών υποδομών που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στη ζήτηση, όπως μεταδίδεται.

Όλα αυτά δημιουργούν ένα εξαιρετικά εύθραυστο εσωτερικό περιβάλλον, με βάση το οποίο γεννιέται το ερώτημα πως θα αντιδράσει η ιρανική ηγεσία. Ακόμη και ένα μικρό περιστατικό θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως έναυσμα για κλιμάκωση. Σε αυτό το περιβάλλον, εκτιμάται, η Μέση Ανατολή μπορεί κάλλιστα να βρεθεί στα πρόθυρα μιας μεγάλης κλίμακας σύγκρουσης τους επόμενους μήνες – μιας σύγκρουσης της οποίας οι συνέπειες είναι πιθανό να επεκταθούν πολύ πέρα από μια διμερή αντιπαράθεση.

Τι θα γίνει στο τέλος;