Σύμφωνα με ανταπόκριση από την Μόσχα, το Κρεμλίνο παρακολουθεί τα πάντα στην Μεσόγειο και παρακολουθείται από το ΝΑΤΟ, του οποίου η πρωτοκαθεδρία απειλείται.

Στην Μόσχα δεν πέρασε απαρατήρητη, η δήλωση του Ισπανού Διοικητή ενός από τους στολίσκους του ΝΑΤΟ, Μανουέλ Μαντερέγια, ο οποίος μίλησε για αδιαμφισβήτητη επιρροή της Ρωσίας στην Μεσόγειο, η οποία χρήζει ανάλυσης.

Η Ρωσία θεωρείται και εν πολλοίς είναι ο αθέατος ρυθμιστής στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στην Λιβύη και την Συρία.

Η απουσία των ΗΠΑ, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων (διαμάχη Τραμπ με Βαθύ Κράτος), έχει δώσει στο Κρεμλίνο βασικό ρόλο στην περιοχή, κάτι που το ΝΑΤΟ θέλει πάση θυσία να αποτρέψει.

Στην Μόσχα έχει καταστεί σαφές: Αν δεν επικρατήσει ο διάλογος στην Λιβύη, τότε μία σύγκρουση Τουρκίας-Αιγύπτου είναι αρκετά πιθανή, κάτι που θα «ενοχλήσει» τα ρωσικά σχέδια πολιτικής παρέμβασης. Ως εκ  τούτου, ο Πούτιν έχει σχηματίσει έναν άξονα με τον Αλς Σίσι, πρόεδρο της Αιγύπτου και τον Μακρόν πρόεδρο της Γαλλίας, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει απαραίτητα πως η Ρωσία θα εμπλακεί ένοπλα ή θα «γκρεμίσει» την στρατηγική σχέση που έχει με την Τουρκία. Βέβαια στην γεωπολιτική, τίποτα δεν αποκλείεται.

Η Ρωσία, αυτή την στιγμή τουλάχιστον, προτιμά τον ρόλο του «ειρηνοποιού», καθώς είναι η μόνη υπερδύναμη, η οποία μπορεί να μιλήσει με όλες τις πλευρές σε Λιβύη και Συρία.

Με μία φράση: η Ρωσία βγαίνει μπροστά ως χώρα-κλειδί για την παγκόσμια συνεννόηση που επιθυμεί ο Ο.Η.Ε., στο πλαίσιο της εγκαθίδρυσης παγκόσμιας στρατηγικής φύσεως ειρήνης, προκειμένου ο πλανήτης να αποκτήσει παγκόσμια διοίκηση, στην οποία η Μόσχα επιδιώκει πρωταρχικό ρόλο.